τραπεζικών παραγόντων, σχετικά με τις ευθύνες για σκανδαλώδεις χορηγήσεις και διαγραφές δανείων, είναι φανερό ότι αποπροσανατολίζει, αυτή τη στιγμή, από τον πραγματικό υπαίτιο των σημερινών δεινών της μαρτυρικής Μεγαλονήσου, που δεν είναι άλλος από την εκδικητική μανία της Γερμανίας. Παράλληλα, είναι προφανές ότι η εμμονή σε συζητήσεις για τον καταλογισμό εσωτερικών ευθυνών δεν εξυπηρετεί τα εθνικά σχέδια και δεν διευκολύνει την κυπριακή προσπάθεια για έξοδο από την κρίση.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ευθύνες τραπεζικών και πολιτικών προσώπων για την κατάσταση στην οποία περιήλθαν οι κυπριακές τράπεζες. Και αποτελεί καθολικό αίτημα της κοινής γνώμης, αλλά και υποχρέωση της κυπριακής Πολιτείας, να αναζητήσουν και να αποδώσουν τις ευθύνες σε όσους θα αποδειχθεί ότι είναι πραγματικά υπαίτιοι.
Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι γεγονός ότι τα προβλήματα των κυπριακών τραπεζών δεν είναι μοναδικά. Σε όλες τις χώρες του κόσμου υπάρχουν προβληματικά δάνεια και επισφάλειες και, μάλιστα, οι τράπεζες της ίδιας της Γερμανίας βρίσκονται αντιμέτωπες με τις μεγάλες ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης, τα προβληματικά δάνεια, την υψηλή μόχλευση, την αναιμική κερδοφορία και τις δυσοίωνες προοπτικές. Και, εν πάση περιπτώσει, ούτε οι κυπριακές ούτε οι ελληνικές τράπεζες είναι εκτεθειμένες σε τοξικά ομόλογα όπως είναι οι γερμανικές.
Η Γερμανία φροντίζει να κρύβει επιμελώς κάτω από το χαλί τα δικά της προβλήματα την ώρα που διαλύει την οικονομία της Κύπρου και δεν διστάζει να στοχοποιεί άλλες χώρες, όπως είναι ακόμα και το ομογάλακτο Λουξεμβούργο, προκειμένου να προσελκύσει περισσότερα κεφάλαια στο όνομα της σωτηρίας του γερμανικού τραπεζικού συστήματος.
http://www.e-typos.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου