Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΛΗΘΗΣ ΟΔΕΥΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ

Ο πλανήτης μας πέρασε από πολλά και διάφορα στάδια ανάπτυξης. Όμως η Πνευματική ανάπτυξη για κάποιο λόγο έμεινε πίσω, έμεινε στα επίπεδα των «σπηλαίων» θα λέγαμε. Είναι ένας δρόμος που βίωσε τις περισσότερες μάχες και τις περισσότερες αμφισβητήσεις.

Για κάποιο λόγο κατάφεραν στον άνθρωπο να κυριαρχήσουν οι 5 αισθήσεις του με αποτέλεσμα να κρατηθεί σε χαμηλές δονητικές και αυτές οι δονητικές τον ανάγκασαν τον άνθρωπο να παραμείνει στα κατώτερα στάδια Πνευματικής ανάπτυξης.
Μέσα στις τόσες χιλιάδες χρόνια του πλανήτη, πέρασαν αρκετοί δάσκαλοι που μέσα από την δική τους αυταπάρνηση, για τα γήινα δρώμενα, να αφιερώσουν την ζωή τους στην έρευνα και την αναζήτηση για Πνευματική ανάπτυξη. Αυτοί οι δάσκαλοι άλλοι ποδοπατήθηκαν, άλλοι χλευάστηκαν, άλλοι αγνοήθηκαν κλπ.
Σήμερα στον πλανήτη μας υπάρχει μία διάθεση για πνευματική ανάπτυξη αλλά όμως αντί να αναπτύξουμε, αναμασάμε τροφή- γνώση χιλιάδων χρόνων πριν, χωρίς να την αναπτύξουμε σε βάθος για να την φέρουμε στο σήμερα.
Κάθε γνώση που δόθηκε ως δρόμος δόθηκε με βάση τα χρονικά δρώμενα της τότε εποχής. Οπότε λογικό είναι μία γνώση του χθες να μην είναι άμεσα εφαρμόσιμη γιατί δεν προσαρμόζεται στα δρώμενα το τώρα.
Κάθε τι για να έχει υπόσταση χρειάζεται να ανήκει στο αυθεντικό τώρα και όχι στο χθες. Το χθες ήταν χθες. Το χθες ήρθε για να μας αναπτύξει για να γίνει το τροχοπέδη του αύριο. Όμως εμείς αντί να κάνουμε αυτό προσπαθούμε να γυρίσουμε τους εαυτούς μας στη χθεσινή γνώση και αντί να τον πάμε μπροστά να τον πάμε πίσω. Μα δεν γίνεται να πάμε πίσω και το πίσω δεν λέγεται ανάπτυξη και εξέλιξη.

Τώρα λοιπόν που πλησιάζει η ώρα να φύγουμε από την λήθη της Πνευματικότητας θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε μόνο τις γνώσεις που αφορούν το τώρα, το σήμερα με όλο το πακέτο του.
Οι δάσκαλοι που κυκλοφορούν μέσα στην διαδρομή της αναζήτησής μας είναι όλοι τους δάσκαλοι που περπάτησαν και έδωσαν τα κλειδιά για να μπορέσουμε εμείς να τα κάνουμε χρήση για να μπούμε στο πιο βαθύ σημείο της γνώσης αυτής.
Εμείς όμως έχουμε αυτά τα κλειδιά, τα οποία είναι αρκετά και αντί να τα κάνουμε χρήση να ανοίξουμε τις Πύλες της γνώσεις τα μετατρέψαμε σε κελιά. Μπήκαμε μέσα σε αυτά τα κελιά και έτσι δημιουργήσαμε ωραιότατες «καραμέλες» τις οποίες ο ένας μετά τον άλλον τις τρώμε έτσι απλά χωρίς καμία διάθεση για παραπάνω αναζήτηση και έρευνα.
Ο κάθε δάσκαλος αυτά που έδωσε ως τροφή τα έδωσε για να τα λάβουμε εμείς και να τα προσαρμόσουμε στο τώρα μας.
Δηλαδή για παράδειγμα η γνώση «τηλεόραση», όταν την πρωτογνώρισα εγώ ήταν ασπρόμαυρη και είχε κουμπιά. Σήμερα η τηλεόραση έχει εξελιχθεί τόσο πολύ. Βασίστηκε η εξέλιξή της στην αρχική γνώση και μέσα από αυτή την αρχική γνώση κάποιοι άνθρωποι στον πλανήτη, αναζητούν και ερευνούν πώς θα εξελίξουν αυτή τη γνώση για να την φέρουν στο σημείο του σήμερα. Εμείς όμως την πνευματική γνώση την έχουμε αφήσει εκεί πίσω στα πρώτα της στάδια επίπεδα στου ασπρόμαυρου τοπίου.
Χάσαμε, όμως θα μου πείτε, σημαντικά κομμάτια της γνώσης. Που είτε κάποιοι «σκόπιμα» μας την έκρυψαν και κάποιοι άλλοι μας την παραποίησαν. Τίποτε δεν χάσαμε, όλα είναι τόσο μπροστά στα μάτια μας και τόσο μέσα στην απλή καθημερινότητα του κάθε ένα από μας. Η Πνευματική ανάπτυξη ευτυχώς όταν κάποιος θελήσει να κάνει την αναζήτησή του και την ερευνά του, του αποκαλύπτεται όλη η αλήθεια.
Γιατί η γνώση και η αλήθεια, ακόμη και αυτή που θεωρούμε ότι χάθηκε, δεν χάνεται. Υπάρχει μέσα σε όλο αυτό το τεράστιο Σύμπαν. Είναι εκεί. Εκεί βρίσκεται η πιο όμορφη και περιεκτική βιβλιοθήκη η οποία έχει μέσα της όλες τις γνώσεις και τις επιγνώσεις που «χάθηκαν». Όταν κάνεις έρευνα έρχονται οι αποκαλύψεις τους και μάλιστα με την απόλυτη προσαρμογή στο εδώ και τώρα.
Γιατί τι να το κάνω εγώ, για παράδειγμα το αυτοκίνητο του παππού μου που χρησιμοποιούσε πριν από 80 χρόνια ; Μόνο σε μουσειακή κατάσταση μπορώ να το έχω και απλώς να γοητεύομαι από όλο αυτό. Να κοιτάζω την εξέλιξή του και να νιώθω την ευλογία της εύπλαστης γνώσης.
Οι γνώσεις αυτές λοιπόν και οι βιβλιοθήκες «ακούνε» στο όνομα Ανώτερος Εαυτός. Σήμερα στον πλανήτη μας είναι εδώ αρκετές Ανώτερες Προσωπικότητες γεννημένες του Πνευματικού κόσμου και του κόσμου του Φωτός.
Μέσα από την διεργασία της διάνοιξης αυτών των Νόων θα έρθει η γνώση ξανά στον πλανήτη μας μέσα από τις διαδρομές του σήμερα. Δηλαδή και θα προσαρμοστούν και θα μας δώσουν τον δρόμο της ανέλιξης και ανάπτυξης.
Έτσι ο δρόμος της Πνευματικής ανέλιξης έχει αρχίσει να προετοιμάζεται για να περάσουμε από την Λήθη στο Φως.
Όταν ο Ανώτερος Εαυτός «κουμπώσει» μέσα στην παρούσα κατάστασή μας τότε ανοίγεται μπροστά στα μάτια του ερευνητή μια τεράστια πλανητική γέφυρα η οποία τον οδηγεί να αντικρίσει την αλήθεια.
Το μυστικό ποιο είναι; Να φύγει από την στάση .. ήρθε η ώρα να βρω το είμαι μου. Αυτή η στάση- διαδρομή ήταν πριν από κάποια χρόνια. Τώρα αυτό το στάδιο έχει ξεπεραστεί, γιατί ο στόχος άλλαξε. Ο στόχος της εξέλιξης του να βρω το «είμαι» το πραγματικό «είμαι» που ήταν ένας σταθμός, έγινε να χάσω το είμαι για να ενωθώ με τις σταγόνες του Υδροχοϊκού Νού. Να γίνω ένα με τα Ύδατα του σύμπαντος. Και αν αυτό δε μπορούμε να το καταλάβουμε ως προς το να γίνουμε όλοι ένα. Μπορείτε να κάνετε το εξής παράδειγμα. Ρίξτε μία σταγόνα νερό μέσα στη θάλασσα, μπορείτε να την ξανά βρείτε ;
ΠΗΓΗ