Ας μου πει κάποιος υπεύθυνα τα εξής:
Αν ήσουν ένας τραπεζίτης σε πολύ υψηλά κλιμάκια, με μαύρες γνωριμίες και πληροφορίες εκ των «έσω», ήξερες ότι, π.χ. τη Δευτέρα 35 Οκτωβρίου του 2005 θα γίνονταν ένα τεχνητό παγκόσμιο κραχ σε όλες τις χώρες της ΕΕ και της Βορείου Αμερικής, θα το έλεγες μια εβδομάδα, ένα μήνα ή λίγο πριν, στη μητέρα σου, στη γυναίκα σου, στους φίλους και γνωστούς σου, στο διαδίκτυο (διακριτικά να διαρρεύσει), ώστε να προλάβει ό,τι προλάβει ο καθένας; Κι ακόμη χειρότερα, αν η μητέρα σου έχει καρδιά, φοβίες, ανασφάλειες, σύνδρομα κατοχής και φόβους φύλαξης χρημάτων στο σπίτι, θα της το έλεγες ή θα «άφηνες» τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους και ό,τι γίνει; Εξάλλου, αν δεν ακούει κανείς τόσα χρόνια για έγκαιρη προετοιμασία πως θα ακούσει τώρα; Άλλο ερώτημα: Αν διαισθανόσουν, γνώριζες και «έβλεπες» ένα τσουνάμι θα το έλεγες, φώναζες στους λουόμενους της παραλίας ή τους κατοίκους των παράκτιων πόλεων; Άλλο ερώτημα σχετικό με το προηγούμενο ερώτημα: Αν «γνώριζες» ότι — όπως η μοίρα όλων των φωνών της αλήθειας και λογικής και πνεύματος, όπως ο Χριστός, όπως ο Προφ. Ιερεμίας, όπως ο Προφ. Ησαίας κλπ. — έλεγες κάτι ΠΡΙΝ γίνει και σε χλεύαζαν ως τρομολάγνο, τρομοκράτη, φοβολάγνο, ταραχοποιό, λαοπλάνο, θα το έλεγες δημόσια ή θα το άφηνες να πάρει το δρόμο του να γίνει, αν γίνει, όποτε γίνει (ποιος ξέρει, μπορεί και να μην γίνει και κατηγορηθείς τσάμπα!) και όποιος θελήσει να ψάξει/μάθει θα προετοιμαστεί ΠΡΙΝ το πεις εσύ; Άλλο ερώτημα: Αν ήσουν ιερωμένος, γνήσιος ιερωμένος, και διαισθανόσουν, μελετούσες, γνώριζες, «έβλεπες» και, ας πούμε, σου αποκαλύπτονταν το παζλ της ανομίας, ένα πνευματικό, πρωτόγνωρο και ασύλληπτο τσουνάμι θα το έλεγες στους γύρω σου; Μια πλάνη τεραστίων διαστάσεων, μια πλάνη που θα πλανήσει όλο τον πλανήτη, θα την έλεγες πριν συμβεί; Με το κίνδυνο να φανείς ξανά τρομολάγνος, φοβολάγνος κ.ά. ή θα το άφηνες να πάρει το δρόμο του, αν γίνει, όποτε γίνει, και ό,τι γίνει, εφόσον τα πάντα «επιτρέπονται» άνωθεν για χίλιους λόγους που εμείς δεν κατανοούμε; email αναγνωστη μας http://katohika.gr/
Αν ήσουν ένας τραπεζίτης σε πολύ υψηλά κλιμάκια, με μαύρες γνωριμίες και πληροφορίες εκ των «έσω», ήξερες ότι, π.χ. τη Δευτέρα 35 Οκτωβρίου του 2005 θα γίνονταν ένα τεχνητό παγκόσμιο κραχ σε όλες τις χώρες της ΕΕ και της Βορείου Αμερικής, θα το έλεγες μια εβδομάδα, ένα μήνα ή λίγο πριν, στη μητέρα σου, στη γυναίκα σου, στους φίλους και γνωστούς σου, στο διαδίκτυο (διακριτικά να διαρρεύσει), ώστε να προλάβει ό,τι προλάβει ο καθένας; Κι ακόμη χειρότερα, αν η μητέρα σου έχει καρδιά, φοβίες, ανασφάλειες, σύνδρομα κατοχής και φόβους φύλαξης χρημάτων στο σπίτι, θα της το έλεγες ή θα «άφηνες» τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους και ό,τι γίνει; Εξάλλου, αν δεν ακούει κανείς τόσα χρόνια για έγκαιρη προετοιμασία πως θα ακούσει τώρα; Άλλο ερώτημα: Αν διαισθανόσουν, γνώριζες και «έβλεπες» ένα τσουνάμι θα το έλεγες, φώναζες στους λουόμενους της παραλίας ή τους κατοίκους των παράκτιων πόλεων; Άλλο ερώτημα σχετικό με το προηγούμενο ερώτημα: Αν «γνώριζες» ότι — όπως η μοίρα όλων των φωνών της αλήθειας και λογικής και πνεύματος, όπως ο Χριστός, όπως ο Προφ. Ιερεμίας, όπως ο Προφ. Ησαίας κλπ. — έλεγες κάτι ΠΡΙΝ γίνει και σε χλεύαζαν ως τρομολάγνο, τρομοκράτη, φοβολάγνο, ταραχοποιό, λαοπλάνο, θα το έλεγες δημόσια ή θα το άφηνες να πάρει το δρόμο του να γίνει, αν γίνει, όποτε γίνει (ποιος ξέρει, μπορεί και να μην γίνει και κατηγορηθείς τσάμπα!) και όποιος θελήσει να ψάξει/μάθει θα προετοιμαστεί ΠΡΙΝ το πεις εσύ; Άλλο ερώτημα: Αν ήσουν ιερωμένος, γνήσιος ιερωμένος, και διαισθανόσουν, μελετούσες, γνώριζες, «έβλεπες» και, ας πούμε, σου αποκαλύπτονταν το παζλ της ανομίας, ένα πνευματικό, πρωτόγνωρο και ασύλληπτο τσουνάμι θα το έλεγες στους γύρω σου; Μια πλάνη τεραστίων διαστάσεων, μια πλάνη που θα πλανήσει όλο τον πλανήτη, θα την έλεγες πριν συμβεί; Με το κίνδυνο να φανείς ξανά τρομολάγνος, φοβολάγνος κ.ά. ή θα το άφηνες να πάρει το δρόμο του, αν γίνει, όποτε γίνει, και ό,τι γίνει, εφόσον τα πάντα «επιτρέπονται» άνωθεν για χίλιους λόγους που εμείς δεν κατανοούμε; email αναγνωστη μας http://katohika.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου