Προεκλογικά είχε διαρρεύσει εντέχνως από «κάποια κέντρα»
πως ο κ. Λούλης συμβουλεύει μυστικά τον κ. Τσίπρα. Οι τελευταίες του
αρθρογραφίες, επιβεβαιώνουν την διαρροή.
Και εδώ που τα λέμε καλά κάνει ο άνθρωπος. Γιατί να μην υπερασπιστεί κάτι στο οποίο «παρέχει υπηρεσίες»;
Μετά από τον ύμνο του στον Αλέξη Τσίπρα ο «πρεσβευτής του μεσαίου χώρου», ο κ. Λούλης συνεχίζει το έργο του, με νέο πόνημα. Επιτίθεται στον Αντώνη Σαμαρά μιλώντας για «στρατηγική και πολιτική χρεοκοπία» ενώ τονίζει πως ο Πρόεδρος της ΝΔ «είναι ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης».
Μάλλον ο κ. Λούλης έχει μπερδέψει τις εποχές, τους καιρούς, τις ιστορικές συνθήκες.
Μάλλον κ. Λούλης «αγκαλιά» με τη Ντόρα είναι οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» (η φράση χρησιμοποιείται συγγραφικά) της κυβέρνησης Τσίπρα.
Μάλλον ο κ. Λούλης ήταν από τους συντελεστές για να δημιουργηθούν «ψευδαισθήσεις στον Ελληνικό Λαό» (όπως δήλωσε ο Γλέζος) .
Πιθανότητα, να ταιριάζει απόλυτα στην ιδεολογική του ταυτότητα, η δημιουργική ασάφεια της κυβέρνησης. Στην ίδια δημιουργική ασάφεια εξάλλου βασίζεται και αυτός, για να αναπτύξει τις περίφημες σοφιστείες του.
O κ. Λούλης με τις απόψεις του δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να βάζει σε προτεραιότητα την εκλογική νίκη σε σχέση με τα κοινωνικά ζητούμενα. Τότε όμως χτίζεις ένα ψέμα και διαλύεις ένα Έθνος.
Μέσα από αυτό το ιδεολόγημα δημιουργήθηκε μια ολόκληρη σχολή σκέψης, που έσπειρε ότι πιο απολιτίκ υπάρχει στην ελληνική κοινωνία.
Είναι όμως επικίνδυνο για σπέρνεις ιδεολογήματα και ταυτόχρονα να πλέκεις του εγκώμιου κάποιου που οδηγεί τη χώρα είτε σε τρίτο Μνημόνιο, είτε σε χρεοκοπία, είτε και στα δύο.
Είναι αφελές να κάνεις λόγο για «απονέκρωση της Νέας Δημοκρατίας», όταν μίλησε τη γλώσσα της αλήθειας στο λαό, όπως έκανε και το 2009 ο Καραμανλής και δικαιώθηκε.
Μήπως τότε ο Καραμανλής δεν έπρεπε να τα πει;
Μήπως έπρεπε να μιλήσει «μεσαιοχωρίτικα» στο λαό και να γίνει συνένοχος στο έγκλημα;
Κρίμα, που δε σας άκουσε τότε.
Γιατί θα έπρεπε να γνωρίζει ο κ. Λούλης πως σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές δεν υπάρχουν ούτε μεσαίοι χώροι, ούτε άκρα.
Υπάρχουν δύο επιλογές, υπάρχουν δύο λογικές.
Και καλό θα ήταν πριν βιαστεί να μιλήσει περί «κυριαρχίας Τσίπρα» να περιμένει λίγο.
Δεν υπάρχει λόγος να πούμε κάτι περισσότερο.
Απλά θα του υπενθυμίσουμε τα λόγια του Αριστερού Μεξικανού Συγγραφέα Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο B:
«Μιλούσα στους ισπανούς σοσιαλιστές και τους έλεγα το εξής πολύ απλό. Προσπαθείτε διαρκώς να προσελκύσετε το περιβόητο “Κέντρο”. Μα το “Κέντρο” πολιτικά είναι το τίποτα. Ένας πολιτικός χώρος, όπως η Αριστερά, πρέπει να προτείνει έναν δρόμο για την πορεία ενός λαού κι εσείς, αντ’ αυτού, κοιτάτε πώς θα τραβήξετε τους κεντρώους για να αποκτήσετε κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αυτός είναι ο πιο ασφαλής δρόμος προς το “τίποτα”, προς το “πουθενά”.
Το κέντρο πολιτικά είναι τίποτα, είναι η απουσία πολιτικής σκέψης. Και η απάντηση των ανθρώπων της Αριστεράς είναι “πρέπει να κερδίσουμε τις εκλογές και χρειαζόμαστε αυτόν τον πολιτικό χώρο».
Για όποιον δεν το κατάλαβε, συναινετική σούπα η Νέα Δημοκρατία δε θα γίνει.
http://www.antinews.gr
Και εδώ που τα λέμε καλά κάνει ο άνθρωπος. Γιατί να μην υπερασπιστεί κάτι στο οποίο «παρέχει υπηρεσίες»;
Μετά από τον ύμνο του στον Αλέξη Τσίπρα ο «πρεσβευτής του μεσαίου χώρου», ο κ. Λούλης συνεχίζει το έργο του, με νέο πόνημα. Επιτίθεται στον Αντώνη Σαμαρά μιλώντας για «στρατηγική και πολιτική χρεοκοπία» ενώ τονίζει πως ο Πρόεδρος της ΝΔ «είναι ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης».
Μάλλον ο κ. Λούλης έχει μπερδέψει τις εποχές, τους καιρούς, τις ιστορικές συνθήκες.
Μάλλον κ. Λούλης «αγκαλιά» με τη Ντόρα είναι οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» (η φράση χρησιμοποιείται συγγραφικά) της κυβέρνησης Τσίπρα.
Μάλλον ο κ. Λούλης ήταν από τους συντελεστές για να δημιουργηθούν «ψευδαισθήσεις στον Ελληνικό Λαό» (όπως δήλωσε ο Γλέζος) .
Πιθανότητα, να ταιριάζει απόλυτα στην ιδεολογική του ταυτότητα, η δημιουργική ασάφεια της κυβέρνησης. Στην ίδια δημιουργική ασάφεια εξάλλου βασίζεται και αυτός, για να αναπτύξει τις περίφημες σοφιστείες του.
O κ. Λούλης με τις απόψεις του δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να βάζει σε προτεραιότητα την εκλογική νίκη σε σχέση με τα κοινωνικά ζητούμενα. Τότε όμως χτίζεις ένα ψέμα και διαλύεις ένα Έθνος.
Μέσα από αυτό το ιδεολόγημα δημιουργήθηκε μια ολόκληρη σχολή σκέψης, που έσπειρε ότι πιο απολιτίκ υπάρχει στην ελληνική κοινωνία.
Είναι όμως επικίνδυνο για σπέρνεις ιδεολογήματα και ταυτόχρονα να πλέκεις του εγκώμιου κάποιου που οδηγεί τη χώρα είτε σε τρίτο Μνημόνιο, είτε σε χρεοκοπία, είτε και στα δύο.
Είναι αφελές να κάνεις λόγο για «απονέκρωση της Νέας Δημοκρατίας», όταν μίλησε τη γλώσσα της αλήθειας στο λαό, όπως έκανε και το 2009 ο Καραμανλής και δικαιώθηκε.
Μήπως τότε ο Καραμανλής δεν έπρεπε να τα πει;
Μήπως έπρεπε να μιλήσει «μεσαιοχωρίτικα» στο λαό και να γίνει συνένοχος στο έγκλημα;
Κρίμα, που δε σας άκουσε τότε.
Γιατί θα έπρεπε να γνωρίζει ο κ. Λούλης πως σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές δεν υπάρχουν ούτε μεσαίοι χώροι, ούτε άκρα.
Υπάρχουν δύο επιλογές, υπάρχουν δύο λογικές.
Και καλό θα ήταν πριν βιαστεί να μιλήσει περί «κυριαρχίας Τσίπρα» να περιμένει λίγο.
Δεν υπάρχει λόγος να πούμε κάτι περισσότερο.
Απλά θα του υπενθυμίσουμε τα λόγια του Αριστερού Μεξικανού Συγγραφέα Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο B:
«Μιλούσα στους ισπανούς σοσιαλιστές και τους έλεγα το εξής πολύ απλό. Προσπαθείτε διαρκώς να προσελκύσετε το περιβόητο “Κέντρο”. Μα το “Κέντρο” πολιτικά είναι το τίποτα. Ένας πολιτικός χώρος, όπως η Αριστερά, πρέπει να προτείνει έναν δρόμο για την πορεία ενός λαού κι εσείς, αντ’ αυτού, κοιτάτε πώς θα τραβήξετε τους κεντρώους για να αποκτήσετε κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αυτός είναι ο πιο ασφαλής δρόμος προς το “τίποτα”, προς το “πουθενά”.
Το κέντρο πολιτικά είναι τίποτα, είναι η απουσία πολιτικής σκέψης. Και η απάντηση των ανθρώπων της Αριστεράς είναι “πρέπει να κερδίσουμε τις εκλογές και χρειαζόμαστε αυτόν τον πολιτικό χώρο».
Για όποιον δεν το κατάλαβε, συναινετική σούπα η Νέα Δημοκρατία δε θα γίνει.
http://www.antinews.gr
ΑΚΗΣ ΦΛΩΡΕΝΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου