 | Γράφει ο Παναγιώτης Παναγιώτου |
Εάν η χώρα δεν απαντήσει αξιόπιστα σε αυτά τα δύο κρίσιμα προβλήματα, ο φαύλος κύκλος της πολιτικής αστάθειας με διάφορες μορφές θα συνεχιστεί. Για πρώτη φορά το 2014, ύστερα από 6 χρόνια συνεχούς ύφεσης, προβλέπεται ένας ρυθμός ανάπτυξης της τάξης του 0,7%.
Στην ουσία έχουμε μια «σταθεροποίηση» που οφείλεται στον τουρισμό και σε μια οριακή αύξηση της κατανάλωσης. Από την άλλη πλευρά, σοβαρές ιδιωτικές επενδύσεις δεν γίνονται, ενώ σε ορισμένους κλάδους υπάρχουν και φαινόμενα αποεπένδυσης, οι δε δημόσιες επενδύσεις συνεχώς περικόπτονται για να βγουν τα πρωτογενή πλεονάσματα κ.λπ. Για την ανάπτυξη και την αντιμετώπιση της ανεργίας χρειάζονται πόροι, σταθερό «πλαίσιο κανόνων» και πεποίθηση των αγορών ότι η χώρα μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος μόνη της.
Ομως όροι ανάπτυξης δεν μπορούν να δημιουργηθούν, όταν «στραγγίζεις» την αγορά με ισοπεδωτική υπερφορολόγιση και με δημοσιονομικές ακρότητες τις δημόσιες λειτουργίες, για να δημιουργήσεις ένα πλεόνασμα (που κι αυτό δεν φτάνει), για να πληρώνεις το χρέος που συνεχώς αυξάνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ κ.ο.κ.
Εάν αυτός ο «μηχανισμός» δεν τροποποιηθεί ριζικά με ρεαλιστικές παραδοχές, ο κίνδυνος να «σαπίσουμε» ως χώρα σε μια παρατεταμένη κατάσταση «φθοράς και αφθαρσίας» είναι μεγάλος...
Το θέμα δεν είναι τόσο το «κούρεμα» του χρέους όσο η δυνατότητα να το εξυπηρετούμε, χωρίς η «εξυπηρέτησή του» να γίνεται «εμπόδιο» στην ανάπτυξη.
Μόνο αν αυτό συμβεί, θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Αυτό όμως έχει άλλες προϋποθέσεις από αυτές τις σημερινής «συνταγής». Χωρίς να εγκαταλείπουμε την «ελλειμματική» εξυγίανση της χώρας, ενδεικτικά απαιτούνται: Ριζική φορολογική αλλαγή. Τομές στο διοικητικό και δικαστικό σύστημα. Αναπτυξιακή αξιοποίηση των πλεονασμάτων. Νέα διευθέτηση των πληρωμών του χρέους, ώστε τα επόμενα λ.χ. πέντε χρόνια να τροφοδοτηθεί η ανάπτυξη κ.λπ. Ετσι προσελκύονται επενδύσεις, αντιμετωπίζεται η ανεργία και το χρέος γίνεται βιώσιμο μέσω της ανάπτυξης.
Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου