Η ιστορία του πούρου πιθανότατα δεν σας έχει απασχολήσει ποτέ. Ε, ώρα
είναι καθώς έχει ενδιαφέρον να ξέρουμε και κάποια πράγματα για την
καταγωγή και τις ρίζες του.
Είναι γεγονός ότι όσο ασχολείται κανείς με το πούρο και ανακαλύπτει τις χάρες του, θα γεννηθεί κάποια στιγμή μέσα του η περιέργεια για την ιδιαίτερη ιστορία του...
Υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές -φυσικά- για το πού και πώς γεννήθηκε το πούρο και η φιλολογία για την καταγωγή του είναι ανεξάντλητη. Κάποια γεγονότα ωστόσο είναι γενικώς αποδεκτά κι αυτά είναι που αποτελούν το χρονικό της ανακάλυψής του.
Η γέννηση
Οι πρώτες καλλιέργειες καπνού πιστεύεται ότι αναπτύχθηκαν στη Νότια Αμερική, ενώ κάποια στιγμή η τεχνογνωσία μεταφέρθηκε στην Κούβα.
Η πρώτη επαφή
Ήταν τον Οκτώβριο του 1492 όταν ο Χριστόφορος Κολόμβος αντίκρισε για πρώτη φορά στεριά ύστερα από πολύ καιρό. Τα καράβια του είχαν προσεγγίσει τις ακτές της Κούβας και το θέαμα που αντίκρισαν ήταν τουλάχιστον πρωτόγνωρο. Ο ατρόμητος εξερευνητής έστειλε δυο έμπιστους ναύτες του, τους Rodrigo de Jerez και Luis de Torres, στη στεριά σε ανιχνευτική αποστολή.
Οι δύο άντρες εξεπλάγησαν όταν αντίκρισαν τους ιθαγενείς να καπνίζουν μια ουσία τυλιγμένη σε αποξηραμένα φύλλα φοίνικα ή φλούδες μπανάνας. Κι όταν ο Rodrigo de Jerez ενέδωσε στις πιέσεις των Ινδιάνων και τράβηξε την πρώτη του τζούρα, ο πρώτος ευρωπαίος aficionado ήταν γεγονός!
Το όνομα
Η λέξη «cigar» έλκει την καταγωγή της από την πανάρχαια γλώσσα των Μάγιας. Οι Μάγιας ονόμαζαν λοιπόν το πούρο «ciq-sigan» και το κάπνισμα «sikar», από το οποίο προήλθε το ισπανικό «cigarro». Καμιά λέξη ωστόσο ή παράγωγό της δεν έγινε ευρέως αποδεκτή μέχρι το 1730. Το «New English Dictionary» του 1735 μάλιστα αναφέρει το πούρο ως «seegar», λέξη που προσαρμόστηκε κατάλληλα στο σημερινό «cigar».
Η διάδοση
Στις αρχές του 17ου αιώνα κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες οργανωμένες φυτείες καπνού στην Κούβα, κατά μήκος του ποταμού Alemandares. Μέχρι τα μέσα του 1800, ο καπνός είχε αντικαταστήσει επάξια τον καφέ ως η Νο 1 εξαγωγική δραστηριότητα του νησιού. Σε αυτό βοήθησε φυσικά και η βρετανική κυριαρχία της Κούβας το 1763: παρόλο που κράτησε μόλις έναν χρόνο, ήταν φαίνεται αρκετός ο καιρός για να ανοίξει τον δρόμο προς την ιδιαίτερα ανθηρή και μεγάλη ευρωπαϊκή αγορά.
Τα πούρα εγκαθιδρύθηκαν έτσι στις ευρωπαϊκές συνειδήσεις και η παραγωγή τους δεν άργησε να μεταφερθεί στην Ισπανία, τη χώρα που παρασκεύασε το πούρο στη μορφή που το ξέρουμε σήμερα...
Το εμπάργκο
Στα τέλη του 19ου αιώνα άρχισαν να ξεπετάγονται διάφορες φίρμες παραγωγής πούρων σε τρίτες χώρες, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν δώσει την απαραίτητη εμπορική ώθηση. Έπρεπε ωστόσο να περιμένουν το εμπάργκο του Kennedy στην Κούβα το 1962 για να βγουν από την αφάνεια και να μπουν δυναμικά στην ιδιαίτερα επικερδή δραστηριότητα της παρασκευής πούρων.
Ιδιαίτερη ανάπτυξη στις καινούριες φυτείες καπνού έδωσαν εξάλλου οι εξόριστοι κουβανοί τεχνίτες, που πήραν στις αποσκευές τους σπόρους και τεχνογνωσία και αναζήτησαν νέες πατρίδες: η Νικαράγουα, η Ονδούρα και ο Άγιος Δομήνικος αποδείχτηκαν κάτι παραπάνω από φιλόξενες για τους έμπειρους Κουβανούς, ενώ δεν πήγαν πίσω το Μεξικό και η Βραζιλία, που ήταν ήδη καθιερωμένες καπνοπαραγωγές χώρες.
Το σήμερα
Η αγορά του πούρου έχει πλέον απλωθεί για τα καλά, με χώρες όπως το Καμερούν, ο Ισημερινός, η Σουμάτρα της Ινδονησίας και το Κονέκτικατ των ΗΠΑ να έχουν μπει δυναμικά στη βιομηχανία, ιδιαίτερα στην παρασκευή ποιοτικών wrappers. Η Κούβα παραμένει ο βασιλιάς των εκλεκτών πούρων, υπάρχουν ωστόσο ισχυρές ενδείξεις ότι το μέλλον επιφυλάσσει εκπλήξεις...
Αυτή είναι επί τροχάδην η ιστορία του πούρου και τα γεγονότα που τη σημάδεψαν. Όσο για το μέλλον του, φαίνεται επίσης λαμπρό...
Είναι γεγονός ότι όσο ασχολείται κανείς με το πούρο και ανακαλύπτει τις χάρες του, θα γεννηθεί κάποια στιγμή μέσα του η περιέργεια για την ιδιαίτερη ιστορία του...
Υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές -φυσικά- για το πού και πώς γεννήθηκε το πούρο και η φιλολογία για την καταγωγή του είναι ανεξάντλητη. Κάποια γεγονότα ωστόσο είναι γενικώς αποδεκτά κι αυτά είναι που αποτελούν το χρονικό της ανακάλυψής του.
Η γέννηση
Οι πρώτες καλλιέργειες καπνού πιστεύεται ότι αναπτύχθηκαν στη Νότια Αμερική, ενώ κάποια στιγμή η τεχνογνωσία μεταφέρθηκε στην Κούβα.
Η πρώτη επαφή
Ήταν τον Οκτώβριο του 1492 όταν ο Χριστόφορος Κολόμβος αντίκρισε για πρώτη φορά στεριά ύστερα από πολύ καιρό. Τα καράβια του είχαν προσεγγίσει τις ακτές της Κούβας και το θέαμα που αντίκρισαν ήταν τουλάχιστον πρωτόγνωρο. Ο ατρόμητος εξερευνητής έστειλε δυο έμπιστους ναύτες του, τους Rodrigo de Jerez και Luis de Torres, στη στεριά σε ανιχνευτική αποστολή.
Οι δύο άντρες εξεπλάγησαν όταν αντίκρισαν τους ιθαγενείς να καπνίζουν μια ουσία τυλιγμένη σε αποξηραμένα φύλλα φοίνικα ή φλούδες μπανάνας. Κι όταν ο Rodrigo de Jerez ενέδωσε στις πιέσεις των Ινδιάνων και τράβηξε την πρώτη του τζούρα, ο πρώτος ευρωπαίος aficionado ήταν γεγονός!
Το όνομα
Η λέξη «cigar» έλκει την καταγωγή της από την πανάρχαια γλώσσα των Μάγιας. Οι Μάγιας ονόμαζαν λοιπόν το πούρο «ciq-sigan» και το κάπνισμα «sikar», από το οποίο προήλθε το ισπανικό «cigarro». Καμιά λέξη ωστόσο ή παράγωγό της δεν έγινε ευρέως αποδεκτή μέχρι το 1730. Το «New English Dictionary» του 1735 μάλιστα αναφέρει το πούρο ως «seegar», λέξη που προσαρμόστηκε κατάλληλα στο σημερινό «cigar».
Η διάδοση
Στις αρχές του 17ου αιώνα κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες οργανωμένες φυτείες καπνού στην Κούβα, κατά μήκος του ποταμού Alemandares. Μέχρι τα μέσα του 1800, ο καπνός είχε αντικαταστήσει επάξια τον καφέ ως η Νο 1 εξαγωγική δραστηριότητα του νησιού. Σε αυτό βοήθησε φυσικά και η βρετανική κυριαρχία της Κούβας το 1763: παρόλο που κράτησε μόλις έναν χρόνο, ήταν φαίνεται αρκετός ο καιρός για να ανοίξει τον δρόμο προς την ιδιαίτερα ανθηρή και μεγάλη ευρωπαϊκή αγορά.
Τα πούρα εγκαθιδρύθηκαν έτσι στις ευρωπαϊκές συνειδήσεις και η παραγωγή τους δεν άργησε να μεταφερθεί στην Ισπανία, τη χώρα που παρασκεύασε το πούρο στη μορφή που το ξέρουμε σήμερα...
Το εμπάργκο
Στα τέλη του 19ου αιώνα άρχισαν να ξεπετάγονται διάφορες φίρμες παραγωγής πούρων σε τρίτες χώρες, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν δώσει την απαραίτητη εμπορική ώθηση. Έπρεπε ωστόσο να περιμένουν το εμπάργκο του Kennedy στην Κούβα το 1962 για να βγουν από την αφάνεια και να μπουν δυναμικά στην ιδιαίτερα επικερδή δραστηριότητα της παρασκευής πούρων.
Ιδιαίτερη ανάπτυξη στις καινούριες φυτείες καπνού έδωσαν εξάλλου οι εξόριστοι κουβανοί τεχνίτες, που πήραν στις αποσκευές τους σπόρους και τεχνογνωσία και αναζήτησαν νέες πατρίδες: η Νικαράγουα, η Ονδούρα και ο Άγιος Δομήνικος αποδείχτηκαν κάτι παραπάνω από φιλόξενες για τους έμπειρους Κουβανούς, ενώ δεν πήγαν πίσω το Μεξικό και η Βραζιλία, που ήταν ήδη καθιερωμένες καπνοπαραγωγές χώρες.
Το σήμερα
Η αγορά του πούρου έχει πλέον απλωθεί για τα καλά, με χώρες όπως το Καμερούν, ο Ισημερινός, η Σουμάτρα της Ινδονησίας και το Κονέκτικατ των ΗΠΑ να έχουν μπει δυναμικά στη βιομηχανία, ιδιαίτερα στην παρασκευή ποιοτικών wrappers. Η Κούβα παραμένει ο βασιλιάς των εκλεκτών πούρων, υπάρχουν ωστόσο ισχυρές ενδείξεις ότι το μέλλον επιφυλάσσει εκπλήξεις...
Αυτή είναι επί τροχάδην η ιστορία του πούρου και τα γεγονότα που τη σημάδεψαν. Όσο για το μέλλον του, φαίνεται επίσης λαμπρό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου