Επειδή όμως, όπως λένε οι ίδιοι "το κράτος έχει συνέχεια" και επειδή αυτό που έχει σημασία είναι το τι κάνουμε και όχι το τι λέμε, γυρίζουμε κατ' αρχήν, τρεισήμισι χρόνια πίσω.
Έχει σκάσει το σκάνδαλο με τις πλαστές ενημερότητες και γίνεται της π@@νας το κάγκελο. Σχετική εκπομπή στην τηλεόραση και ο Γιάννης Ιωαννιδης, γνωστός και ως Νερουλάς, μιλά με την ιδιότητα του Βουλευτού:
"Ποιοι είναι αυτοί στην ΕΠΟ, που έχουν την εντύπωση ότι είναι κράτος εν κράτει; Ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να δίνουν πουθενά λογαριασμό; Δεν μπορεί να είναι το αυτοδιοίκητο πάνω από το κράτος. Ποιος είναι ο πρόεδρος της ΕΠΟ, που τον παίρνεις τηλέφωνο και δεν το σηκώνει;"
ΕΧΟΝΤΑΣ όρεξη για καλαμπούρι, παίρνω τηλέφωνο τον Πιλάβιο: "Κύριε Σοφοκλή, γιατί είσθε αγενής; Γιατί δεν απαντάτε στο τηλέφωνο όταν σας καλεί ο βουλευτής Γιάννης Ιωαννίδης;" Η απάντηση του προέρου της ΕΠΟ, ήταν άμεση: "Να πάρω τηλέφωνο στην εκπομπή και να πω ότι δεν απαντάω στον Ιωαννίδη, γιατί έχω κουραστεί να τον ακούω να μου λέει να μην τιμωρηθεί ο Ηρακλής;"
ΟΤΑΝ στη συνέχεια ο Ιωαννίδης έγινε (για δεύτερη φορά) Υφ.Αθλητισμού δεν είχε κανένα πρόβλημα. Όχι μόνο μίλαγε, κάθε πέντε λεπτά, με τον Σαρρή για τον Άρη, αλλά όπου τον τρακάριζε, τον τράβαγε από το μανίκι, για να στείλει το μήνυμα στους (Αρειανούς) ψηφοφόρους του, στη Θεσσαλονίκη, πόσο μάγκας και νταής είναι ο Υπουργός, όταν πρόκειται για την "ομάδα της καρδιάς του".
Γι αυτό ακριβώς μάχονται με τόση μανία όλοι οι πολιτικοί, το αυτοδιοίκητο. Επειδή τους στερεί τη δυνατότητα να κάνουν τη δουλειά τους. Να κάνουν ρουσφέτια. Το θεωρούν αδιανόητο να κάνουν τα ρουσφέτια στο ποδόσφαιρο οι βλαχοδήμαρχοι της ΕΠΟ και όχι οι βουλευτές και οι υπουργοί.
Κανείς δεν λέει ότι αυτοδιοίκητο λειτουργεί υπέρ της νομιμότητας και της ισονομίας. Κάθε άλλο. Ποια εξουσία, άλλωστε, είναι δίκαιη, για να είναι και η ποδοσφαιρική; Στην πολιτική το κόμμα που είναι στην κυβέρνηση κόβει το καρπούζι στη μέση; Σε ό,τι έχει να κάνει με το δημόσιο χρήμα, τους διορισμούς κλπ; Κάνει τη μοιρασιά στα ίσια;
Προσωπικά έχω ζήσει το ποδόσφαιρο από πρώτο χέρι, προ του αυτοδιοίκητου. Για ολόκληρη τη δεκαετία του 80, αφού τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν σιγά-σιγά από το 1990 και εντεύθεν. Μέχρι τότε, απόλυτο αφεντικό στο ποδόσφαιρο ήταν ο Υφ. Αθλητισμού. Ή ο ΓΓΑ αν είχαν εκχωρηθεί σε αυτόν σχετικές αρμοδιότητες. Έχουμε και λέμε:
- Ο ΓΓΑ διόριζε τον πρόεδρο της ΚΕΔ, που έφτιαχνε τον πίνακα με τους διαιτητές Ο Κίμωνας Κουλούρης, φώναζε στο Γραφείο του, Νταϊφά και Βαρδινογιάννη, άκουγε ποιους διαιτητές ήθελε ή δεν ήθελε ο καθένας και έφτιαχνε ο ίδιος τον πίνακα. Σε συνδυασμό με τα σημειώματα της κλαδικής ότι ο τάδε και ο τάδε είναι δικοί μας. Έτσι ακριβώς είχε μπει ο Περικλής Βασιλάκης στους πίνακες, σε ηλικία 30 ετών.
- Ο Υφ.Αθλητισμού διόριζε τους αθλητικούς δικαστές. Κριτήρια; Και πάλι κομματικά. Ή επειδή τύχαινε ταυτόχρονα η γυναίκα του Υπουργού και η γυναίκα του Δικαστή, να είναι στην ίδια δημόσια υπηρεσία. Το παράδειγμα δεν είναι τυχαίο. Είναι πραγματικό. Για να έχει το θάρρος ο Υπουργός να σηκώσει το τηλέφωνο και να μιλήσει στο Δικαστή. Στην προκειμένη περίπτωση κρίθηκε ίσως ένα πρωτάθλημα μπάσκετ.
- Ο ΓΓΑ έδινε εντολή στους κομματικούς της ΕΠΟ, ποιοι Ομοσπονδιακοί προπονητές θα προσληφθούν στις εθνικές ομάδες: Παπαστόλου, Αρχοντίδης επί ΠΑΣΟΚ, Αλκέτας Παναγούλιας και Κώστας Πολυχρονίου επί Νέας Δημοκρατίας.
- Ο ΓΓΑ αποφάσιζε πόσους ξένους ποδοσφαιριστές θα έχει δικαίωμα να διαθέτει στη δύναμή της η κάθε ομάδας. Στις 31 Ιανουαρίου, τελευταία ημέρα των μεταγραφών, με παρέμβαση Γ.Βαρδινογιάννη έβγαινε νέα απόφαση και αντί για ένα ξένο, οι ομάδες μπορούσαν να έχουν δύο. Για να πάρει ο Παναθηναϊκός ποδοσφαιριστή που είχε κλείσει
- Ο Βαλυράκης, που αντικαθιστά τον Κουλούρη, αλλάζει γραμμή. Βγάζει από τη διαιτησία τους Παναθηναϊκούς και βάζει ολυμπιακούς. Για να σταματήσει το φαινόμενο των δανεικών θεσπίζεται ειδική διάταξη, αν ο ποδοσφαιριστής πάρει μεταγραφή, δεν μπορεί να επιστρέψει στην προηγούμενη ομάδα του, πριν από την παρέλευση τριετίας. Στην πορεία, ωστόσο, ο Γ.Βαρδινογιάννης, βρίσκει άκρη και ξαφνικά, τελευταία μέρα των μεταγραρφών, η διάταξη αυτή καταργείται. Προκειμένου να μπορέσει να επιστρέψει από τον ΟΦΗ στον Παναθηναϊκό, που έψαχνε για αριστερό μπακ, ο Βασιλείου.
- Ο Υφ.Αθλητισμού, είχε το δικαίωμα να κάνει ανά πάσα στιγμή με οποιοδήποτε τρόπο αναδιάρθρωση των κατηγοριών. Ο Αχιλλέας Καραμανλής, όποτε έπεφτε ο Πανσερραϊκός (η ομάδα της εκλογικής του περιφέρειας) έκανε τις ομάδες της Α Εθνικής 18 (από 16). Τα ίδια ακριβώς και επί ΠΑΣΟΚ με τη Μελίνα Μερκούρη. Ούτε ήξερε τι σήμαινε αναδιάρθρωση, αλλά ό,τι χαρτιά της έδιναν, τα υπέγραφε.
- Για να βάλεις για υποψήφιος πρόεδρος της ΕΠΟ και της ΕΠΑΕ, ή έστω να εκλεγείς στο ΔΣ, έπρεπε να πάρεις το χρίσμα από το κόμμα. Δηλαδή από τον αρμόδιο Υφ.Αθλητισμού.
- Οι παράγκες των πολιτικών είχαν προηγηθεί από τις παράγκες των παραγόντων. Με τη διαιτησία και με τα λεφτά του ΟΠΑΠ είχε σωθεί, επί Κίμωνα Κουλούρη, ο Πανιώνιος. επειδή ο Σταματελάτος ήταν ΠΑΣΟΚ κι είχε υποβιβασθεί ο Μακεδονικός του Βουλινού ο οποίος εθεωρείτο (λόγω φιλίας με τον Γ.Δέδε) ακροδεξιός.
- Τη σεζόν 1987-88 η Λάρισα είναι πρώτη στη βαθμολογία και βέβαια πρωταθλήτρια. Στο ματς με τον Παναθηναϊκό ο Βούλγαρος ποδοσφαιριστής της Τσίγκοφ βρίσκεται ντοπέ. Η ποινή που προβλέπει ο ΚΑΠ είναι αφαίρεση τεσσάρων βαθμών. Η Λάρισα τιμωρείται, χάνει το πρωτάθλημα (από την ΑΕΚ) και ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους. Ο Υφ. Αθλητισμού, Σήφης Βαλυράκης, αλλάζει τον ΚΑΠ. Καταργείται η διάταξη για αφαίρεση βαθμών, τιμωρείται μόνο ο ποδοσφαιριστής και ο τίτλος του πρωταθλητή επανέρχεται στη Λάρισα.
- Οι Υφ.Αθλητισμού μεσολαβούσαν για να διορισθούν οι κομματικοί αθλητικοί συντάκτες στην ΕΡΤ. Προ του ΑΣΕΠ, ένα τηλέφωνο αρκούσε για να γίνει η δουλειά (σ.σ: Σήμερα σαν media partners κάνουν ανάλογα ρουσφέτια σε ιδιωτικά κανάλια, οι παράγοντες).
Ο κατάλογος είναι μακρύς και θα μπορούσαν να γραφτούν άλλα τόσα παραδείγματα. Όλα αυτά που έκαναν οι πολιτικοί, τα κάνουν από το 1990 και εντεύθεν του αυτοδιοίκητου, οι παράγοντες. Το ξαναλέμε για μια ακόμη φορά: Ισονομία και δικαιοσύνη δεν υπήρξαν ποτέ στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η πίτα ποτέ δεν μοιράστηκε σε ίσια κομμάτια. Πάντα αυτός που είχε το κουμάντο, αλλού έδινε περισσότερα κι αλλού λιγότερα. Στην πορεία, με τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ και το Στοίχημα, το παιχνίδι χόντρυνε περισσότερο και έγινε ακόμα πιο σκληρό.
Κανείς δεν μπορεί να υπερασπιστεί αυτό που παράγει το αυτοδιοίκητο. Προσωπικά, ωστόσο, θεωρώ ότι οι Πολιτικοί είναι ακόμη χειρότεροι. Ακόμα πιο επικίνδυνοι. Και το έχουν αποδείξει με τη χρεοκοπία της χώρας. Οι παράγοντες, όσο σάπιο και διαβρωμένο είναι το ποδόσφαιρο, μετράνε τα τελευταία δέκα χρόνια, τρεις συμμετοχές της Εθνικής Ομάδας στο Γιουρο (με μια πρώτη θέση) και δυο σε Μουντιάλ.
Επί της ουσίας: δεν χρειάζεται να τελειώσει η συνάντηση Πλατινί-Κοντονή για να κάνεις ρεπορτάζ και να μάθεις τι έγινε. Το αυτοδιοίκητο της ΕΠΟ, σχετικά με τον τρόπο διεξαγωγής των αρχαιρεσιών του, τη διαιτησία και τις πειθαρχικές επιτροπές είναι δεδομένο και αδιαπραγμάτευτο. Ο Κοντονής είναι ο τέταρτος Έλληνας Υφ. Αθλητισμού κατά σειρά (μετά από Λιάνη, Φλωρίδη, Ορφανό) που θα το ακούσει. Αν θέλει βέβαια η Κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να νομοθετήσει επ' αυτών. Ουδείς μπορεί να της το απαγορεύσει. Με το ελληνικό ποδόσφαιρο (σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο), να αποκλείεται αυτόματα από τις διεθνείς διοργανώσεις: Γιούρο, Μουντιάλ, Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα Λιγκ.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου