Κάθε φορά που κερδίζει ο Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο βγαίνουν όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου και λένε τα εξής:
«Μπράβο στην Προεδράρα που έφτιαξε ομαδάρα», «τιμά την Ελλάδα ο Ολυμπιακός», «μάγκας Πειραιώτης ο Μαρινάκης και οι άλλοι ας σκάσουν από τη ζήλια τους στον καναπέ τους».
Η δε ατάκα που κάνει τους πάντες να… λιώνουν είναι «ο πρόεδρος έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη και αγόρασε παικταράδες ενώ οι άλλοι πήραν τα… παλτά».
Προφανώς όλα αυτά περνάνε στους ανεγκέφαλους της Θύρας 7 που έχουν κάψει μυαλά εδώ και χρόνια και δέχονται ό,τι λέει ο Πρόεδρος ο οποίος βεβαίως κάνει τη δουλειά του. Βγάζει τρελά λεφτά και φτιάχνει και στρατούς πιστών Ολυμπιακών για να μην τολμήσει να τον αγγίξει κανείς.
Αλλά ας δούμε τα οικονομικά του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια. Όπως όλοι ξέρουμε είναι ο μόνιμος πρωταθλητής, επομένως έχει και μόνιμο εισιτήριο για τους χρυσούς ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Πέρυσι μόνο η… θρυλική ομάδα είχε έσοδα 26 εκατ. ευρώ ενώ συνολικά από τη σεζόν 2012-2013 μέχρι τη σεζόν 2014-2015 στα ταμεία μπήκαν 77 εκατ. ευρώ. Σ’ αυτά πρέπει να προστεθούν και περί τα 60 εκατ. ευρώ από πωλήσεις ποδοσφαιριστών οι οποίοι απέκτησαν αξία στην αγορά επειδή ακριβώς έπαιζαν στο κορυφαίο πρωτάθλημα των πρωταθλητών Ευρώπης. Για παράδειγμα τον Φορτούνη μέχρι πριν από δύο μήνες δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του και τώρα έχει αξία πάνω από 6-7 εκατ. ευρώ λόγω πέντε καλών παιχνιδιών που έκανε, τα δύο με ξένες ομάδες.
Ο Μήτρογλου είχε αγοραστεί για ψίχουλα αλλά μόλις έβαλε μερικά γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ πουλήθηκε 15 εκατ. ευρώ. Ομοίως μια σειρά από παίκτες πουλήθηκαν αφού πρώτα έπαιξαν με ξένες ομάδες, τους είδαν οι μάνατζερς και τους αγόρασαν γεμίζοντας τα ταμεία του Μαρινάκη.
Οι ίδιοι παίκτες αν έπαιζαν μόνο στο απαξιωμένο ελληνικό πρωτάθλημα, με τους στημένους διαιτητές και τους τραυματιοφορείς τύπου… Λάρισας που μας έκαναν πασίγνωστους σε όλο τον κόσμο, θα είχαν τη μισή ή και λιγότερη αξία. Το πιθανότερο να μην ασχολούνταν κανείς μαζί τους.
Το παιχνίδι στο λιμάνι παίζεται λοιπόν ως εξής: Αγοράζεις ό,τι ποδοσφαιριστή καλό κινείται στην ελληνική αγορά, τους καλούς τους κρατάς εσύ, τους άλλους τους «φυτεύεις» στις ομάδες – δορυφόρους. Παίρνεις το πρωτάθλημα άκοπα, πας στο Τσάμπιονς Λιγκ αφού έχεις αγοράσει και δύο – τρεις καλούς ξένους και εκεί… απλά μαζεύεις το χαρτί. Από τα εισιτήρια, τα τηλεοπτικά δικαιώματα, τα μπόνους και τις πωλήσεις παικτών.
Και στη συνέχεια έρχεσαι σαν… μάγκας πειραιώτης που είσαι και λες ότι τιμάς την Ελλάδα. Ασχέτως αν από τους 11 ποδοσφαιριστές μόνο δύο είναι Έλληνες και οι άλλοι ξένοι μισθοφόροι.
Καλή η μπίζνα για την Προεδράρα κι άσε τους άλλους να βράζουν. Να προσπαθούν να αγοράσουν κανένα παικτάκι της γειτονιάς με τα ελάχιστα χρήματα που διαθέτουν και να προσπαθούν να ανταγωνιστούν τον Μαρινάκη που τα έχει όλα καλώς οργανωμένα. Έτσι, καμιά άλλη ομάδα δεν πρόκειται να εισπράξει ποτέ περισσότερα, καμιά δεν θα ανταγωνίζεται τον Ολυμπιακό, θα γεμίζουν τα ταμεία του Θρύλου και όλοι θα λένε. «Μπράβο στον Πρόεδρο, έβαλε πάλι το χέρι στην τσέπη βαθιά και πήρε παικταράδες».
Αυτή είναι η Ελλάδα μας κυρίες και κύριοι. Αυτό είναι το ποδόσφαιρό μας. Ο Ολυμπιακός να κερδάει, ο πρόεδρος να πλουτίζει και όλοι οι άλλοι να φωνάζουνε για τα ολυμπιακά τους αισθήματα σαν βλάκες «στρατιωτάκια» του Μαρινάκη. Και οι «δημοσιογράφοι» να τον αποθεώνουν: «Άβε Καίσαρα Μαρινάκη». 
http://www.antinews.gr