Την ημέρα που οι Τσέχοι αποφάσισαν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να αγοράσουν τον ΟΠΑΠ, δεν είχαν λάβει σοβαρά υπόψη τους δύο παράγοντες: Τους ισχυρούς δεσμούς των θιγόμενων επιχειρηματικών συμφερόντων με το ελληνικό πολιτικό σύστημα και την επιπολαιότητα με την οποία οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν διαχρονικά τις ξένες επενδύσεις. Τώρα ξέρουν!
Η πώληση του ΟΠΑΠ ήταν το μεγαλύτερο κτύπημα που έγινε ποτέ στο κτήνος της διαπλοκής. Κάτι που η μαφιόζικη οργάνωση που λεηλατούσε επί σειρά ετών την ελληνική οικονομική ζωή δεν συγχώρεσε.
Οι αρχές της χώρας αδυνατούν επί σειρά ετών να αποσαφηνίσουν τι πραγματικά είχε συμβεί με το παιγνίδι του ποδοσφαιρικού στοιχήματος! Μία λίστα με επιφανείς συμπολίτες μας, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και άλλους, εμφανίστηκε στα χέρια των ανακριτών κι έκτοτε αγνοείται η μοίρα της. Ένας χορός εκατομμυρίων περνούσε μέσα από τις γραμμές εκείνης της λίστας, όπου μία ομάδα «πεφωτισμένων» εμφανιζότανε να σαρώνει στο ποδοσφαιρικό στοίχημα και να κερδίζει τα πάντα! Το ένα παιγνίδι μετά από το άλλο. Αποτέλεσμα ημίχρονο – τελικό αποτέλεσμα, σκορ, σκόρερ. Αν τους είχαμε στείλει να μαζέψουν τα χρήματα από τις διεθνείς λοταρίες, θα είχαμε καθαρίσει με το χρέος!
Η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ πολεμήθηκε με λύσσα. Την χαρακτήρισαν ξεπούλημα, διαστρέφοντας αλύπητα την πραγματικότητα και με αντικειμενικό σκοπό να την ματαιώσουν. Το ελληνικό δημόσιο παίρνει σήμερα από τον ιδιωτικοποιημένο ΟΠΑΠ φόρους επί του τζίρου που δεν έπαιρνε ως μέτοχος. Πούλησε τις μετοχές του, πήρε το αναλογούν τίμημα, ξέμπλεξε με τον ρόλο του οργανωτή του τζόγου και ταυτόχρονα εισπράττει μέσω φόρων πιο πολλά απ’ όσα εισέπραττε τότε ως μέτοχος. Παρόλα αυτά υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που μιλούν για… ξεπούλημα. Αν δεν είναι στημένοι από τη διαπλοκή, είναι σίγουρα ανίκανοι να αντιληφθούν την πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα που δεν τιμά το πολιτικό μας σύστημα. Διαγωνισμοί που ουδέποτε ολοκληρώθηκαν, αναθέσεις έργων δισεκατομμυρίων με μία υπογραφή και υποψίες για μπόλικο πολιτικό χρήμα. Μία ιστορία που ταιριάζει απόλυτα σε καταστάσεις τριτοκοσμικής χώρας. Μην περιμένετε να αποδοθεί Δικαιοσύνη. Άλλωστε, ούτε στην Καζαμπλάνκα του μεσοπολέμου, εκεί που κυριαρχούσαν οι πράκτορες και οι πόρνες, υπήρχε Δικαιοσύνη…
Και φτάνουμε στο σήμερα. Η κυβέρνηση βρήκε έναν νέο τρόπο να πλήξει τον ΟΠΑΠ και τους μετόχους του: Βάζει έκτακτο φόρο στα νόμιμα παιγνίδια του ΟΠΑΠ. Ένας φόρος που είναι αμφίβολο αν φέρει τα προσδοκώμενα έσοδα, όπως σημειώνει η τρόικα, οδηγεί σε λουκέτο τα περισσότερα από τα 4.500 πρακτορεία και απειλεί να στείλει στην ανεργία 24.000 ανθρώπους. Εν τέλει όλη αυτή η πρακτική ευνοεί από κάθε άποψη τον παράνομο τζόγο! Γιατί;
Ποιον εξυπηρετεί αυτή η εκστρατεία κατά του ΟΠΑΠ; Ποιος κερδίζει πέρα από τα οργανωμένα συμφέροντα του υποκόσμου;
Θέλουν να περιορίσουν τον τζόγο για το καλό της κοινωνίας; Ας βάλουν όρους στη διαφήμιση των τυχερών παιγνιδιών. Θέλουν να σώσουν τα παιδιά μας από τον υπόκοσμο; Ας κτυπήσουν τον παράνομο τζόγο. Θέλουν να κτυπήσουν τη διαπλοκή; Ας ψάξουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς όλων των εμπλεκομένων στο παρελθόν με τα τυχερά παιγνίδια. Θέλουν Δικαιοσύνη; Ας αποφανθούν, επιτέλους, οι αρχές τι συνέβη με τις περίφημες λίστες των… νικητών.
Ο ΟΠΑΠ δεν πρέπει να είναι η ιερή αγελάδα που ήταν στις μέρες των εθνικών πρωταθλητών. Η επιβολή, όμως, φόρων που κτυπούν ευθέως το δίκτυο των καταστημάτων του αποτελεί μία πράξη που στόχο έχει την ίδια την εταιρεία. Ποιον εξυπηρετεί;
Θανάσης Μαυρίδης