Το τελευταίο που μας απασχολεί ως πολιτική σκηνή και ως εκλογικό σώμα είναι πόσο θα ρεζιλευτούμε με ό,τι «εξάγουμε» στην Ευρώπη για ευρωβουλευτές και με ό,τι φορτωθούμε στην πλάτη μας ως περιφερειάρχες και Δημάρχους.
Τίποτε άλλο. Αλλά πέσει δεν πέσει η κυβέρνηση Σαμαρά το
χάος για μια διετία το έχουμε στην ....
τσέπη μας γιατί βολεύει τους πάντες. Και ιδίως τους δανειστές.
Γιατί μέχρι τις εκλογές θα ξαναζήσουμε (για όσους το ζήσαμε) το μετά την χούντα σοσιαλιστικό μεσοδιάστημα Καραμανλή που κατέληξε στον τριτοκοσμικό σοσιαλισμό Παπανδρέου όπου οι πάντες βολεύτηκαν. Κομματικοί, κρατιστές, αριστεροί, Ευρωπαίοι και αμερικανοί αφού και την ΕΟΚ και τις βάσεις και το ΝΑΤΟ τα ψήφισαν ομόφωνα κομμουνιστές παριστάνοντας, από το 1981, τους ευρωσοσιαλιστές.
Η εικόνα που περιγράφω προκύπτει ανάγλυφα αν αναλύσουμε τις προοπτικές που διαγράφονται από τα δύο επικρατούντα μετεκλογικά σενάρια.
Το ένα σενάριο είναι να δικαιωθούν οι προβλέψεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι η Ν.Δ θα πάθει πανωλεθρία στις προσεχείς εκλογές και το ΠΑΣΟΚ θα ψάχνεται για την Βουλή οπότε λόγω μειοψηφίας η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να πάει στις εκλογές.
Εάν όντως, μετά τις εκλογές, διαγραφεί τέτοιος ορίζοντας στην πολιτική ζωή του τόπου όπως μας έχει διδάξει η ιστορία της χώρας και ιδιαίτερα αυτή της μεταπολίτευσης το πρώτο που θα συμβεί είναι ότι θα νεκρώσουν τα πάντα. Στην πράξη δεν πρόκειται να μεταφερθεί ένα χαρτί από γραφείο σε γραφείο γιατί οι κρατικοί υπάλληλοι, ΔΕΚΟ και Τράπεζες θα προετοιμάζονται για νέο κύκλο διαπραγματεύσεων με τα κόμματα ενόψει εκλογών και δεν θα κάνουν χατίρι σε κανένα χωρίς συγκεκριμένα ανταλλάγματα. Στα λόγια βεβαίως θα έχουμε νέα νομοθετήματα, απλουστεύεις, επενδύσεις , παροχές και επιστροφές εισοδημάτων και πάσης φύσεως αποδοχών στο 2009.
Οι κομματικοί εργατοπατέρες που πρωταγωνιστούν πάντα στον παρασιτισμό θα βρεθούν σε κυρίαρχη θέση αφού οι πάντες θα τους προσκυνούν.
Είτε για εργασιακή ειρήνη έναντι παροχών ώστε (ως κυβέρνηση) να ελέγχουν την κατάσταση μέχρι τις εκλογές είτε για την δημιουργία μετώπων ενάντια στην κυβέρνησης (έναντι υποσχέσεων) ώστε να επισπευσθεί η ανατροπή που επιδιώκουν ως αντιπολίτευση.
Βεβαίως οι εκλογές είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα βάλουν τα πράγματα στην θέση τους γιατί ασφαλώς και θα επικρατήσει ωριμότητα. Αλλά τότε είναι που θα ξεκινήσει το παιχνίδι που θα βολέψει τους πάντες.
Η κυβέρνηση που θα προκύψει (όποτε προκύψει) σε πιθανές εκλογές του 2014 θα χρειαστεί ένα εξάμηνο για να παρουσιάσει πραγματικό πρόγραμμα . Μόλις σηκώσει κεφάλι θα πέσουμε στις προεδρικές εκλογές όπου θα έχουμε νέο γύρο αναμέτρησης των δυνάμεων που θα έχουν μείνει εκτός.
Ανεξάρτητα από τις παρασκηνιακές συνεννοήσεις για τον πρόεδρο η προεδρολογία θα κρατήσει μέχρι τις προεδρικές εκλογές βοηθούντων και των μέσων ενημέρωσης.
Αμέσως μετά τις προεδρικές θα ξεκινήσουν σενάρια πτώσης της κυβέρνησης γιατί θα αρχίσουν τα τραβήγματα των αυτιών από τους δανειστές και την παρέα των ηγετών του Βορρά της Ευρώπης που θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι συνεχώς υπό έλεγχο.
Για να επανέλθουν οι σχέσεις με τους δανειστές στο σημερινό επίπεδο τα θρίλερ για επιστροφή στην δραχμή που θα συνοδεύονται από μαζική φυγή καταθέσεων και μετανάστευση επιχειρήσεων θα δίνουν και θα παίρνουν για να εξυπηρετούν και την σπέκουλα που θα εξελιχθεί βεβαίως σε βάρος χρεωμένων ιδιωτών και επιχειρήσεων. Οι σχέσεις θα επανέλθουν και τότε θα πέσουν και οι υπογραφές.
Και ας πάμε στην περίπτωση που δικαιωθούν οι προβλέψεις Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ ότι στις ευρωεκλογές ίσως ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάσει άνοδο αλλά στις περιφερειακές και Δημοτικές η Ελλάδα θα είναι κυρίως μπλε και πράσινη.
Στην περίπτωση αυτή θα έχουμε νικητές όλα τα κόμματα συμπεριλαμβανομένων και των πολιτικών παραφυάδων από τα αριστερά μέχρι τα άκρα δεξιά που όμως θα αναζητήσουν αμέσως πολιτική στέγη γιατί το εκλογικό σώμα δεν θα έχει ευκαιρία για άλλο μήνυμα οπότε τελικός κριτής θα είναι οι επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Πολιτικές διεργασίες και άμεση έναρξη προεδρολογίας με προοπτική βουλευτικών εκλογών το 2015 όποτε και πάλι οδηγούμαστε σε εντελώς νεκρή εποχή αφού η «μπάλα» θα περάσει στο γήπεδο των πελατών κρατικών υπαλλήλων τους παρασιτισμού των συνδικαλιστών και των κρατικοδίαιτων που θα επιδιώκουν να κλείσουν δουλειές μέχρι τις εκλογές για να δέσουν ότι μπορεί να χάσουν μετά από αυτές.
Όλα αυτά μαζί με υποσχέσεις για μεταρρυθμίσεις και κεντροδεξιά σχήματα (για να καλυφθεί ο αριστερός χώρος με στόχο τους μετακινούμενους αριστερούς του 25% του ΠΑΣΟΚ στεγασμένους στον ΣΥΡΙΖΑ) θα απαιτήσουν ένα χρόνο από σήμερα και ένα εξάμηνο μετά τις εκλογές.
Έτσι όμως θα βολευτούν και πάλι οι πάντες συμπεριλαμβανομένων και των δανειστών αφού η Ελλάδα θα συνεχίσει να ελέγχεται οικονομικά αλλά και στην περίπτωση αυτή με αριστερό πολιτικό σκηνικό στο σύνολό του. Ακριβώς όπως έγινε και το 1981 με τους αριστερούς να υπογράφουν συμφωνίες για την ΕΟΚ για το ΝΑΤΟ και για τις αμερικανικές βάσεις του θανάτου … και τους δεξιούς να υποκλίνονται στις υπογραφές.
Του Γιώργου Κράλογλου
http://www.capital.gr/
τσέπη μας γιατί βολεύει τους πάντες. Και ιδίως τους δανειστές.
Γιατί μέχρι τις εκλογές θα ξαναζήσουμε (για όσους το ζήσαμε) το μετά την χούντα σοσιαλιστικό μεσοδιάστημα Καραμανλή που κατέληξε στον τριτοκοσμικό σοσιαλισμό Παπανδρέου όπου οι πάντες βολεύτηκαν. Κομματικοί, κρατιστές, αριστεροί, Ευρωπαίοι και αμερικανοί αφού και την ΕΟΚ και τις βάσεις και το ΝΑΤΟ τα ψήφισαν ομόφωνα κομμουνιστές παριστάνοντας, από το 1981, τους ευρωσοσιαλιστές.
Η εικόνα που περιγράφω προκύπτει ανάγλυφα αν αναλύσουμε τις προοπτικές που διαγράφονται από τα δύο επικρατούντα μετεκλογικά σενάρια.
Το ένα σενάριο είναι να δικαιωθούν οι προβλέψεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι η Ν.Δ θα πάθει πανωλεθρία στις προσεχείς εκλογές και το ΠΑΣΟΚ θα ψάχνεται για την Βουλή οπότε λόγω μειοψηφίας η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να πάει στις εκλογές.
Εάν όντως, μετά τις εκλογές, διαγραφεί τέτοιος ορίζοντας στην πολιτική ζωή του τόπου όπως μας έχει διδάξει η ιστορία της χώρας και ιδιαίτερα αυτή της μεταπολίτευσης το πρώτο που θα συμβεί είναι ότι θα νεκρώσουν τα πάντα. Στην πράξη δεν πρόκειται να μεταφερθεί ένα χαρτί από γραφείο σε γραφείο γιατί οι κρατικοί υπάλληλοι, ΔΕΚΟ και Τράπεζες θα προετοιμάζονται για νέο κύκλο διαπραγματεύσεων με τα κόμματα ενόψει εκλογών και δεν θα κάνουν χατίρι σε κανένα χωρίς συγκεκριμένα ανταλλάγματα. Στα λόγια βεβαίως θα έχουμε νέα νομοθετήματα, απλουστεύεις, επενδύσεις , παροχές και επιστροφές εισοδημάτων και πάσης φύσεως αποδοχών στο 2009.
Οι κομματικοί εργατοπατέρες που πρωταγωνιστούν πάντα στον παρασιτισμό θα βρεθούν σε κυρίαρχη θέση αφού οι πάντες θα τους προσκυνούν.
Είτε για εργασιακή ειρήνη έναντι παροχών ώστε (ως κυβέρνηση) να ελέγχουν την κατάσταση μέχρι τις εκλογές είτε για την δημιουργία μετώπων ενάντια στην κυβέρνησης (έναντι υποσχέσεων) ώστε να επισπευσθεί η ανατροπή που επιδιώκουν ως αντιπολίτευση.
Βεβαίως οι εκλογές είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα βάλουν τα πράγματα στην θέση τους γιατί ασφαλώς και θα επικρατήσει ωριμότητα. Αλλά τότε είναι που θα ξεκινήσει το παιχνίδι που θα βολέψει τους πάντες.
Η κυβέρνηση που θα προκύψει (όποτε προκύψει) σε πιθανές εκλογές του 2014 θα χρειαστεί ένα εξάμηνο για να παρουσιάσει πραγματικό πρόγραμμα . Μόλις σηκώσει κεφάλι θα πέσουμε στις προεδρικές εκλογές όπου θα έχουμε νέο γύρο αναμέτρησης των δυνάμεων που θα έχουν μείνει εκτός.
Ανεξάρτητα από τις παρασκηνιακές συνεννοήσεις για τον πρόεδρο η προεδρολογία θα κρατήσει μέχρι τις προεδρικές εκλογές βοηθούντων και των μέσων ενημέρωσης.
Αμέσως μετά τις προεδρικές θα ξεκινήσουν σενάρια πτώσης της κυβέρνησης γιατί θα αρχίσουν τα τραβήγματα των αυτιών από τους δανειστές και την παρέα των ηγετών του Βορρά της Ευρώπης που θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι συνεχώς υπό έλεγχο.
Για να επανέλθουν οι σχέσεις με τους δανειστές στο σημερινό επίπεδο τα θρίλερ για επιστροφή στην δραχμή που θα συνοδεύονται από μαζική φυγή καταθέσεων και μετανάστευση επιχειρήσεων θα δίνουν και θα παίρνουν για να εξυπηρετούν και την σπέκουλα που θα εξελιχθεί βεβαίως σε βάρος χρεωμένων ιδιωτών και επιχειρήσεων. Οι σχέσεις θα επανέλθουν και τότε θα πέσουν και οι υπογραφές.
Και ας πάμε στην περίπτωση που δικαιωθούν οι προβλέψεις Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ ότι στις ευρωεκλογές ίσως ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάσει άνοδο αλλά στις περιφερειακές και Δημοτικές η Ελλάδα θα είναι κυρίως μπλε και πράσινη.
Στην περίπτωση αυτή θα έχουμε νικητές όλα τα κόμματα συμπεριλαμβανομένων και των πολιτικών παραφυάδων από τα αριστερά μέχρι τα άκρα δεξιά που όμως θα αναζητήσουν αμέσως πολιτική στέγη γιατί το εκλογικό σώμα δεν θα έχει ευκαιρία για άλλο μήνυμα οπότε τελικός κριτής θα είναι οι επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Πολιτικές διεργασίες και άμεση έναρξη προεδρολογίας με προοπτική βουλευτικών εκλογών το 2015 όποτε και πάλι οδηγούμαστε σε εντελώς νεκρή εποχή αφού η «μπάλα» θα περάσει στο γήπεδο των πελατών κρατικών υπαλλήλων τους παρασιτισμού των συνδικαλιστών και των κρατικοδίαιτων που θα επιδιώκουν να κλείσουν δουλειές μέχρι τις εκλογές για να δέσουν ότι μπορεί να χάσουν μετά από αυτές.
Όλα αυτά μαζί με υποσχέσεις για μεταρρυθμίσεις και κεντροδεξιά σχήματα (για να καλυφθεί ο αριστερός χώρος με στόχο τους μετακινούμενους αριστερούς του 25% του ΠΑΣΟΚ στεγασμένους στον ΣΥΡΙΖΑ) θα απαιτήσουν ένα χρόνο από σήμερα και ένα εξάμηνο μετά τις εκλογές.
Έτσι όμως θα βολευτούν και πάλι οι πάντες συμπεριλαμβανομένων και των δανειστών αφού η Ελλάδα θα συνεχίσει να ελέγχεται οικονομικά αλλά και στην περίπτωση αυτή με αριστερό πολιτικό σκηνικό στο σύνολό του. Ακριβώς όπως έγινε και το 1981 με τους αριστερούς να υπογράφουν συμφωνίες για την ΕΟΚ για το ΝΑΤΟ και για τις αμερικανικές βάσεις του θανάτου … και τους δεξιούς να υποκλίνονται στις υπογραφές.
Του Γιώργου Κράλογλου
http://www.capital.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου