Με τον γενικό όρο Θεός στην σύγχρονη Ελληνική γλώσσα, εννοείται η θεότητα ή υπέρτατη οντότητα, που φέρεται κυρίως στις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες ως Δημιουργός του κόσμου, στην αρχαιότητα και στην βοιωτική διάλεκτο, σύμφωνα με το......
λεξικό Liddell-Scott, η λέξη απαντάτε ως Θιός ή Σιός, στην Λακωνική Σιός, στην Δωρική Θεύς, στη μετάφραση των εβδομήκοντα και στην Καινή Διαθήκη, ως Θεός, ως Θέαινα ή Θεά απαντάται η θηλυκή Θεότητα, παρούσα κυρίως στις πολυθεϊστικές θρησκείες, εδώ θα λέγαμε ότι, οι μονοθεϊστικές θρησκείες δανείστηκαν την αρχαία Ελληνική έννοια Θεός και Θεότητα προκειμένου να αποδώσουν την ύψιστη Θεολογική οντότητα των δογμάτων τους, μη δυνάμενες στην εξεύρεση άλλης ανώτερης επ΄ αυτής εννοίας.
Τι σημαίνει, ενδεικτικά και μόνο εξωγήινος.
Υποθετικά και μη έμβια όντα που κατοικούν εκτός της Γης, σε κάποια περιοχή τουηλιακού συστήματος, του τοπικού γαλαξία, του τοπικού γαλαξιακού σμήνους, ή έστω, του απώτερου Σύμπαντος, τα οποία κατά κύριο γήινο κανόνα και μόνο διαφέρουν ανατομικά, εμφανισιακά και τεχνολογικά από τον άνθρωπο.
Από τα αρχαία χρόνια γνωρίζουμε ότι, ο άνθρωπος η είχε επαφή με όντα διαφορετικά από αυτόν που του έδωσαν την γνώση για τεχνολογία και σκέψη, η ζητούσε την επαφή με όντα υπεράνω των ανθρωπίνων χαρακτηριστικών και δυνατοτήτων, έχοντας την ανάγκη να σωθεί από τα φυσικά φαινόμενα και όχι μόνο, που τότε δεν μπορούσε να εξηγήσει και να αποφύγει.
Όπως και να έχει όμως, με το πέρασμα των ετών, είτε από φόβο, είτε από ανάγκη, είτε από επιβολή, είτε από άγνοια, είτε από συμβίωση, αυτά τα όντα τα ονόμασαν Θεούς και με το πέρασμα των αιώνων αυτά τα ανώτερα πλάσματα κατέκτησαν ανάμεσα στις φυλές του ανθρώπινου γένους πρωταρχικό ρόλο και θέση, που ακόμα και σήμερα παραμένει σε πολλά μέρη του κόσμου αναλλοίωτη και καθεδρική.
Δεν μπορούμε όμως, σε καμία περίπτωση να παραβλέψουμε τα αρχαία κείμενα, τα σημάδια και τα στοιχεία που άφησαν πίσω τους όλοι οι τότε προηγμένοι τεχνολογικά και πνευματικά πολιτισμοί, για την επαφή τους και την συμβίωση τους με όντα πολύ διαφορετικά και πολύ ποιο εξουσιαστικά από αυτούς, δείχνοντας στους σημερινούς ανθρώπους είτε άμεσα, είτε έμμεσα, από πού προήρθαν και πως οι Θεοί τους και εάν τελικά πρόκειται για φαντασίωση η εάν πρόκειται για αλήθεια.
Αρχαίοι Έλληνες, Μάγια, Ίνκας, Κινέζοι, Αιγύπτιοι και άλλοι τόσοι σημαντικοί ανθρώπινοι πολιτισμοί, καταχώρησαν με διάφορους τρόπους την θέση αυτών των πλασμάτων και οντοτήτων στο πάνθεο της πορείας της ζωής τους, αφήνοντας σε εμάς μια τεράστια βιβλιοθήκη σκέψης και νόησης, που ακόμα και τώρα δεν είναι δυνατόν να κατανοηθεί πλήρως από εμάς τους πολιτισμένους προγόνους τους.
Πριν σαράντα χρόνια, ο κόσμος με το άκουσμα και μόνο της λέξης εξωγήινος έτρεχε να κρυφτεί στα υπόγεια των σπιτιών τους και όσοι δεν είχαν υπόγεια απλώς κρυβόντουσαν κάτω από τα κρεβάτια τους, η έκρυβαν το πρόσωπο τους κάτω από τα σκεπάσματα, θέλοντας έτσι να προστατευτούν από αυτό που δεν ήθελαν και δεν ήταν έτοιμοι να αντικρίσουν.
Στα σημερινά χρόνια και με το άκουσμα και μόνο της εμφάνισης εξωγήινων όντων και της ύπαρξης των μεταφορικών τους μέσων, οι άνθρωποι τρέχουν στα βουνά, στα μπαλκόνια και στις ταράτσες των σπιτιών τους μήπως και σταθούν τυχεροί και δουν από κοντά κάποια εξωγήινη ζωή, παρακολουθώντας μέρα και νύκτα είτε επαγγελματικά, είτε ερασιτεχνικά το αχανές σύμπαν, μήπως και ο δικός τους φωτογραφικός φακός θα είναι αυτός που θα ανακαλύψει πρώτος την μεγάλη και ανατρεπτική αλήθεια.
Οι σημερινοί άνθρωποι και παρά του ότι δέχονται καταιγιστική ενημέρωση για την σκληρότητα των εξωγήινων πολιτισμών, δια μέσω των κινηματογραφικών ταινιών, παρόλα αυτά περιμένουν με λαχτάρα κάποια επαφή μαζί τους, μην γνωρίζοντας εάν τα αποτελέσματα αυτής, θα είναι θετικά η αρνητικά γι αυτούς.
Αυτό το πάθος των αρχαίων, αλλά και των σημερινών ανθρώπων, για την εύρεση άλλων πολιτισμών, μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε μόνο με το πάθος ενός υιοθετημένου παιδιού, που ψάχνει απεγνωσμένα να βρει τους βιολογικούς του γονείς, μην γνωρίζοντας εκ των προτέρων, εάν ο γονιός που ψάχνει θα είναι καλοκάγαθος, η εγκληματίας.
Τελικά θα μάθουμε ποτέ εάν υπάρχουν άλλες μορφές ζωής στο σύμπαν, η απλά ζούμε και υπάρχουμε μόνοι μας όπως μας έπλασε ο Δημιουργός, κατά την θρησκευτική άποψη και θεωρεία.
Μήπως κάποια στιγμή, η ανάγκη μας για επικοινωνία μαζί τους μετατραπεί κατόπιν αποκαλύψεως τους σε θάνατο και τρόμο.
Μήπως θα ήταν καλύτερα να βάλουμε το κεφάλι στην άμμο και να κάνουμε πως δεν τρέχει τίποτα, έως ότου έρθει η στιγμή της όποια αποκάλυψης.
Μήπως η συνάντηση μαζί τους θα αλλάξει τον κόσμο που ζούμε και θα τον αντικαταστήσουν με έναν δικό τους χωρίς πολέμους, πείνα και σφαγές.
Η μήπως θα απομείνουν κάποιοι ρομαντικοί με τα χέρια ψηλά, περιμένοντας τους Θεούς, την στιγμή που πιθανών τον Θεό τον έχουμε δίπλα μας, αλλά δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ούτε την ύπαρξη του, αλλά ούτε και την πραγματική του διάσταση.
Όπως και να έχει ένα είναι το σίγουρο, ο άνθρωπος δεν θα πάψει ποτέ ακόμα και πριν το μεγάλο τέλος να έχει την ανάγκη αυτού του ανώτερου πλάσματος και αυτής της ανώτερης υλικής, η άυλης οντότητας, που με αγάπη, ζήλο και φανατισμό πολλές φορές, αποκαλεί Θεό.
Για την σημερινή ανθρώπινη παράνοια και παραφροσύνη λέω το εξής, εάν είμαστε μόνοι μας ας μας λυπηθεί ο Δημιουργός μας, εάν δεν είμαστε μόνοι μας, ας μας λυπηθούν αυτοί που μας βλέπουν και που μας παρακολουθούν από εκεί ψηλά, έτσι ώστε, είτε ο ένας, είτε οι άλλοι, να μας γλυτώσουν από την παγκόσμια παραφροσύνη, που ζούμε αυτήν την στιγμή.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου