Ενας βλάχος αγαπούσε πολύ μιά βλαχοπούλα πού τήν έλεγα βασίλω,
αλλά αυτή δέν τόν ήθελε!
Ετσι ο βλάχος κάθε μέρα πήγαινε στού Αη γιάννη το ξωκλήσι ,άφηνε έξω από τη πόρτα τα τσαρούχια του,
και στεκόταν μπροστά στην εικόνα τού αγίου και έλεγε !
-Αη μου γιάννη πρόδρομε άει τράβα σα'κάτου κι βριές κείν τη βασίλω και πεστ'να μ αγαπήση!
Τάκουσε μια μέρα ο παπάς και κρύφτηκε στο άγιο βήμα.
Πάει λοιπόν ο βλάχος στο εικόνισμα και αρχίζει.
-Αη μου γιάννη πρόδρομε άει τράβα σα'κάτου κι βριές κείν τη βασίλω και πεστ'να μ αγαπήση!
Αξαφνα μιά φώνη:
Δέν είναι η βασίλω γιά τα μούτρα σου καράβλαχε!
Ο βλάχος δεν τάχασε και λέει στόν πρόδρομο:
-Αμ, με εφτούνη τη παλιόγλουσσα πούχεις τάθηλε ου κόλους σου κι σ'κόψαν του κιφάλι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου