Με σημερινό του άρθρο "γροθιά" το Bloomberg υπενθυμίζει στη ...Γερμανία τι έγινε το 1953, με τη μεταπολεμική διαγραφή του γερμανικού χρέους, στην οποία συμμετείχε και η Ελλάδα.
«Η Γερμανία έχει ηθική υποχρέωση να βοηθήσει όπως ακριβώς έπραξαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, όταν βοήθησαν τη Γερμανία μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Την ιστορία αυτή φαίνεται πως πολλοί την έχουν ξεχάσει. Όσοι την ανακαλέσουν μπορεί να ανατρέψουν την εσφαλμένη εντύπωση για τους ενάρετους Γερμανούς και τους ανάξιους Έλληνες» αναφέρει το άρθρο που δημοσιεύεται στη στήλη «Γνώμες» του πρακτορείου και υπογράφει ο John Sfakianakis
«Υπό την αιγίδα των ΗΠΑ η εισαγωγή του γερμανικού μάρκου το 1948 έσβησε το μεγαλύτερο μέρος από το εγχώριο χρέος της Γερμανίας, τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα, που το 1938 αντιστοιχούσε σε επίπεδα τετραπλάσια από το ΑΕΠ της χώρας. Η κίνηση αυτή βοήθησε τη Γερμανία να κάνει μία νέα αρχή και να ξεκινήσει το οικονομικό της θαύμα που άπαντες ακόμη θαυμάζουν.
Με την εφαρμογή του Σχεδίου Μάρσαλ, οι εταίροι των ΗΠΑ παραιτήθηκαν από το δικαιώματά τους στο γερμανικό χρέος ενώ αναβλήθηκε και η πληρωμή τόκων την περίοδο 1947 – 1952. Το 1953, οι ΗΠΑ επέβαλαν επίσης την Συμφωνία του Λονδίνου για τη διαγραφή του εξωτερικού χρέους της Γερμανίας.
Ο Arlbrecht Ritschl, οικονομικός ιστορικός του London School of Economics εκτιμά ότι η συνολική διαγραφή χρεών της Γερμανίας από το 1947 μέχρι το 1953 αντιστοιχούσε στο 280% του ΑΕΠ της χώρας το 1950. Συγκριτικά, στην Ελλάδα έχει δοθεί βοήθεια 200% του ΑΕΠ από το 2010.
Η Ελλάδα επίσης συνεισφέρεται στη μεταπολεμική διαγραφή του γερμανικού χρέους. Οι υπογράφοντες στη συμφωνία του Λονδίνου, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα, συμφώνησαν να μεταφέρουν τις απαιτήσεις για τις πολεμικές αποζημιώσεις και τα χρέη που πραγματοποιήθηκαν μετά το 1933, μέχρις ότου ολοκληρώνονταν οι εργασίες συνεδρίου για την επανένωση της Γερμανίας. Το συνέδριο δεν έγινε ποτέ. Η Γερμανία κατέβαλε αποζημιώσεις σε χώρες κατά τη δεκαετία του 1960, αν και πολλοί Έλληνες θεωρούν ότι οφείλονται ακόμη αρκετά.
Σύμφωνα με το άρθρο: “Η συμφωνία του 1953, μείωσε το εξωτερικό χρέος της Γερμανίας κατά 50% και παράτεινε την αποπληρωμή του για τρεις δεκαετίες. Επέτρεψε στη Γερμανία να επιστρέψει στις αγορές, να γίνει μέλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Τη δεκαετία του 1950, η υπόλοιπη δυτική Ευρώπη πάλευε με χρέη ανώτερα του 200% του ΑΕΠ ενώ την ίδια περίοδο, η Δυτική Γερμανία είχε τελικά χρέος μικρότερο από 20% του ΑΕΠ.
Η Γερμανία οφείλει την οικονομική της επιτυχία στη μαζική διαγραφή των χρεών της το 1953, όπως επίσης και στην αποφασιστικότητα της αμερικανικής ηγεσίας για την ανοικοδόμηση της Γερμανίας. Αυτή η γενναιοδωρία έδωσε στη Γερμανία οδό διαφυγής από τη μη βιώσιμη κατάσταση των χρεών της. Οι Ευρωπαίοι γείτονές της παράλληλα, απέκτησαν με αυτό τον τρόπο ένα σταθερό και εύπορο εμπορικό εταίρο.
Η Γερμανία θα πρέπει να ενεργήσει σήμερα με την ίδια διορατικότητα για την Ελλάδα”
«Η Γερμανία έχει ηθική υποχρέωση να βοηθήσει όπως ακριβώς έπραξαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, όταν βοήθησαν τη Γερμανία μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Την ιστορία αυτή φαίνεται πως πολλοί την έχουν ξεχάσει. Όσοι την ανακαλέσουν μπορεί να ανατρέψουν την εσφαλμένη εντύπωση για τους ενάρετους Γερμανούς και τους ανάξιους Έλληνες» αναφέρει το άρθρο που δημοσιεύεται στη στήλη «Γνώμες» του πρακτορείου και υπογράφει ο John Sfakianakis
«Υπό την αιγίδα των ΗΠΑ η εισαγωγή του γερμανικού μάρκου το 1948 έσβησε το μεγαλύτερο μέρος από το εγχώριο χρέος της Γερμανίας, τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα, που το 1938 αντιστοιχούσε σε επίπεδα τετραπλάσια από το ΑΕΠ της χώρας. Η κίνηση αυτή βοήθησε τη Γερμανία να κάνει μία νέα αρχή και να ξεκινήσει το οικονομικό της θαύμα που άπαντες ακόμη θαυμάζουν.
Με την εφαρμογή του Σχεδίου Μάρσαλ, οι εταίροι των ΗΠΑ παραιτήθηκαν από το δικαιώματά τους στο γερμανικό χρέος ενώ αναβλήθηκε και η πληρωμή τόκων την περίοδο 1947 – 1952. Το 1953, οι ΗΠΑ επέβαλαν επίσης την Συμφωνία του Λονδίνου για τη διαγραφή του εξωτερικού χρέους της Γερμανίας.
Ο Arlbrecht Ritschl, οικονομικός ιστορικός του London School of Economics εκτιμά ότι η συνολική διαγραφή χρεών της Γερμανίας από το 1947 μέχρι το 1953 αντιστοιχούσε στο 280% του ΑΕΠ της χώρας το 1950. Συγκριτικά, στην Ελλάδα έχει δοθεί βοήθεια 200% του ΑΕΠ από το 2010.
Η Ελλάδα επίσης συνεισφέρεται στη μεταπολεμική διαγραφή του γερμανικού χρέους. Οι υπογράφοντες στη συμφωνία του Λονδίνου, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα, συμφώνησαν να μεταφέρουν τις απαιτήσεις για τις πολεμικές αποζημιώσεις και τα χρέη που πραγματοποιήθηκαν μετά το 1933, μέχρις ότου ολοκληρώνονταν οι εργασίες συνεδρίου για την επανένωση της Γερμανίας. Το συνέδριο δεν έγινε ποτέ. Η Γερμανία κατέβαλε αποζημιώσεις σε χώρες κατά τη δεκαετία του 1960, αν και πολλοί Έλληνες θεωρούν ότι οφείλονται ακόμη αρκετά.
Σύμφωνα με το άρθρο: “Η συμφωνία του 1953, μείωσε το εξωτερικό χρέος της Γερμανίας κατά 50% και παράτεινε την αποπληρωμή του για τρεις δεκαετίες. Επέτρεψε στη Γερμανία να επιστρέψει στις αγορές, να γίνει μέλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Τη δεκαετία του 1950, η υπόλοιπη δυτική Ευρώπη πάλευε με χρέη ανώτερα του 200% του ΑΕΠ ενώ την ίδια περίοδο, η Δυτική Γερμανία είχε τελικά χρέος μικρότερο από 20% του ΑΕΠ.
Η Γερμανία οφείλει την οικονομική της επιτυχία στη μαζική διαγραφή των χρεών της το 1953, όπως επίσης και στην αποφασιστικότητα της αμερικανικής ηγεσίας για την ανοικοδόμηση της Γερμανίας. Αυτή η γενναιοδωρία έδωσε στη Γερμανία οδό διαφυγής από τη μη βιώσιμη κατάσταση των χρεών της. Οι Ευρωπαίοι γείτονές της παράλληλα, απέκτησαν με αυτό τον τρόπο ένα σταθερό και εύπορο εμπορικό εταίρο.
Η Γερμανία θα πρέπει να ενεργήσει σήμερα με την ίδια διορατικότητα για την Ελλάδα”
http://www.enimerwsi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου