ετοιμάζονται να εμφανιστούν ως «σωτήρες» της ελληνικής οικονομίας και «πατριώτες» που δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Γνωστοί για το πώς καταφέρνουν να «μυρίζονται» τις ευκαιρίες και να επιτυγχάνουν ακόμα και εν μέσω κρίσης υψηλή κερδοφορία, αφού έχουν εξασφαλισμένες δεκάδες φοροαπαλλαγές, Έλληνες εφοπλιστές στρέφουν το επιχειρηματικό τους ενδιαφέρον στη στεριά.
Μάλιστα, από την εποχή που η ναυτιλία γεννούσε καθημερινά κέρδη
εκατομμυρίων, Έλληνες εφοπλιστές επένδυαν στον τομέα του real estate,
ακολουθώντας τις τότε συμβουλές των τραπεζιτών να μην έχουν «τόσο πολύ
ρευστό». Ήδη από το 2006, εφοπλιστικά κεφάλαια άρχισαν να επενδύονται σε εκτάσεις και σε προνομιακές τοποθεσίες της Ελλάδας.
Τότε, στελέχη εταιρειών παροχής χρηματοικονομικών υπηρεσιών σχολίαζαν
ότι με το ρυθμό που Έλληνες εφοπλιστές αγόραζαν ακίνητα και εκτάσεις, σε
λίγα χρόνια όλα τα «φιλέτα» της ελληνικής κτηματαγοράς θα βρίσκονταν σε
εφοπλιστικά χέρια.
Σήμερα, τα ονόματα εφοπλιστών που αγοράζουν ελληνική γη, για να επενδύσουν σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, είναι πολλά. Πρόκειται όμως για επενδύσεις που γίνονται και με τα διαφυγόντα έσοδα του ελληνικού δημοσίου, με τα χρήματα που αρνούνται να αποδώσουν στο κράτος μέσω της φορολογίας ή ακόμα με την εκμετάλλευση ευρωπαϊκών προγραμμάτων, που υποτίθεται πως προορίζονται για την αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας.
Αντί λοιπόν να συμβάλουν στην εθνική οικονομία με τον τρόπο που κάνουν όλοι οι υπόλοιποι κλάδοι της βιομηχανίας ή των υπηρεσιών, θα θριαμβολογήσουν για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, με μνημονιακούς μισθούς πείνας, στις ξενοδοχειακές τους μονάδες.
Αφού με τη βοήθεια της ελληνικής κυβέρνησης κατάφεραν να περάσουν προς όφελός τους σειρά μέτρων που πλήττουν τους Έλληνες ναυτεργάτες, τώρα θα εκμεταλλευτούν και τα μνημονιακά αντεργατικά μέτρα, εξασφαλίζοντας φθηνούς εργαζόμενους στις ξενοδοχειακές τους μονάδες. Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι έχουν χάσει ήδη 16% των αποδοχών τους από τις μειώσεις στις συλλογικές τους συμβάσεις, ενώ η κακοπληρωμένη εργασία χωρίς δικαιώματα κρύβεται πολλές φορές πίσω από τη γενικευμένη μαθητεία, τα προγράμματα του ΟΑΕΔ, τις εργολαβίες. Σύνηθες φαινόμενο στον ξενοδοχειακό κλάδο είναι επίσης η ανασφάλιστη δουλειά ή οι ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις με καταγγελλόμενους ως άθλιους όρους αμοιβής και εργασίας, πρακτικές οι οποίες εφόσον δεν αντιμετωπίζονται θα εξασφαλίσουν και σε εφοπλιστές-μεγαλοξενοδόχους τεράστια κέρδη.
Επομένως, οι νέες business κάποιων εφοπλιστών, στήνονται με χρήματα που έχει πληρώσει ήδη ο ελληνικός λαός, με χρήματα που αν είχαν πληρώσει σε φορολογία οι μεγαλοπλοιοκτήτες, θα μπορούσαν να ενισχυθούν τα πενιχρά εισοδήματα των συνταξιούχων και των χαμηλόμισθων, που παλεύουν να επιβιώσουν. Όμως, «ανάπτυξη» - «ενίσχυση της οικονομίας» ή με όποιο άλλο τίτλο πλασαριστούν οι νέες εφοπλιστικές business-, που βασίζεται από τη μια στο «δεν πληρώνω» και από την άλλη σε μνημονιακούς εργασιακούς όρους, δεν μπορεί να είναι παρά κάλπικη. Εδώ και τώρα, οφείλει η κυβέρνηση φέρει προ των εθνικών καθηκόντων τους, τους Έλληνες εφοπλιστές, πρώτα και κύρια απέναντι στον ελληνικό λαό, που θα συνεχίσει να δοκιμάζεται για πολλά ακόμη χρόνια.
Σήμερα, τα ονόματα εφοπλιστών που αγοράζουν ελληνική γη, για να επενδύσουν σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, είναι πολλά. Πρόκειται όμως για επενδύσεις που γίνονται και με τα διαφυγόντα έσοδα του ελληνικού δημοσίου, με τα χρήματα που αρνούνται να αποδώσουν στο κράτος μέσω της φορολογίας ή ακόμα με την εκμετάλλευση ευρωπαϊκών προγραμμάτων, που υποτίθεται πως προορίζονται για την αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας.
Αντί λοιπόν να συμβάλουν στην εθνική οικονομία με τον τρόπο που κάνουν όλοι οι υπόλοιποι κλάδοι της βιομηχανίας ή των υπηρεσιών, θα θριαμβολογήσουν για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, με μνημονιακούς μισθούς πείνας, στις ξενοδοχειακές τους μονάδες.
Αφού με τη βοήθεια της ελληνικής κυβέρνησης κατάφεραν να περάσουν προς όφελός τους σειρά μέτρων που πλήττουν τους Έλληνες ναυτεργάτες, τώρα θα εκμεταλλευτούν και τα μνημονιακά αντεργατικά μέτρα, εξασφαλίζοντας φθηνούς εργαζόμενους στις ξενοδοχειακές τους μονάδες. Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι έχουν χάσει ήδη 16% των αποδοχών τους από τις μειώσεις στις συλλογικές τους συμβάσεις, ενώ η κακοπληρωμένη εργασία χωρίς δικαιώματα κρύβεται πολλές φορές πίσω από τη γενικευμένη μαθητεία, τα προγράμματα του ΟΑΕΔ, τις εργολαβίες. Σύνηθες φαινόμενο στον ξενοδοχειακό κλάδο είναι επίσης η ανασφάλιστη δουλειά ή οι ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις με καταγγελλόμενους ως άθλιους όρους αμοιβής και εργασίας, πρακτικές οι οποίες εφόσον δεν αντιμετωπίζονται θα εξασφαλίσουν και σε εφοπλιστές-μεγαλοξενοδόχους τεράστια κέρδη.
Επομένως, οι νέες business κάποιων εφοπλιστών, στήνονται με χρήματα που έχει πληρώσει ήδη ο ελληνικός λαός, με χρήματα που αν είχαν πληρώσει σε φορολογία οι μεγαλοπλοιοκτήτες, θα μπορούσαν να ενισχυθούν τα πενιχρά εισοδήματα των συνταξιούχων και των χαμηλόμισθων, που παλεύουν να επιβιώσουν. Όμως, «ανάπτυξη» - «ενίσχυση της οικονομίας» ή με όποιο άλλο τίτλο πλασαριστούν οι νέες εφοπλιστικές business-, που βασίζεται από τη μια στο «δεν πληρώνω» και από την άλλη σε μνημονιακούς εργασιακούς όρους, δεν μπορεί να είναι παρά κάλπικη. Εδώ και τώρα, οφείλει η κυβέρνηση φέρει προ των εθνικών καθηκόντων τους, τους Έλληνες εφοπλιστές, πρώτα και κύρια απέναντι στον ελληνικό λαό, που θα συνεχίσει να δοκιμάζεται για πολλά ακόμη χρόνια.
http://www.newsbomb.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου