Πρώτη φορά Αριστερά, έλεγαν οι συριζαίοι πριν τις
εκλογές. Μάλιστα το έλεγαν ήδη από την επόμενη των Ευρωεκλογών όταν και
ζητούσαν προσφυγή στις κάλπες, όταν έδειχναν ότι θέλουν να κυβερνήσουν.
Όμως, η βουλιμία για την εξουσία ήταν αυτή που τους οδήγησε στο μεγάλο
λάθος το οποίο και θα πληρώσουν σύντομα πολύ ακριβά. Ήδη οι
δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι όλο και λιγότεροι Έλληνες πιστεύουν ότι ο
ΣΥΡΙΖΑ θα υλοποιήσει όσα υποσχέθηκε. Η ώρα της κρίσης έρχεται.
Ο κ. Τσίπρας ήθελε να κυβερνήσει και οδήγησε την Ελλάδα σε πρόωρες εκλογές. Πόσο θα κοστίσει αυτή η αβεβαιότητα από τις 29 Δεκεμβρίου μέχρι σήμερα θα το μάθουμε σύντομα. Πέντε δις, 10 δις, νέο μνημόνιο; Αυτά θα κριθούν κάποτε σε μια άλλη εξεταστική επιτροπή. Αυτό που έχει σημασία είναι το λάθος του Τσίπρα που οδηγεί τη χώρα στην καταστροφή.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανέβαζε τους τόνους, δεν ζητούσε εκλογές και δεν χρησιμοποιούσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ας σκεφτούμε τι θα γινόταν. Η κυβέρνηση Σαμαρά (καλή, κακή δεν έχει σημασία) θα έπαιρνε την προληπτική γραμμή στήριξης για έξι μήνες. Πιθανότατα θα έπαιρνε κάποια σκληρά μέτρα, όμως θα ήταν τα τελευταία. Οι αγορές θα ήταν ήρεμες, οι τράπεζες θα ήταν ισχυρές, η κατανάλωση θα ανέβαινε, ο κόσμος δεν θα έβγαζε τα λεφτά του στο εξωτερικό, τα επιτόκια για ελληνικά ομόλογα θα ήταν χαμηλά και η οικονομία θα είχε πάρει μπροστά. Το πλεόνασμα θα ήταν πάνω από 3%, η ανάπτυξη πάνω από 2,2% και γενικά η κατάσταση θα ήταν τέτοια που θα οδηγούσε σε έξοδο από το Μνημόνιο. Γιατί; Μα γιατί η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει στις αγορές, να δανειστεί με φθηνά επιτόκια, να καλύψει το όποιο χρηματοδοτικό κενό χωρίς να προσφεύγει στους δανειστές, τους θεσμούς, την τρόικα.
Και παρεμπιπτόντως, δεν θα είχαν καταρρεύσει τα έσοδα και δεν θα υπήρχε κανένα δημοσιονομικό κενό που πρέπει να καλυφθεί. Τον Μάιο η κυβέρνηση θα μπορούσε να ζητήσει έξοδο από το Μνημόνιο οριστικά, θα μπορούσε να συζητήσει την απομείωση του ελληνικού χρέους και γενικότερα η κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη, έστω κι αν χρειάζονταν κάποιες θυσίες που πράγματι θα ήταν επώδυνες για ορισμένους. Έτσι, πιθανότατα θα πηγαίναμε σε εκλογές τον ερχόμενο χειμώνα. Αν ο Τσίπρας κέρδιζε, θα παραλάμβανε μια χώρα εκτός μνημονίου, με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, χωρίς τις ασφυκτικές πιέσεις της τρόικας και των... Σόιμπλε. Απλά δηλαδή η πρώτη κυβέρνηση της «Αριστεράς» θα έκανε διαχείριση μιας καλής κατάστασης.
Τώρα τι έκανε: Αντί να γίνει ο Δήμας πρόεδρος έγινε ο Παυλόπουλος (και τι έγινε δηλαδή;), συγκρούστηκε με τους δανειστές, εξωθήθηκε σε μια παράταση του μνημονίου που προβλέπει μέτρα αλλά η άλλη πλευρά δε θα δώσει φράγκο μέχρι την αξιολόγηση. Και ταυτόχρονα η οικονομία κατέρρευσε και το χρηματοδοτικό κενό είναι πάνω από 20 δις ευρώ. Ετοιμαζόμαστε δηλαδή να μπούμε σε νέο μνημόνιο.
Αυτή είναι η κατάσταση λοιπόν. Η απίστευτη βουλιμία για εξουσία, η αθλιότητα του ΣΥΡΙΖΑ να χωρίζει τους Έλληνες σε αντιμνημονιακούς και γερμανοτσολιάδες, έφερε τη χώρα στην κατάσταση που είναι τώρα. Άσε δε που υπερασπίζονται τα δίκαιά της και την εκπροσωπούν κάτι απίθανοι τύποι που δεν έχει ξαναγνωρίσει ο τόπος.
Η ιστορία θα γράψει για το έγκλημα της «Αριστεράς» και το λάθος του Τσίπρα. Αλλά θα είναι και η ευκαιρία να ξεκαθαρίσει η Ελλάδα από τον μύθο των «καλών αριστερών» σε σχέση με τους άλλους τους «προδότες». Θα είναι η ευκαιρία να οδηγηθούν όλοι αυτοί που οδηγούν τη χώρα στον γκρεμό, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
http://www.antinews.gr
Ο κ. Τσίπρας ήθελε να κυβερνήσει και οδήγησε την Ελλάδα σε πρόωρες εκλογές. Πόσο θα κοστίσει αυτή η αβεβαιότητα από τις 29 Δεκεμβρίου μέχρι σήμερα θα το μάθουμε σύντομα. Πέντε δις, 10 δις, νέο μνημόνιο; Αυτά θα κριθούν κάποτε σε μια άλλη εξεταστική επιτροπή. Αυτό που έχει σημασία είναι το λάθος του Τσίπρα που οδηγεί τη χώρα στην καταστροφή.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανέβαζε τους τόνους, δεν ζητούσε εκλογές και δεν χρησιμοποιούσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ας σκεφτούμε τι θα γινόταν. Η κυβέρνηση Σαμαρά (καλή, κακή δεν έχει σημασία) θα έπαιρνε την προληπτική γραμμή στήριξης για έξι μήνες. Πιθανότατα θα έπαιρνε κάποια σκληρά μέτρα, όμως θα ήταν τα τελευταία. Οι αγορές θα ήταν ήρεμες, οι τράπεζες θα ήταν ισχυρές, η κατανάλωση θα ανέβαινε, ο κόσμος δεν θα έβγαζε τα λεφτά του στο εξωτερικό, τα επιτόκια για ελληνικά ομόλογα θα ήταν χαμηλά και η οικονομία θα είχε πάρει μπροστά. Το πλεόνασμα θα ήταν πάνω από 3%, η ανάπτυξη πάνω από 2,2% και γενικά η κατάσταση θα ήταν τέτοια που θα οδηγούσε σε έξοδο από το Μνημόνιο. Γιατί; Μα γιατί η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει στις αγορές, να δανειστεί με φθηνά επιτόκια, να καλύψει το όποιο χρηματοδοτικό κενό χωρίς να προσφεύγει στους δανειστές, τους θεσμούς, την τρόικα.
Και παρεμπιπτόντως, δεν θα είχαν καταρρεύσει τα έσοδα και δεν θα υπήρχε κανένα δημοσιονομικό κενό που πρέπει να καλυφθεί. Τον Μάιο η κυβέρνηση θα μπορούσε να ζητήσει έξοδο από το Μνημόνιο οριστικά, θα μπορούσε να συζητήσει την απομείωση του ελληνικού χρέους και γενικότερα η κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη, έστω κι αν χρειάζονταν κάποιες θυσίες που πράγματι θα ήταν επώδυνες για ορισμένους. Έτσι, πιθανότατα θα πηγαίναμε σε εκλογές τον ερχόμενο χειμώνα. Αν ο Τσίπρας κέρδιζε, θα παραλάμβανε μια χώρα εκτός μνημονίου, με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, χωρίς τις ασφυκτικές πιέσεις της τρόικας και των... Σόιμπλε. Απλά δηλαδή η πρώτη κυβέρνηση της «Αριστεράς» θα έκανε διαχείριση μιας καλής κατάστασης.
Τώρα τι έκανε: Αντί να γίνει ο Δήμας πρόεδρος έγινε ο Παυλόπουλος (και τι έγινε δηλαδή;), συγκρούστηκε με τους δανειστές, εξωθήθηκε σε μια παράταση του μνημονίου που προβλέπει μέτρα αλλά η άλλη πλευρά δε θα δώσει φράγκο μέχρι την αξιολόγηση. Και ταυτόχρονα η οικονομία κατέρρευσε και το χρηματοδοτικό κενό είναι πάνω από 20 δις ευρώ. Ετοιμαζόμαστε δηλαδή να μπούμε σε νέο μνημόνιο.
Αυτή είναι η κατάσταση λοιπόν. Η απίστευτη βουλιμία για εξουσία, η αθλιότητα του ΣΥΡΙΖΑ να χωρίζει τους Έλληνες σε αντιμνημονιακούς και γερμανοτσολιάδες, έφερε τη χώρα στην κατάσταση που είναι τώρα. Άσε δε που υπερασπίζονται τα δίκαιά της και την εκπροσωπούν κάτι απίθανοι τύποι που δεν έχει ξαναγνωρίσει ο τόπος.
Η ιστορία θα γράψει για το έγκλημα της «Αριστεράς» και το λάθος του Τσίπρα. Αλλά θα είναι και η ευκαιρία να ξεκαθαρίσει η Ελλάδα από τον μύθο των «καλών αριστερών» σε σχέση με τους άλλους τους «προδότες». Θα είναι η ευκαιρία να οδηγηθούν όλοι αυτοί που οδηγούν τη χώρα στον γκρεμό, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
http://www.antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου