Η διατύπωση της απορίας είναι η έναρξη της αναζήτησης, φίλτατοι αναγνώστες. Και όποιος ζητάει βρίσκει, όπως λέγει ο Κύριος. Αρα, στα εναρκτήρια «γιατί» και «πώς» οι απαντήσεις είναι αυτονόητες, σχεδόν αυτόματες. Α) Καταντήσαμε έτσι διότι θα ήταν εξωλογικό να μην καταντούσαμε. Η ατραπός της πασοκάρας του λοβιτουριστάν, της ημιμάθειας, της αμάθειας, του «αούα», του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ», της υποτέλειας και του «μαζί σου, Αντρέα», του ραχατιού και του διακομματικού πρασινοφρουρισμού (το απόλυτον βδέλυγμα της ερημώσεως) και της εξάρτησης από τα ευρωχαρτζιλίκια θα οδηγούσε στην ακμή, αν ζούσαμε σ' ένα κατοπτρικό σύμπαν όπου όλα γίνονται ανάποδα. Ζούμε στις γνωστές διαστάσεις και τίποτα δεν γίνεται τ' ανάποδα. Αρα ο φούντος ήταν προδιαγεγραμμένος. Β) Θα πάμε ακόμα χαμηλότερα, αν δεν αποφασίσουμε να αντιδράσουμε έξυπνα. Η στασιμότητα στην εποχή μας σημαίνει πτώση. Αν δεν εγερθούμε αποφασισμένοι, θα μας φάει η μαρμάγκα ή ο εγγύτερος αλαλάζων «πιστός» θρησκείας που εξαπλώνεται με το ξίφος ή κάποιος κλητήρας που θα κρατάει κατασχετήριο γραμμένο στη γερμανική. Γ) Οι ξένοι ηγέτες, πλούσιοι, οι ιππείς της ατίθασης φοράδας που λέγεται Ιστορία δεν έχουν τσίπα. Ποτέ δεν είχαν. Ούτε σκοπεύουν να αποκτήσουν. Μόνο ανάγκες και απλωμένες χερούκλες για ν' αρπάξουν όσα περισσότερα μπορούν. Είναι γαστέρες και υπογάστρια με ικανότητες λογισμού και στοιχειώδους έκφρασης. Θα έπρεπε ήδη να το έχουμε αποστηθίσει το μάθημα που μας έδωσαν το 1204. Αν μπορούσαν, οι «ευσεβείς» σταυροφόροι θα έκλεβαν ακόμα και τα χαλίκια από την Κωνσταντινούπολη. Ο χρόνος που παρήλθε από τότε βελτίωσε τις ικανότητές τους στο αρπάζειν, γραπώνειν, λεηλατείν και ψεύδεσθαι, αλλά δεν τους χόρτασε. Βλέπουν πόσο τους... παίρνει να βουτήξουν, βουτάνε, μετά βλέπουν αν μπορούν κι άλλο κι ύστερα θέλουν ακόμα περισσότερο κ.ο.κ. Τώρα που δύνανται να σου κλέβουν το πορτοφόλι δίχως καν να σε αγγίζουν (μέσω των... «αγορών») ενθουσιάζονται ακόμα περισσότερο και τους ανοίγει έτι περαιτέρω η όρεξη! Δ) Για τη λέξη «ανθρωπιά» μπορούν άπαντες να σου κάνουν διαλέξεις επί διαλέξεων, αλλά ούτε μία πράξη στοιχειωδώς αντάξια του υψηλού νοήματός της. Οπότε, κάνε τα κουμάντα σου και συγκράτησε τα ακόλουθα: i) Ουαί τοις ηττημένοις. ii) Μακάριοι οι κατέχοντες. Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος Δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου