O μήνας Φεβρουάριος στη λαογραφία
Στην αρχαία Ρώμη πρωτοχρονιά ήταν την 1η Μαρτίου, κι ο Φεβρουάριος ήταν ο τελευταίος μήνας του έτους, γι αυτό έκαναν καθαρμούς, για να εξαγνίσουν το χώρο γύρω από το μίασμα του παλιού χρόνου.
Έτσι, ο μήνας αυτός πήρε το όνομά του από το λατινικό ρήμα februo, που σημαίνει καθαίρω, αγνίζω.
Ο λαός, έχοντας την ανάγκη να προσαρμόσει το όνομα στη......
νεοελληνική γλώσσα, συσχέτισε τον Φλεβάρη με τις φλέβες.
Έπρεπε όμως να βρεθεί ποιες ήταν αυτές.
Έτσι, από κάποιους ορίστηκε πως πρόκειται για τις φλέβες των ποταμών που γεμίζουν νερό ή τις φλέβες των δέντρων που φουσκώνουν.
Στα ορεινά μέρη της ηπειρωτικής Ελλάδας προσάρμοσαν το όνομα στο πολύ κρύο και στους θανάτους που προκαλεί: "Ο Φλεβάρης φλέβες ανοίγει και πόρτες σφαλνά".
Μάλιστα σχηματίστηκε και το ρήμα φλεβαρίζω, που σημαίνει πως έρχεται ο Φλεβάρης, το τέλος του χειμώνα, η αρχή της άνοιξης.
Επίσης και φλεβίζω, που σήμαινε: κάνω δυνατό κρύο, δίνοντας έτσι και δεύτερη έννοια στη λέξη φλεβίζω: δυναμώνω.
Στην αρχαία Ελλάδα αποκαλείτο Ανθεστηρίων.
Έτσι, ο μήνας αυτός πήρε το όνομά του από το λατινικό ρήμα februo, που σημαίνει καθαίρω, αγνίζω.
Ο λαός, έχοντας την ανάγκη να προσαρμόσει το όνομα στη......
νεοελληνική γλώσσα, συσχέτισε τον Φλεβάρη με τις φλέβες.
Έπρεπε όμως να βρεθεί ποιες ήταν αυτές.
Έτσι, από κάποιους ορίστηκε πως πρόκειται για τις φλέβες των ποταμών που γεμίζουν νερό ή τις φλέβες των δέντρων που φουσκώνουν.
Στα ορεινά μέρη της ηπειρωτικής Ελλάδας προσάρμοσαν το όνομα στο πολύ κρύο και στους θανάτους που προκαλεί: "Ο Φλεβάρης φλέβες ανοίγει και πόρτες σφαλνά".
Μάλιστα σχηματίστηκε και το ρήμα φλεβαρίζω, που σημαίνει πως έρχεται ο Φλεβάρης, το τέλος του χειμώνα, η αρχή της άνοιξης.
Επίσης και φλεβίζω, που σήμαινε: κάνω δυνατό κρύο, δίνοντας έτσι και δεύτερη έννοια στη λέξη φλεβίζω: δυναμώνω.
Στην αρχαία Ελλάδα αποκαλείτο Ανθεστηρίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου