Γερμανικά Me-110 επιτίθενται στη Θράκη. Τα πυροβόλα των 20μμ στο ρύγχος ήταν εξαιρετικά σε ρόλο υποστήριξης στρατευμάτων.
Για την επιχείριση κατά της Ελλάδας τον Απρίλιο του 1941, η Luftwaffe διέθεσε αρχικά το VIII Αεροπορικό Σώμα με δύναμη περίπου 650 αεροσκαφών. Στη συγκέντρωση αυτή προστέθηκαν τα 576 αεροσκάφη του 4ου Αεροπορικού Στόλου και στη εξέλιξη των επιχειρήσεων άλλα 168 αεροσκάφη του Χ Αεροπορικού Σώματος. Ένας αριθμός καταδιωκτικών και αντιαεροπορικών σχηματισμών έμειναν στη Ρουμανία να φρουρούν τις πετρελαιοπηγές του Πλοεστίου και τα υπόλοιπα αεροσκάφη διετέθησαν σε άμεση υποστήριξη των επιχειρήσεων το στρατού.
Τα βουλγαρικά αεροδρόμια πλημμύρισαν από γερμανικά αεροσκάφη και οι Γερμανοί με τη βοήθεια των Βουλγάρων άρχισαν να κατασκευάζουν κι άλλα. Προβλέφθηκε επίσης ότι σε περίπτωση χρήσης κατειλημμένων εχθρικών αεροδρομίων τα καύσιμα θα διανέμονται από προωθημένες εγκαταστάσεις του Γερμανικού Στρατού. Όλα τα λαφυραγωγημένα καύσιμα άνω των 30 τόννων θα αναφέρονται στο αρχηγείο VIII Αεροπορικού Σώματος αλλά η κυριευμένη βενζίνη θα χρησιμοποιήται μόνο αφού είχαν περατωθεί οι έλεγχοι καταλληλότητας.
Οι Γερμανοί δεν έκαναν το λάθος τον Ιταλών να επιτεθούν βιαστικά. Τα αεροπλάνα της εποχής δεν ήταν παντός καιρού και οι συνθήκες επιχειρήσεων ήταν καλύτερες την άνοιξη. Γνώριζαν καλά ότι η Ελληνική Βασιλική Αεροπορία είχε απομείνει με 80 αεροσκάφη τα περισσότερα των οποίων ήταν ξεπερασμένα τεχνολογικά και μόνο 45 είχαν ελπίδες σε αερομαχία εναντίον τους. Ήξεραν επίσης ότι Βρετανοί είχαν στείλει ελάχιστα αεροπλάνα, επίσης παλαιά, αλλά δεν θα υποτιμούσαν τον αντίπαλο. Οι Έλληνες στερούντο ραντάρ και στήριζαν την αεράμυνα τους σε παρατηρητές. Το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης εθεωρείτο εκτεθειμένο και εκεί δεν στάθμευαν αεροπλάνα. Το σύνολο της Ελληνο-Βρεταννικής αεροπορικής δύναμης είχε συγκεντρωθεί στη Λάρισα. Η Luftwaffe επετέθει με βομβαρδιστικά Do-17 και Ju88 σε διαδοχικά κύματα. Ακολούθησαν Messersmit 110 που σάρωσαν τα πάντα με ταχυβόλα των 20 χιλ. Εκτός από τρία Ελληνικά μαχητικά που κατέρριψαν ένα γερμανικό αναγνωριστικό He 121 και ενα βομβαρδιστικό Do-17 στο Στρυμώνα η Ελληνική Αεροπορία εκμηδενίστηκε. Όσα Ελληνικά βρετανικά αεροσκάφη απέμειναν αποσύρθηκαν στην Αττική το Άργος και την Κρήτη.
Ανενόχλητοι οι Γερμανοί πιλότοι κυριολεκτικά οργίασαν πάνω από τη Γραμμή Μεταξά. Το κύριο βάρος των επιχειρήσεων το έφεραν τα 150 βομβαρδιστικά καθέτου εφορμήσεως Ju87 (STUKA) υποστηριζόμενα από Ju88 και Do-17. Η απελπισμένη αντίδραση των ελάχιστων αντιαεροπορικών που διέθεταν τα οχυρά προκάλεσε απώλειες. Τα πολυμελή πληρώματα των δικινητήριων βομβαρδιστικών που διέφευγαν με αλεξίπτωτα έδωσαν στους Έλληνες υπερασπιστές την εσφαλμένη εντύπωση τμημάτων αλεξιπτωτιστών. Όμως η μόνη επιχείρηση αλεξιπτωτιστών στην κυρίως Ελλάδα ήταν στον Ισθμό της Κορίνθου.
Τη δεύτερη μέρα των επιχειρήσεων οι Γερμανοί άρχισαν να χρησιμοποιούν βόμβες των 500 κιλών στα STUKA και κατάφεραν να εκμηδενίσουν τη σποραδική αντιαεροπορική άμυνα. Μετά από αυτό η Luftwaffe συνέβαλε στην εξουδετέρωση του εκτός των οχυρών πυροβολικού με χαρακτηριστική περίπτωση την βαριά πυροβολαρχία στο ύψωμα Κράκωρ του Ρούπελ. Οι πιλότοι ανέφεραν όμως ότι οι Έλληνες δεν πανικοβάλλονταν από τις σειρήνες των αεροπλάνων αλλά αντίθετα έβαλαν εναντίον τους με ότι μέσα διέθεταν.
Η συνεχής δράση των Γερμανών πιλότων παρεμπόδισε της επιχειρήσεις υποστήριξης στα οχυρά Ιστίμπεη και Κελκάγια με αποτέλεσμα την πτώση τους. Η συμβολή της Luftwaffe υπήρξε επίσης καθοριστική στην εξουδετέρωση των οχυρών της Θράκης. Μεταγωγικά έριξαν επίσης εφόδια σε απομονωμένες γερμανικές μονάδες όπως στην περίπτωση των αποκλεισμένων από τους Έλληνες τμημάτων του 125ου ειδικού συντάγματος στό ύψωμα Γκολιάμα.
ΠΗΓΕΣ
Περιοδκό “ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΦΤΕΡΑ” Τευχος 1 Ανοιξη 2007
www.feldgrau.net
www.history.com
stefanosskarmintzos.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου