Στο ταχέως διαρρέων 2015, ο Πρόεδρος της Κομισιόν Jean-Claude Juncker προκάλεσε προβληματισμό και ένταση (πλην όμως έριξε δεξιοτεχνικά το σπόρο) με τις προτάσεις του που αφορούσαν στην Κοινή Στρατηγική Άμυνας και Ασφάλειας στην Ευρώπη.
http://www.triklopodia.gr/megali-ikanopiisi-sto-verolino-gia-tin-dimiourgia-evropaikou-stratou/
http://www.stontoixo.com/2015/03/blog-post_98.html
http://www.theguardian.com/world/2015/mar/08/jean-claude-juncker-calls-for-eu-army-european-commission-miltary
Ο Πρόεδρος όμως του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Joseph Daul πολύ πρόσφατα (αρχές Οκτωβρίου 2015) τόνισε ότι, το Ευρωκοινοβούλιο προσπαθεί να πιέσει — και το κάνει ήδη πολύ ενεργά – προς την υλοποίηση αυτού που δήλωσε νωρίτερα ο Juncker!
Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν και σύμφωνα με τις τελευταίες προτάσεις, ένας κοινός Ευρωπαϊκός Στρατός θα καθίστατο ενεργής και ικανός να αναλάβει επιχειρήσεις και αποστολές «μεγαλύτερης έντασης» και να αντικαταστήσει, τέλος, τους εθνικούς στρατούς στα σύνορα των κρατών-μελών της ΕΕ και, κατ’ επέκταση, της ΕΕ…
Το ιδανικό και ονειρεμένο πρόσχημα δημιουργίας του Ευρωστρατού, για τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, είναι η «επιθετικότητα» της Ρωσίας και η κρίση λαθρομετανάστευσης που μαστίζει τελευταία την ΕΕ.
Αυτοί οι δύο λόγοι είναι η βάση πάνω στην οποία δικαιολογούν τα μακροπρόθεσμα και μεγαλεπήβολα σχέδιά τους!
Ενώ όμως η (αρχική) πρόταση του Junker ήταν η δημιουργία μιας δύναμης που θα χειρίζεται «soft» αποστολές αποκατάστασης-διατήρησης της ειρήνης, το Ευρωκοινοβούλιο προετοιμάζεται για πιο επιθετικά και επί του πρακτέως σχέδια: Μια κοινή Ευρωπαϊκή Δύναμη, έναν πανευρωπαϊκό στρατό, έναν Ευρωστρατό!
Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Joseph Daul παραδέχτηκε δημόσια πλέον ότι: «Θα μεταβούμε σ’ έναν Ευρωστρατό πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι ο κόσμος πιστεύει! Δεν θα τον έχουμε έτοιμο αύριο αλλά έχουμε ξεκινήσει την δημιουργία του»
Οι προτάσεις περί τούτου θα συζητηθούν στη Μαδρίτη την εβδομάδα 19-23 Οκτ 2015 στη σύνοδο των ηγετών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Έγγραφα των προσχεδίων που σκοπίμως διαρρέονται αναφέρουν τη δημιουργία ενός «Ευρωπαϊκού Επιχειρησιακού Στρατηγείου», το οποίο θα αντικαταστήσει το παρόν σύστημα όπου, οι εθνικές κυβερνήσεις εντέλλονται στις Ένοπλες Δυνάμεις τους τη δική τους στρατηγική, με τους δικούς τους Υπουργούς Άμυνας και Αξιωματικούς.
Το προσχέδιο επίσης περιλαμβάνει και το εξής: Ο έλεγχος των συνόρων, συμπεριλαμβανομένων και των θαλασσίων ελέγχων-περιπολιών του Λιμενικού Σώματος, θα παραδοθούν στο νεοτεχθέν Ευρωστρατό.
Το ίδιο προσχέδιο πάει παραπέρα και αναλυτικότερα: «Στο σύγχρονο περιβάλλον ασφαλείας, η κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας παραμένει ένας από τους πιο αδύναμους πυλώνες της ΕΕ για την ειρήνη, την κοινωνική ενσωμάτωση-ευημερία και την οικονομική ανάπτυξη. Οι αυξανόμενες απειλές πρέπει να μας οδηγήσουν σε μια αλλαγή της ευρύτερης νοοτροπίας μας. Αυτό περιλαμβάνει και τη μετάβαση από το δόγμα αποκατάστασης της ειρήνης σε επιχειρήσεις ‘’μεγαλύτερης έντασης και εδαφικής άμυνας’’. Πρέπει να αποτρέψουμε τη Ρωσική επιθετικότητα από όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ. Αυτό όμως προϋποθέτει, πρωτίστως, την ενίσχυση του ΝΑΤΟ στρατιωτικά, μέσω αποτελεσματικότερων αμυντικών δαπανών και εκμετάλλευσης των υπαρχουσών δομών-οπλικών συστημάτων-προσωπικού-μέσων της μεγάλης Ευρωπαϊκής οικογένειας και του ΝΑΤΟ».
Υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, μέλη του οποίου είναι και οι Juncker και Donald Tusk Donald Tusk (Πρόεδρος του European Council), κυριαρχεί και «επιβάλει» την πολιτική του στην ΕΕ. Οι προσπάθειες για δημιουργία κοινού Ευρωστρατού ήταν στην ατζέντα του κόμματος από τις πρώτες μέρες της ίδρυσής του.
Αξιομνημόνευτο είναι και το γεγονός ότι, σχέδια για τον Ευρωστρατό τέθηκαν από το… 1950, από τον τότε Γάλλο πρωθυπουργό Pleven, καθώς και την τοποθέτηση κοινού (Ευρωπαίου) Υπουργού Άμυνας, προάγγελος του οποίου είναι η τοποθέτηση κοινού Ευρωπαίου Υπουργού Εξωτερικών στους καιρούς μας… Πολύ απλά, ο Juncker ανανέωσε τη δέσμευση της ΕΕ για κοινό στρατό επιμένοντας ότι: «Είναι η ώρα των αποφάσεων και του ξεκαθαρίσματος».
Φαίνεται πως ήρθε η ώρα λόγω της Ρωσικής «αρκούδας» και των λαθρομεταναστών…
Περαιτέρω πάντως δήλωσε: «Το μέχρι στιγμής ‘’βελούδινο γάντι’’ της ΕΕ πρέπει να αντικατασταθεί από μια συλλογική και σιδερένια γροθιά και από μια ορθολογικότερη χρήση των 210 εκατομμυρίων ευρώ που ξοδεύονται ετησίως σε αμυντικές δαπάνες. Η Ευρωπαϊκή αμυντική συνεργασία παραμένει ως τώρα σε επίπεδα διμερών και πολυμερών συμφωνιών. Αυτές οι παραδοσιακές όμως μέθοδοι συνεργασίας αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές και έχουν φτάσει στα όριά τους».
Το Μάρτιο του 2015, η Βρετανία απέρριψε κατηγορηματικά τις εκκλήσεις του Juncker για τη δημιουργία του Ευρωστρατού λέγοντας δια του Cameron: «Η αντίθεσή μας είναι ξεκάθαρη, η άμυνα είναι εθνικό θέμα και όχι Ευρωπαϊκό και δεν υπάρχει προοπτική να αλλάξουμε στάση στο θέμα αυτό».
Ωστόσο, το σήριαλ προχωράει και τον Σεπτέμβριο του 2015 η Γερμανίδα Καγκελάριος Merkel «απείλησε» τη Μεγ. Βρετανία: «Αν ο David Cameron δεν υποστηρίξει τις προσπάθειες για την ίδρυση του Ευρωστρατού δεν θα του παρέχουμε, ως ‘’αντίποινα’’, παραγωγικές συνομιλίες στις σχέσεις Βρετανίας με ΕΕ’’.
Το Βερολίνο διακήρυξε δημόσια ότι: «Αν θέλεις χάρες, θα πρέπει κι εσύ να κάνεις χάρες»…
Φυσικά, οι κινήσεις της Βρετανίας στο θέμα αυτό μόνο τυχαίες δεν είναι καθώς στην πολιτική τίποτα δεν είναι τυχαίο! Όλες οι κινήσεις, οι δηλώσεις και τα υποτιθέμενα παιχνίδια απειλών-διαπραγματεύσεων σκοπεύουν σε κάτι προμελετημένο και προσχεδιασμένο. Η άρνηση της Βρετανίας να συνταχθεί με την ΕΕ στη δημιουργία του Ευρωστρατού οδηγεί ακριβώς στο επιθυμητό, δηλαδή την ίδρυσή του!
Όλα είναι παιχνίδι εντυπώσεων ώστε η κοινή γνώμη να συνταχθεί και να «ζητήσει» τον Ευρωστρατό.
Όταν όλα τα μέλη της ΕΕ τον απαιτήσουν εν τύπω χειμάρρου, η Βρετανία θα «ηττηθεί», έχοντας όμως ήδη παίξει το ρόλο της, δηλαδή τον αντίπαλο που γεννά τα (συν)αισθήματα και τις ανάγκες του άλλου αντιπάλου (εμείς, η Γερμανία, η ΕΕ, ο Ευρωστρατός). Άριστα παίζεται το παιχνίδι της ψυχολογίας, της συναισθηματικής βίας και των εντυπώσεων απ’ όλους.
Ωστόσο, η νέα αμυντική πραγματικότητα επιφέρει αλλαγές που δυστυχώς μοιάζουν με το παγόβουνο του Τιτανικού. Οι ένθερμες δηλώσεις ένθεν κακείθεν για ολοκληρωτική αμυντική ενσωμάτωση θολώνουν το ουσιαστικό τοπίο. Είν’ ακριβώς όπως όταν αγοράζει κανείς ένα μοντέρνο, ακριβό, σοφιστικέ αυτοκίνητο και παρασύρεται από τα έντονα συναισθήματα του «τώρα» αλλά ωδινάται αργότερα με το μεγάλο κόστος συντήρησής του…
Ένας πλήρης, κοινός και πολυεθνικός αμυντικός οργανισμός, εκ των πραγμάτων, αποδυναμώνει και οδηγεί στην απολίθωση τους εθνικούς στρατούς.
Μαζί και τον Ελληνικό!
Η «πετυχημένη» λειτουργία επί ελληνικού εδάφους (Λάρισα) ενός επιχειρησιακού στρατηγείου του Ευρωστρατού (με Γάλλο Στρατηγό και Έλληνα Ταξίαρχο ως Επιτελάρχη) ήταν το ορεκτικό αλλά μάλλον οι δονήσεις δεν έφτασαν σε όλα τα στρώματα των Ελλήνων στρατιωτικών.
Περίπου 170 Έλληνες στρατιωτικοί υπηρέτησαν μαζί με πολλούς άλλους Ευρωπαίους συναδέλφους σε κοινό χώρο, με κοινό αντικείμενο εργασίας (σχέδια επιχείρησης της ΕΕ στην Αφρική), κοινή Διοίκηση και, τέλος, με κοινή γλώσσα εργασίας (Αγγλικά).
Φυσικά, το περιβάλλον εργασίας πόρρω απείχε απ’ αυτό των σκονισμένων και ταλαιπωρημένων Μονάδων σε νησιά και Έβρο και αποδείχθηκε μεγάλο δέλεαρ για συνέχιση τέτοιου είδους πειράματος. Στη μικρή εκείνη Βαβέλ, φύσηξε άλλος αέρας, υπήρξε άλλη νοοτροπία, άλλη γλώσσα και αναθερμασμένη αίσθηση ποιότητας εργασίας.
Η νέα πραγματικότητα του 21ου αιώνα ΗΤΑΝ εδώ, στη χώρα μας, στην καρδιά της Ελλάδας. Προφανώς όμως δεν ελήφθη το μήνυμα από χιλιάδες στρατιωτικούς…
Ευρωστρατός σημαίνει εκ των πραγμάτων, κατάργηση των αναγκών, των δαπανών, των υποχρεώσεων, των «υπενθυμίσεων» (εθνικές εορτές, επέτειοι απελευθέρωσης, παρελάσεις κ.ά.) και του… προσωπικού των εθνικών στρατών!
Τι σημαίνει αυτό;
Μείωση στο ελάχιστο και κατάργηση ΟΛΩΝ των εθνικών επετείων και σταδιακή μείωση των αναγκών παρελάσεων. Ίσως η 28η Οκτ 2015 και η 25η Μαρτίου 2016 να είναι η τελευταίες που θα εορταστούν «παραδοσιακά». Για την πρώτη μάλλον προλαβαίνουμε αλλά για την δεύτερη διατηρούμε επιφυλάξεις, αν δεν παρουσιαστεί το «αόρατο» χέρι…
Είν’ αδιανόητο στα πλαίσια της νέας κοινής αμυντικής ενσωμάτωσης να εορτάζει χώρα-μέλος του Ευρωστρατού την επέτειο απελευθέρωσης ή του «ΟΧΙ» από άλλη χώρα-μέλος του Ευρωστρατού, τη στιγμή που, πλέον, επιχειρούμε μαζί υπό κοινή Διοίκηση, στολή, «Ευρωπόσημο» (αντί του εθνόσημου) και γλώσσα…
Αν δεν το καταλάβαμε αρκετά, τούτο επιφέρει και αλλαγή της… (εθνικής) ιστορίας. Υπό τύπου «1984» του George Orwell, η ιστορία σταδιακά ξαναγράφεται και θα ξαναγραφτεί χωρίς τα εθνικά ορόσημα. Τέρμα το εθνόσημο, ο εθνικός ύμνος, οι εθνικές επέτειοι και εορτές απελευθέρωσης!
Ένα αόρατο χέρι θα υποδείξει εν καιρώ και την ανάγκη μείωσης στο ελάχιστο των αμυντικών (εθνικών) δαπανών, οι οποίες θα συμπαρασύρουν – αυτός είναι και ο σκοτεινός στόχος — μαζί και αυτές της μισθοδοσίας και… απόλυσης του προσωπικού.
Εφόσον η νέα αμυντική δομή απαιτεί ratio, οροφή και ποσοστό — δηλαδή κάθε χώρα θα συνεισφέρει με συγκεκριμένο αριθμό οπλικών μέσων και προσωπικού — οι περισσεύοντες θα πρέπει να εκδιωχθούν με κάποιο τρόπο, στα πλαίσια του ορθολογισμού των δαπανών, εξυγίανσης δημόσιου προϋπολογισμού και Ευρωπαϊκού ισοζυγίου.
Κάνουμε λόγο για μια καταναγκαστική και πρωτοφανή «απόλυση»-απομάκρυνση Αξιωματικών και Υπαξιωματικών, με οιαδήποτε νομιμοφανή δικαιολογία:
-Κλείσιμο Μονάδων-Σχηματισμών με συνέπεια την κατάργηση οργανικών θέσεων (ο Πάγκαλος ο χρυσόστομος το έλεγε για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα κι εμείς ηγρόν αγοράζαμε).
-Ποινές πάνω από το κόκκινο όριο για ορισμένους και αναγκαστική απόλυση (π.χ. παχυσαρκία, στρατοδικεία, ανυπακοή).
-Ανεπάρκεια επαγγελματικών προσόντων (π.χ. έλλειψη επιμόρφωσης σε σχολεία, στέρηση βαθμού).
-Ολική άγνοια της αγγλικής γλώσσας ή γνώση αγγλικών επιπέδου summer beach Greek lover…
Η άγνοια ή η άριστη γνώση της αγγλικής θα παίξει πολύ σοβαρό ρόλο στα κριτήρια επιλογής, τόσο σε επίπεδα ανωτάτων-ανωτέρων Αξιωματικών όσο και στις τάξεις των ΕΜΘ-ΕΠΟΠ! Είναι πολύ λογικό να επιλεχθεί κάποιος για τα άριστα αγγλικά του και να βελτιωθεί-ωριμάσει στο νέο Ευρωπεριβάλλον αργότερα παρά κάποιος που δεν έχει πιστοποίηση ΤΩΡΑ.
Η επιλογή του προσωπικού δεν θα πάρει χρόνο αλλά θα γίνει «ΤΩΡΑ, εν μια στιγμή, εν μία ημέρα».
Οι λέξεις δίδονται σε εισαγωγικά γιατί το νόημά τους είναι μεταφορικό και ο χρόνος είναι σχετικός, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει και κανείς δεν μπορεί να πιστοποιήσει ή διαβεβαιώσει ότι, η ευρύτερη επιλογή του προσωπικού γίνεται ΤΩΡΑ, αν δεν έχει ήδη ολοκληρωθεί στα μυστικά συρτάρια του ΥΠΕΘΑ.
Όποιος δεν είναι έτοιμος ΤΩΡΑ ίσως να κινδυνεύει…
Τα παραπάνω λοιπόν θα τα υποδείξει το «αόρατο» χέρι σύντομα, η σκιώδης παρουσία του οποίου όμως αναφάνηκε το 2011, όταν ο πρώην ΥΕΘΑ κ. Αρσένης είχε δηλώσει δημόσια ότι, οι Ελληνικές ΕΔ θα μειωθούν επώδυνα λόγω του Ευρωστρατού. Απλά η καυτή πατάτα εφαρμογής του μέτρου μετατίθεται από κυβέρνηση σε κυβέρνηση, από ΥΕΘΑ σε ΥΕΘΑ, από εκλογές σε εκλογές και από ΚΥΣΕΑ σε ΚΥΣΕΑ, μέχρι να έρθει η ώρα του ξεκαθαρίσματος, όπως το έθεσε ο κ. Juncker παραπάνω!
Κατά τα φαινόμενα, με το «τέννις» που έπαιξαν αριστοτεχνικά οι πράσινοι σοσιαλιστές (2009-2011, 2012) και οι μπλε φιλελεύθεροι(2012-2015), κατάφεραν να δώσουν το καυτό μπαλάκι στους κόκκινους-αριστερούς (2015-….). Όπως λέει κι ο Juncker, είναι η ώρα του ξεκαθαρίσματος.
Η απομάκρυνση όχι μόνο των ΕΜΘ-ΕΠΟΠ αλλά και ανωτάτων-ανωτέρων Αξιωματικών είναι στον πυρήνα της καυτής πατάτας της παρούσας κυβέρνησης. Οι εξοπλισμοί είναι η πατατόφλουδα και πάνε κι έρχονται, γιατί σε τελική ανάλυση είναι «παλιοσίδερα», το πιο επώδυνο όμως είναι οι άνθρωποι.
Καμία κυβέρνηση ως τώρα δεν έκανε πόλεμο πρόσωπο με πρόσωπο στη στρατιωτική ηγεσία της, για εύλογους λόγους που όλοι καταλαβαίνουμε. Όσες φορές υπήρξε «λαϊκή» κατακραυγή εκ μέρους του προσωπικού των ΕΔ ή των ανωτάτων, η εκάστοτε κυβέρνηση έπαιζε διπλωματικά παιχνίδια και παρέτεινε την αγωνία με νομικίστικα παιχνίδια, δηλώσεις κατευνασμού («βάρα νομή» με επιδόματα και πληρωμές ΗΕΕ) κ.ά.
Η Άμυνα είναι όντως μια καυτή πατάτα που αν δεν τη χειριστείς σωστά θα καείς κι εσύ και άλλοι.
Όμως εδώ επαναλαμβάνεται αυτό που γράφτηκε ξανά και ξανά από τον γράφοντα σε άλλα άρθρα και ίσως να αποτελεί την ασφαλιστική δικλείδα ερμηνείας των πραγμάτων για όλους όσους προσπαθούν να εξηγήσουν τα τεκταινόμενα με συμβατικό τρόπο ερμηνείας αλλά δεν μπορούν ακόμη να καταλάβουν τι συμβαίνει: Έχει ξεκινήσει το «τέλος» της ιστορίας και της μορφής του κόσμου όπως τον ξέραμε για γενιές τώρα!
http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2015/09/blog-post_5347.html
http://attikanea.blogspot.gr/2015/09/blog-post_179.html
http://apocalypsejohn.com/2015/09/pros-tous-ellines-stratiotikous-telefteo-minima.html
http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2015/09/blog-post_8329.html
Κι αυτό συνεπάγεται πολλές πρωτοφανείς, επώδυνες και ξαφνικές αλλαγές.
Η καυτή πατάτα είναι στα χέρια των τωρινών κυβερνώντων σε Αθήνα και Βρυξέλλες!
Αδυνατούμε να προβλέψουμε πως θα γίνουν αυτές οι αλλαγές.
Αν θα γίνουν αλλαγές με το «Δόγμα του Σοκ» (The Shock Doctrine, http://www.naomiklein.org/shock-doctrine, http://www.amazon.com/The-Shock-Doctrine-Disaster-Capitalism/dp/0312427999, http://www.livanis.gr/%CE%9A%CE%BB%CE%AC%CE%B9%CE%BD-%CE%9D%CE%B1%CF%8C%CE%BC%CE%B9-%CE%A4%CE%BF-%CE%94%CF%8C%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%A3%CE%BF%CE%BA_p-717996.aspx) ή αν ο ασθενής θα ταΐζεται με μικρές και ανεπαίσθητες δόσεις ναρκωτικών ουσιών κοινωνικού κατευνασμού μέχρι να έρθει η ώρα που, ημιθανής πλέον, θα του τραβήξουν το σωληνάκι διασύνδεσης και ο θάνατος θα είναι ανώδυνος, ευτυχισμένος και μη αντιλήψιμος, μόνο η πολιτική και στρατιωτική ελίτ το γνωρίζει.
Σίγουρα είναι ασφαλέστερος ένας αργός, συγκεκαλυμμένος θάνατος όπου το θύμα αρνείται πεισματωδώς (πόσοι αλήθεια δεν θα διαβάζουν το παρόν με απλανές βλέμμα αγελάδας μη δυνάμενοι να συνειδητοποιήσουν τι τους περιμένει) να συνειδητοποιήσει πως πεθαίνει μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του και, συνεπώς, ν’ αντιδράσει. Συνήθως δε, μπερδεύει στο μυαλό του το θάνατο με τον ύπνο.
Το πρόβλημα για την ελίτ είναι ότι, όπως έχει αποδείξει η (ελληνική) ιστορία, η Ελλάδα συσπειρώνεται και μεγαλουργεί όταν απειλείται ΟΛΟΚΛΗΡΟ το έθνος (Περσικοί πόλεμοι, Μέγας Αλέξανδρος, Επανάσταση 1821, Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος 1940) και χάλασε πολλά σχέδιά τους. Το κατάλαβαν πια και σε όλη τη νεότερη ιστορία της ενήργησαν απεναντί της με δόλο, ύπουλα, προμελετημένα, επιστημονικά και κλινικά προσχεδιασμένα, με το διαίρειν και βασίλευε, με τον τυφλό και άκρατο κομματισμό, με αργά-επώδυνα-ανεπαίσθητα οικονομικά μέτρα, σταδιακή αλλά ανεπαίσθητη φορολόγηση, αόρατη κατάργηση αξιών κλπ.
Κατ’ αυτόν τον εργαστηριακά ελεγχόμενο τρόπο, ο ασθενής «δεν παίρνει χαμπάρι» τις αλλαγές και δεν αντιδρά, δεν επαναστατεί!
Αν λοιπόν ο Ελληνικός Στρατός αποσαθρωθεί με ΣΟΚ μάλλον θα αντιδράσει! Γιατί σίγουρα θα βρεθούν — και υπάρχουν — έντιμοι και συνειδητοί Αξιωματικοί να πατήσουν φρένο.
Οπότε η αργή, ανεπαίσθητη και μη αντιλήψιμη οδός των μικρών δόσεων κοινωνικού κατευνασμού είναι μάλλον προτιμότερη…
«Ο Ευρωστρατός προετοιμάζεται γρηγορότερα απ’ ότι ο κόσμος πιστεύει», το λυπηρό είναι ότι ο (ελληνικός) κόσμος δεν το πιστεύει και (παρα)μένει ημιθανής…
ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ;;;
Γιώργος Αθανασίου
Λγός ε.α.
hellasforce.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου