Ως δήλωση βόμβα παρουσιάζεται η αναφορά του Νίκου Φίλη (real.gr) ότι αν η κυβέρνηση χάσει 12 βουλευτές στην ψηφοφορία για την επικείμενη συμφωνία θα πάει σε εκλογές. Είναι προφανές ότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ είπε απλά το μαθηματικά αυτονόητο για μια κυβέρνηση που αριθμεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία 162 βουλευτών. Σε τι συνίσταται τότε η «είδηση» ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ αν δεν έχουν 151 βουλευτές χάνουν τη δεδηλωμένη; Μα φυσικά στο γεγονός ότι παρά τα όσα γίνονται στο παρασκήνιο και τροφοδοτούν σενάρια μεγάλου κυβερνητικού συνασπισμού, τα χέρια του Τσίπρα είναι δεμένα από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και αν δεν γίνουν εκλογές δεν μπορεί να δρομολογηθεί καμία πολιτική εξέλιξη στο εσωτερικό της χώρας όσον αφορά το πρόβλημα της διακυβέρνησης από τη στιγμή που είναι ηλίου φαεινότερο πως «μόνος του ο ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος μιας συμφωνίας με τους εταίρους». Άρα όλα –όπως έχει γράψει το antinews- δείχνουν εκλογές. Ωστόσο το γεγονός ότι ο Νίκος Φίλης δείχνει εκλογές μόνο στην περίπτωση της απώλειας 12 βουλευτών οδηγεί και στην ανάστροφη ανάγνωση αυτής της δήλωσης. Τι θα συμβεί στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει 7-8 ή 10 βουλευτές (ΔΕΑ, ΚΟΕ και κάποιοι μεμονωμένοι) για παράδειγμα, αν υποτεθεί ότι τελικά οι της Αριστερής Πλατφόρμας (Λαφαζάνης) πειθαρχήσουν και απλά αρκεστούν να καταψηφίσουν στα κομματικά όργανα, καταγράφοντας τη διαφωνία τους και στη βουλή υπερψηφίσουν στο όνομα του ότι δεν θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση; Θα συνεχίσουν και για πόσο μόνοι τους ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση; Πόσο θα αντέξουν με οριακή πλειοψηφία στη βουλή όταν θα κληθούν άμεσα να εφαρμόσουν μια βαριά και επώδυνη συμφωνία (ας υποθέσουμε ότι θα υπάρξει συμφωνία) όταν θα χάσουν με το καλημέρα τόσους βουλευτές ώστε να αμφισβητείται η δεδηλωμένη πολιτικά; Ακόμα και όσοι ψηφίσουν τη συμφωνία θα δεχτούν τη στήριξη καταρχήν του Ποταμιού που δηλώνει πρόθυμο να την παράσχει; Η λογική λέει όχι γιατί σκοντάφτει στις αντιθέσεις που υπάρχουν με τους ΑΝΕΛ του Καμμένου αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί και αρνητικά αντανακλαστικά στην πλειοψηφία των βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που πρόσκεινται στην πλειοψηφία των προεδρικών. Άρα και πάλι όλα δείχνουν εκλογές αργά ή γρήγορα, ακόμα και αν υπάρξει ψήφιση συμφωνίας στη βουλή χωρίς να χάσει αριθμητικά τη δεδηλωμένη ο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε τα όσα διαρρέονται από το εξωτερικό για συμφωνία «take it or leave it» δείχνουν ότι μια τέτοια συμφωνία είναι δυσβάστακτη και ουσιαστικά ανεφάρμοστη από τη σημερινή κυβέρνηση ακόμα και αν την υπογράψει. Επίσης η εμφάνιση Τσίπρα σήμερα στο υπουργείο παιδείας και οι δηλώσεις Δραγασάκη στην κοινοβουλευτική ομάδα της Αριστεράς στο ευρωκοινοβούλιο μοιάζουν με προεκλογικό μανιφέστο. Ωστόσο το ρεπορτάζ λέει ότι η κυβέρνηση δηλαδή Τσίπρας αλλά και Βαρουφάκης είναι έτοιμοι να υπογράψουν μια οποιαδήποτε συμφωνία, όσο επώδυνα μέτρα και αν περιέχει αρκεί αυτή η συμφωνία να περιέχει δεσμεύσεις από την πλευρά των Ευρωπαίων για τη ρύθμιση του χρέους και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την ελάφρυνσή του. Ουσιαστικά είναι το μόνο μέσο για να απεγκλωβιστεί ο πρωθυπουργός από τη ρητορική του και να έχει κάτι στα χέρια του για να πιέσει τους δικούς του να την ψηφίσουν στη βουλή. Αλλά και πάλι όπως είπαμε όταν θα πρέπει να ψηφιστούν μέτρα ως αντίτιμο για τη ρύθμιση του χρέους θα προκύπτει ζήτημα αν όχι δεδηλωμένης, τουλάχιστον πολιτικών αντοχών της κυβέρνησης. Κατά συνέπεια προκύπτει το ερώτημα τι σκοπιμότητα έχει, από τη στιγμή που στο Μαξίμου ξέρουν ότι αργά ή γρήγορα θα πάνε σε εκλογές, να βγαίνουν οι συνεργάτες του πρωθυπουργού και να δηλώνουν ότι αν δεν ψηφίσουν 12 βουλευτές τότε θα πέσει η κυβέρνηση, θα χρεωθούν την αριστερή παρένθεση και η χώρα θα πάει σε εκλογές; Ένας μόνο λόγος υπάρχει και αφορά στην προσπάθεια της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ να στριμώξει την αριστερή πτέρυγα στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου ώστε αν η τελευταία αποδεχτεί μια συμφωνία με επώδυνα μέτρα στο όνομα της ελάφρυνσης του χρέους να μην μπορεί να διαφοροποιηθεί στον Τσίπρα από τα αριστερά του στο ενδεχόμενο διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ. Μ’ αυτό τον τρόπο ο Τσίπρας ευελπιστεί ότι θα διατηρεί την ευχέρεια και την ευελιξία των κινήσεων στην προσπάθεια να μεταλλάξει το ΣΥΡΙΖΑ σε κάτι άλλο χωρίς να μπορεί να προκύψει από τα αριστερά του νέος πολιτικός φορέας που θα έχει προέλθει με πυρήνα την αριστερή αντιπολίτευσή του. Οι ισορροπίες το τελευταίο διάστημα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι λεπτές. Δεν είναι τυχαία άλλωστε τα όσα συνέβησαν τις προηγούμενες δύο μέρες με την Παναρίτη. Οι πληροφορίες θέλουν την απόφαση για την τοποθέτησή της στο ΔΝΤ να έχει παρθεί αρκετές μέρες πριν και τον Γιάνη Βαρουφάκη να μην έχει λάβει κανένα απαγορευτικό σήμα από το Μαξίμου. Και όλοι τους άφησαν να εξελιχθούν τα πράγματα το κρίσιμο Σαββατοκύριακο ως αντιπερισπασμό στο γεγονός ότι η υποτιθέμενη συμφωνία με τους δανειστές που είχε προαναγγελθεί για τα τέλη Μαΐου δεν ήρθε. Παράλληλα όμως βρήκαν την ευκαιρία ακόμα και οι στενότεροι συνεργάτες του Τσίπρα να την κάνουν γυριστή και να επιδείξουν διαπιστευτήρια «αριστεροσύνης» στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά και διάφοροι άλλοι που είναι έτοιμοι να καταπιούν τα πάντα αρκεί να κλείσει η συμφωνία βρήκαν την ευκαιρία να το παίξουν αντάρτες. Με δυο λόγια το παιχνίδι που παίζεται στο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή είναι το εξής: Ο Τσίπρας θέλει την πλευρά Λαφαζάνη, αλλά και τον Βαρουφάκη και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου στο πλευρό του μέχρι τη στιγμή που θα πάρει μια ορισμένη ρύθμιση του χρέους στο πλαίσιο του νέου μνημονίου. Μετά θα αρχίσουν οι μαζικές εκκαθαρίσεις και μένει να φανεί πως θα αντιδράσει η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ και γενικά οι διαφωνούντες της Κουμουνδούρου. Συνήθως αυτές οι διαδικασίες γίνονται καλύτερα σε προεκλογικές περιόδους ειδικά όταν οι εκλογές γίνονται με λίστα. Αν μάλιστα έχει πάρει μνημόνιο με κούρεμα χρέους ο Τσίπρας, τότε οι εκλογές είναι μπροστά μας και οι μέρες της αντιμνημονιακής αθωότητας στο ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν παρέλθει οριστικά και μόνο σ’ αυτή την περίπτωση θ’ ανοίξουν οι πόρτες για κάποιους της εξουσίας και γι’ άλλους της εξόδου από το ΣΥΡΙΖΑ.
http://www.antinews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου