τι είναι αυτό άραγε που γοητεύει τον δυτικό άνθρωπο από τις τραχιές εκείνες χώρες της ανατολής με τα, πολλές φορές, σκληρά έθιμα και τους παράξενους εξωτικούς σχεδόν τρόπους; Η απάντηση είναι απλή, από την στιγμή φυσικά που θα την σκεφτεί κανείς, η Μαγεία, οι μύθοι και οι θρύλοι των πονηρών Τζίνι, των πνευμάτων που ... καβαλάνε τον άνεμο και ταξιδεύουν στις καυτές ερήμους και στις πλινθόχτιστες αραβικές πόλεις. Ήμουν 17 χρονών όταν ταξίδεψα στην Δαμασκό και από εκεί στην Αρχαία Πόλη, δευτερεύουσα κωμόπολη σήμερα, Χαλέπι. Η Ελληνική Ονομασία της Αλεπού, παραπέμπει στο μικρόσωμο αρπακτικό εκείνο ζώο που περιπλανιέται στις ερήμους, πόλη μικρή αλλά με ιστορία που χάνεται στα βάθη του Χρόνου… Εκεί είχα και την Πρώτη Επαφή μου με τις γητειές του Αραβικού Λαού και μάλιστα με αυτές που δεν έχουν νοθευτεί από τον Μεταγενέστερο Δυτικότροπο τρόπο Θέασης και πρακτικής. Στην διαδρομή από την Δαμασκό μέχρι το σπίτι στο οποίο θα μας φιλοξενούσαν, εκτός από το κιτρινωπό μάρμαρο από το οποίο ήταν φτιαγμένα τα σπίτια κάνοντας τα να φαίνονται σαν από άμμο φτιαγμένα, τίποτα δεν μου ξύπνησε τον ρομαντισμό εκείνον που μας μετέδιδαν τα αραβικά παραμύθια και ο Κινηματογράφος. Αντιδραστικός και Καχύποπτος, όπως ήμουν, σκέφτηκα ότι τα παραμύθια όσο και αν θέλουμε στην φαντασία μας να είναι αληθινά παραμένουν Παραμύθια, γραώδεις μύθοι που διηγούνται οι παλιοί στα παιδιά για να τρομάξουν ή να κοιμηθούν το βράδυ. Και έτσι συνέχισε όλη η πρώτη εβδομάδα φιλοξενίας, πέραν του παράξενου για μένα τρόπου διαβίωσης τους, όλα κυλούσαν εντελώς φυσιολογικά, εκτός από ένα γεγονός που συνέβαινε κάθε απόγευμα πριν την δύση του ήλιου. Σχεδόν κάθε μέρα εκτός την Ημέρα της προσευχής που είναι η Παρασκευή, μαζεύονταν πολλές φίλες και γειτόνισσες της οικοδέσποινας μας, της Νατζάχ και κλείνονταν στο μεγάλο Σαλόνι. Η ΜΑΓΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ Μια μέρα παρακινούμενος από το ελάττωμα της περιέργειας το οποίο τότε είχα σε μεγάλο βαθμό με έκανε να κρυφτώ πίσω από έναν μεγάλο ξύλινο Μπουφέ που κάλυπτε την βορινή μεριά του καθιστικού, ώστε να παρακολουθήσω την μυστική τους σύναξη (Την Γλώσσα την καταλάβαινα κάπως γιατί είχα μεγαλώσει με Κηδεμόνα Άραβα). Όταν μαζεύτηκαν όλες η ….. άναψε πολλά κάρβουνα σε ένα μαγκάλι όπου έριξε μέσα μεθυστικά εξωτικά αρώματα, έπειτα άρχισαν και έψελναν διάφορα, τα οποία ομολογώ ότι δεν κατάλαβα, κρατώντας ένα στρόγγυλο ιριδίζων αντικείμενο το οποίο ήταν από ότι είδα αργότερα ζωγραφισμένο Μάτι. Ήταν λες και οι χίλιες και μία νύχτες ξύπνησαν από το όνειρο τους και ξεχύθηκαν με βία στον κόσμο μου. Όταν τέλειωσαν όλα βγήκα από την κρυψώνα μου και πήγα τρομοκρατημένος για ύπνο. Το μάτι προορίζονταν καθώς είδα την επόμενη μέρα για την νύφη μίας γειτόνισσας, όταν το πήρε στα χέρια της, δήθεν ως κόσμημα, μετά από αρκετή ώρα ένιωσε ζαλάδες και άρχισε να έχει σπασμούς. Αργότερα ο γιος της έξαλλος ήρθε στο σπίτι της …. και της πέταξε το μενταγιόν. Εγώ που δεν που δεν είχα πειστεί για όλα αυτά φέρνοντας πάντα στο μυαλό μου το επιχείρημα της επιληψίας, το πήρα από κάτω και αφού ζήτησα άδεια από την οικοδέσποινα, το έβαλα στα πράγματα μου.Γυρνώντας στην Ελλάδα, από κάποιο ίσως πείσμα της μοίρας, δεν είχα αισθανθεί το παραμικρό άσχημο συναίσθημα ή αδιαθεσία ή κάτι ανάλογο. Όμως, αργότερα και ξεκινώντας το σχολείο άρχισα να έχω ξαφνικές ζαλάδες, σπασμούς και μείωση της όρασης ακόμα κα τότε όμως αρνήθηκα να πιστέψω ότι είχε σχέση με όλα αυτά το πανέμορφο αυτό μενταγιόν, όμως η ζωή μου χειροτέρεψε και έγινε πολύ δύσκολη ώσπου με τα πολλά ο κηδεμόνας μου με έπεισε να κάψουμε το μάτι και να το πετάξουμε στην Θάλασσα. Τότε όλα ξανάγιναν φυσιολογικά….μετά από καιρό ρωτώντας τον τι ήταν όλα αυτό που μετέτρεψε την ζωή μου σε καθαρτήριο, μου είπε απλά μια λέξη Τζίνι… ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ Τι είναι Όμως αυτές οι Οντότητες, οι τόσο γνωστές στους θρύλους και τους μύθους που μας ήρθαν από την Ανατολή; Τα Τζίνι, ή για να τα πούμε καλύτερα τα ντζιν, ως πνεύματα συναντώνται ήδη στις προϊσλαμικές παραδόσεις των Σημιτικών Λαών 7000 πριν ως προγονικά πνεύματα ή ακόμα και ως θανατηφόροι σεξουαλικοί δαίμονες που παρέσυραν τους αφελείς, (σχεδόν σαν τα Ίνκουμπους και Σούκουμπους, τους σεξουαλικούς δαίμονες της δικής μας παράδοσης) και κυριαρχούσαν στον νυχτερινό έναστρο ουρανό της ερήμου. Σύμφωνα με τις Λαϊκές Δοξασίες ζούσαν στην Κάφ, μια Υπερβατική Διάσταση που στο νου των νομάδων ήταν γνωστή ως χώρα των σμαραγδένιων βουνών. Εκτός από ανθρώπινη μορφή μπορούσαν να πάρουν μορφή φιδιού η μαύρου σκύλου, προκειμένου να τρομάξουν τους θνητούς. ΙΣΛΑΜ ΚΑΙ ΤΖΙΝΙΑργότερα, όταν ο Μωαμεθανισμός έγινε η Νέα Θρησκεία των Αράβων, το Ισλάμ κράτησε στους κόλπους τους την πίστη στα Τζίνι, το Κοράνι μάλιστα αφιερώνει στα πλάσματα αυτά, πέραν των διάσπαρτων αναφορών, ένα αυτοτελές κεφάλαιο, την Σούρα Ελ-Τζιν. Αλλά και οι Χαντίθ, οι προφορικές παραδόσεις περί του Μωάμεθ και της καινούργιας του Θεοφιλοσοφίας, έχουν συμπεριλάβει στις διδασκαλίες τους τα τρομερά Τζίνι. Έτσι πληροφορούμαστε ότι ο Ισλαμικός κόσμος και επισήμως αναγνωρίζει την ύπαρξη αυτών των πνευμάτων που έχουν δημιουργηθεί από άκαπνη φωτιά, πριν ακόμα ο Αλλάχ ο Παντοδύναμος πλάσει τον άνθρωπο από χώμα. Υπάρχουν σύμφωνα με το Ιερό Βιβλίο των Μουσουλμάνων και καλά αλλά και ασεβή τζίνι. Τα πρώτα είναι καλότυχα και αγαθά, Τα δεύτερα όμως είναι ακόλουθοι του Φοβερού Ιμπλίς, του διαβόλου, που αρνήθηκε την Εντολή του Αλλάχ να προσκυνήσει τον Άνθρωπο. Ο Μωάμεθ προειδοποιεί τους Πιστούς να αποφεύγουν την κατεργαριά και την πονηριά τους, κρατώντας τα παιδιά τους προστατευμένα, ιδιαίτερα την νύχτα όπου παραμονεύουν προκειμένου να βλάψουν τα γεννήματα των ανθρώπων. Αυτά στο τέλος τον καιρών θα γίνουν με τον κύριο τους, τον αποστάτη οι φλόγες της κόλασης. ΓΡΗΜΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΖΙΝΙ… Στον Μεσαίωνα, τα τζίνι κάνουν την εμφάνιση τους στα Γρημόρια, στα μυστηριώδη μαγικά ημερολόγια. Εκεί, οι θρύλοι τα θέλουν να υποτάσσονται στον Σοφό Βασιλιά του Ισραήλ Σολωμόντα μέσω ενός χάλκινου και σιδερένιου Δακτυλιδιού με εγχάρακτη πεντάλφα, δώρου του Θεού στον Μονάρχη. Σε αυτές τις Παραδόσεις τα δυτικά δαιμονικά πνεύματα συμπλέκονται με τα αραβικά τζίνι, σε μία μάλιστα ιστορία ένα Τζίνι που ονομάζεται Ασμοδαίος, ο οποίος κατ’ ουσία είναι εβραϊκός Δαίμονας, ζηλιάρικο καθώς ήταν προσπάθησε να πετάξει το μαγικό Δακτυλίδι στην Θάλασσα. Ο Δίκαιος όμως Σολομώντας το τιμώρησε φυλακίζοντας το σε ένα χάλκινο σκεύος. ΟΙ ΠΥΡΙΝΕΣ ΦΥΛΕΣ… Πριν σας δώσω τα απλά κλειδιά, που θα σας φέρουν σε επαφή με τις γητειές και γτα ξόρκια της πύρινης φυλής των γοητευτικών αυτών πνευμάτων θα πρέπει να τα χωρίσουμε σε κατηγορίες ώστε να βοηθηθούμε αργότερα στην επιλογή του κατάλληλου, σχετικά με το σκοπό μας, Πνεύματος. Τα Τζίν έχουν ονόματα και χρώματα ανάλογα την μορφή, τις ιδιότητες και την ….. ηλικία τους! Έτσι έχουμε τα Γκούλς, αυτά, κατοικούν στα νεκροταφεία και σε ερείπια παλιών σπιτιών, πόλεων, χωριών κτλ αγαπούν την νύχτα και εμφανίζονται μόνο κατά την διάρκεια της. Το όνομα τους επικαλείται σε νεκρομαντικές εργασίες καθώς και κάποιος θέλει να προκαλέσει καταστροφή μιας η ενός αντιζήλου. Η δεύτερη φυλή τους είναι η Χίνας, πλάσματα πολύ δυνατά που παίρνουν την μορφή σκύλου. Λένε ότι τα περισσότερα τζίνι από τα Χίνας προσκύνησαν τον Θεό και δέχτηκαν Το Ιερό Βιβλίο, Το Κοράνι, καθώς και την Πίστη του Προφήτη, του Μωάμεθ. Η Ευεργεσία αυτών αν εργαστεί μαζί τους Ο Μάγος είναι μεγάλη, δίνουν Σοφία, παραδείσια οράματα, φέρνουν αφθονία αγαθών και χαρίζουν κοινωνική άνοδο και αναγνώριση. Αρκεί ο γητευτής να είναι ενάρετος και πιστός στον Νόμο του Θεού. Την τρίτη φυλή, τους Ιφράτ είναι καλό να μην τους επικαλεστεί κανείς, η παράδοση τους θέλει διαβολικούς και βίαιους . Έτσι σίγουρα θα οδηγήσουν αυτόν που θα τα ενοχλήσει στην Άβυσσο της τρέλας μέσα από σκοτεινά όνειρα και εφιαλτικά οράματα. Αν παρόλα αυτά επιμένετε, η ιδιότητα τους είναι να κάνουν κακό στους εχθρούς σας και να συνομιλούν με τον κόσμο των νεκρών. Ο επόμενος τύπος Τζίνι, οι Τζαν είναι όντα αγαθά και καλά, ζουν στις ερήμους και αγαπάνε τους ανθρώπους. Προσφέρουν προστασία στα ταξίδια εξορκίζουν τους γκουλς και γενικά κάθε βαμπιρική και αρνητική δύναμη. Για αυτό οι γητευτές ζητούν την αρωγή τους σε όλα τα ξόρκια προστασίας. Η επόμενη κατηγορία, η ομάδα των Σαϊτάν, δεν είναι τόσο φιλική με τους θνητούς, είναι πνεύματα επανάστασης και εχθροί κάθε καλού αυτά δεν συνεργάζονται με τους ανθρώπους και κανείς δεν τα επικαλείται εκτός και αν επιζητεί τον θάνατο του. Τα εξυπνότερα όμως τζίνι είναι η φυλή των Σιλάτ, συνεργάζονται με τον άνθρωπο και αν μπορέσεις να τα υποτάξεις σου ικανοποιούν κάθε σου επιθυμία. Τελευταία κατηγορία και η πιο παράξενη είναι οι Νάσνας. Οι χίλιες και μια Νύκτες θέλουν τα όντα αυτά να προέρχονται από την ένωση ανθρώπων και κάποιας φυλής τζίνι των Σικ. Αυτοί είναι πολύ κοντά στα δικά μας μαγικά όντα, τις νεράιδες και τα ξωτικά. Οι Νάσνας συνήθως δίνουν ενέργεια σε μαγικές εργασίες που έχουν να κάνουν με συναισθήματα. Παναγιώτης Κάρδαρης Πηγή: Strange-files.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου