ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ;

Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η καθίζηση του εδάφους είναι μια πιο άμεση απειλή για τις παράκτιες μεγαλουπόλεις του κόσμου από την αλλαγή του κλίματος.

Οι επιστήμονες παρουσίασαν μια νέα προειδοποίηση για τις παράκτιες μεγαλουπόλεις του κόσμου, θεωρώντας ότι η απειλή από την υποχώρηση της γης είναι πιο άμεσο πρόβλημα από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η νέα μελέτη του Ινστιτούτου Ερευνών Deltares στις Κάτω Χώρες που δημοσιεύθηκε στις αρχές του μήνα, εντόπισε περιοχές του πλανήτη όπου το επίπεδο του εδάφους μειώνεται 10 φορές πιο γρήγορα από ό,τι ανεβαίνουν τα επίπεδα του νερού –κάτι για το οποίο φταίει συχνά η ανθρώπινη δραστηριότητα.

Στην Τζακάρτα, τη μεγαλύτερη πόλη της Ινδονησίας, ο πληθυσμός έχει αυξηθεί από περίπου μισό εκατομμύριο το 1930 σε σχεδόν 10 εκατομμύρια σήμερα, με πυκνοκατοικημένες περιοχές να υποχωρούν έως και εξίμισι πόδια, καθώς υπόγεια ύδατα αντλούνται από τη Γη για πόσιμο νερό. Η ίδια πρακτική οδήγησε στο επίπεδο του εδάφους του Τόκιο να πέσει ως και δύο μέτρα πριν εισαχθούν οι νέοι περιορισμοί, ενώ στη Βενετία αυτό το είδος της εξαγωγής επιδείνωσε μόνο τις επιπτώσεις των φυσικών καθιζήσεων που προκαλούνται από μακροχρόνια γεωλογικές διεργασίες.
«Η καθίζηση του εδάφους και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας συμβαίνουν παράλληλα και συμβάλλουν στο ίδιο πρόβλημα: μεγαλύτερες και πιο μακροχρόνιες πλημμύρες και μεγαλύτερο βάθος των πλημμυρών» λέει ο δρ Gilles Erkens, ο οποίος ήταν επικεφαλής της έρευνας. «Η πιο αυστηρή λύση και το καλύτερο είναι να σταματήσουμε την άντληση των υπόγειων υδάτων για πόσιμο νερό, αλλά στη συνέχεια, φυσικά, θα πρέπει να έχουμε μια νέα πηγή πόσιμου νερού για τις πόλεις αυτές. Όμως, το Τόκιο το έκανε και οι καθιζήσεις λίγο-πολύ σταμάτησαν και στη Βενετία επίσης». Δυστυχώς, οι καθιζήσεις που προκαλούνται από ανθρώπινη παρέμβαση έχουν μεγαλύτερη επίδραση από τις φυσικές διεργασίες, με την ταχεία αστικοποίηση και τις σχετικές επιπτώσεις της να οδηγούν σε αυξημένη ευπάθεια στις πλημμύρες.
Ο δρ Erkens και η ομάδα του εκτιμούν ότι το οικονομικό κόστος των ζημιών στην κατασκευή και τη συντήρηση ανέρχεται σε περίπου ένα δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως και ότι μέρη πολλών μεγαλουπόλεων – όπως η Τζακάρτα, η Χο Τσι Μιν, η Μπανγκόκ και η Ντάκα- θα βυθιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, εάν δεν λάβουν μέτρα. Στην περίπτωση της Τζακάρτα, αμυντικά συστήματα όπως κυματοθραύστες 30 χιλιομέτρων έχουν ανεγερθεί για να προστατεύσουν την πόλη από πλημμύρες, αλλά αν αυτοί έσπαζαν ο Deltares έχει προβλέψει ότι μέσα σε 48 ώρες θα πλημμύριζαν τα σπίτια σχεδόν ενός εκατομμυρίου ανθρώπων.
Για άλλες πόλεις όμως, ακόμα και αυτό το είδος άμυνας είναι μάταιο, καθώς η αύξηση της στάθμης των υδάτων θα τις ξεπεράσει. Το μικρό νησί των Μαλδίβων (που σχηματίζεται από μια διπλή αλυσίδα από 26 ατόλες) βρίσκεται μόλις πέντε μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Οι χειρότερες προβλέψεις σε περίπτωση ανόδου της στάθμης των υδάτων υποστηρίζουν ότι περί τους 350.000 νησιώτες θα πρέπει να εγκαταλείψουν εντελώς τα σπίτια τους πριν από το τέλος του αιώνα, αφήνοντας πίσω τους μια για πάντα έναν πολιτισμό 2.000 ετών.
http://www.independent.co.uk/news/science/scientists-warn-that-land-subsidence-is-a-more-immediate-threat-to-the-worlds-coastal-megacites-than-climate-change-9302052.html