Του Αγίου Γρηγορίου σήμερα και γι’ αυτό χτύπησαν οι καμπάνες το πρωί. Δεν ήταν για τα επίσημα γενέθλια του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν χτύπησαν οι καμπάνες για να κατέβουμε στην παρέλαση για την πρώτη φορά αριστερά.

https://www.wowapp.com/w/kkorpet
Ένας χρόνος από τη αποφράδα ημέρα, την… 29η Μαΐου της σύγχρονης Ελλάδας και καλό να θυμηθούμε τα πρόσωπα που σήμερα κυβερνούν. Τι κάνει ο καθένας τους, τι έχει προσφέρει στον τόπο και πώς θα τον γράψει η ιστορία. Μιλάμε για τους υπουργούς της κυβέρνησης και φυσικά τον πρωθυπουργό.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει πάθει… αυχενικό σύνδρομο από τις φάπες που έχει φάει. Αλλά έχει μονίμως και το σύνδρομο του Μιγχάουζεν. Αφού του βγαίνει γιατί να το αλλάξει; Ότι δουλεύει πολύ είναι γεγονός. Ότι κουράζεται για να φέρει σε πέρας το έργο του επίσης. Ότι αυτός ένας 40αράντης κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια δύσκολη κατάσταση δεν αμφισβητείται. Ούτε αμφισβητείται όμως ότι τα έχει κάνει όλα μπάχαλο, ότι είναι ανίκανος και δεν μπορεί να αντέξει σε τόσο δύσκολο επίπεδο διαπραγμάτευσης.
Πάνος Καμμένος. Ο περιφερόμενος ακομβίωτος στρατηγός από παρέλαση σε γιορτή και από κατάθεση στεφάνου σε παρέλαση. Η θητεία του στον στρατό θα μείνει στην ιστορία για τα «σαπάκια» που πλήρωσε 500 εκατ. ευρώ εν μέσω κρίσης. Έτερον ουδέν.
Γιάννης Δραγασάκης: Είχαν πει ότι έχει οικονομικό μυαλό να καταλάβει τι συμβαίνει. Αποδείχθηκε ότι πήρε κι αυτός μέρος στο σχέδιο Β για έξοδο της χώρας από το ευρώ. Αν διαφωνούσε ας έβγαινε να τα καταγγείλει. Αλλά η καρέκλα της εξουσίας είναι γλυκιά. Πρόκειται για έναν εξαφανισμένο αντιπρόεδρο που δεν εμφανίζεται πουθενά για να μη χρεωθεί τίποτε και καλλιεργεί το ρόλο του οικουμενικού πρωθυπουργού.
Νίκος Παππάς: το δεξί χέρι του Αλέξη, ή νέος… καναλάρχης. Θέλει να ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης, να καθορίζει τις άδειες και ποιοι θα της πάρουν. Είναι ο άνθρωπος που έχει συναντηθεί με όλη τη διαπλοκή της Ελλάδας. Με άλλους τα βρήκε, με άλλους θα τα βρει. Σκοτεινό πρόσωπο που δεν θα έχει καλό τέλος και να μας το θυμηθείτε.
Ευκλ. Τσακαλώτος: Πόσο χειρότερος θα μπορούσε να είναι ένας τσάρος, μετά από τη λαίλαπα Βαρουφάκη; Επομένως, «επιτυχημένο» τον λες αν τον συγκρίνεις με τον προηγούμενο. Συμπαθής φιγούρα, αλλά πρέπει να τον καταλάβεις κιόλας γιατί δεν ξέρει γρι ελληνικά, ένας Έλληνας υπουργός.
Γ. Κατρούγκαλος: Από υπερασπιστής – δικηγόρος των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και συνταξιούχων (με το αζημίωτο βεβαίως) έγινε ο φονέας της κοινωνικής ασφάλισης. Έκανε καριέρα στα τηλεπαράθυρα και τώρα καταγγέλλει τα media της διαπλοκής. Κι αυτός δεν θα έχει καλό τέλος. Θα τον πετάξουν σαν την τρίχα απ’ το ζυμάρι. Θα γίνει η νέα Ιφιγένεια του ΣΥΡΙΖΑ για να γλιτώσει ο Αλέξης.
Πάνος Σκουρλέτης: Νομίζει ακόμη ότι είναι αντιπολίτευση κι όχι υπουργός σε ένα παραγωγικό υπουργείο. Ο φονέας των επενδύσεων, δεν έχει προσφέρει τίποτε στη διακυβέρνηση της χώρας.
Νίκος Φίλης: Ένας ανίκανος υπουργός Παιδείας που διαλύει και «αφελληνίζει» σιγά – σιγά το σύστημα. Ο τιμητής των πάντων από την «Πράβντα του ΣΥΡΙΖΑ», υβριστής όλων, τώρα λέγεται ότι έχει γεμίσει το υπουργείο του με μετακλητούς.
Γ. Χουλιαράκης: Υποτίθεται ότι ήταν ο σοβαρός, που τον άκουγαν οι Θεσμοί. Έχει εξαφανιστεί στη μετριότητα, ζήτημα είναι αν λέει μια καλημέρα με τον Τσακαλώτο.
Γ. Σταθάκης: Ο πλούσιος καθηγητής που έγινε υπουργός και νομίζει ότι το υπουργείο επί της Ανάπτυξης είναι καφενείο για χαβαλέ. Θα μείνει στην ιστορία για τις ακριβείς προβλέψεις του. Κάθε βδομάδα έλεγε ότι θα κλείσει η συμφωνία από πέρυσι και λίγο έλειψε να χρεοκοπήσει η χώρα.
Χρ. Σπίρτζης: Ο κολαούζος του Παππά, που όμως παίζει και τον άλλο ρόλο. Αυτόν του να μοιράζει τα έργα στους «διαπλεκόμενους» που καταγγέλλει ο υπόλοιπος ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάμε για αστείες καταστάσεις.
Τρ. Αλεξιάδης: Μια αστεία περίπτωση υπουργού που έκανε καριέρα στα τηλεοπτικά παράθυρα και συνεχίζει να πηγαίνει μέρα – νύχτα. Άγνωστο πότε πάει στο υπουργείο του, πότε δουλεύει, πότε φτιάχνει νομοσχέδια. Γελάει ο κόσμος με τις γκάφες του, αν και πρώην εφοριακός.
Όλγα Γεροβασίλη: Όταν γίνεσαι κυβερνητική εκπρόσωπος γιατί απλά είσαι από την Άρτα του πρωθυπουργού, μην περιμένεις πολλά. Ελάχιστη στο ρόλο της, προκλητική, αλαζονική, θα ξεχαστεί μια μέρα και κανείς δεν θα θυμάται ούτε το επώνυμό της.
Β. Αποστόλου: Ανέβαινε στις μπάρες των διοδίων κι έλεγε να μην πληρώνει κανείς. Πήγαινε στους αγρότες και τους υποσχόταν τα πάντα. Τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσει τον άκρατο λαϊκισμό του. Λίγος ή ανύπαρκτος για το υπουργείο αυτό.
Αρ. Μπαλτάς: Πήρε μπαλτά και διέλυσε την Παιδεία. Τον ξαναπήρε ο Αλέξης για να διαλύσει τον Πολιτισμό, να διώξει ικανούς ανθρώπους και να διορίσει δικούς του. Θα μείνει στην ιστορία για τη «ρετσινιά της αριστείας». Μαρξιστής, εμμονικός, ο άνθρωπος που λέγεται ότι «έφτιαξε» τον πρωθυπουργό. Κατά μάνα, κατά κύρη που λέει κι ο λαός.
Ν. Κοτζιάς: Υπουργός Εξωτερικών χωρίς καμιά ουσιαστική πολιτική κίνηση. Απέτυχε σε όλα τα ανοίγματα, γελάνε και οι πέτρες με τις ρωσικές, κινεζικές ή άλλες περιπέτειές του
Θ. Δρίτσας: Ο άνθρωπος που ενημερώνεται δήθεν από τα δελτία τύπου για την πώληση του ΟΛΠ. Αυτός δεν έλεγε ότι δεν πρόκειται να πουληθεί το λιμάνι; Στο υπουργείο του γιατί κάθεται; Μήπως γιατί ο μισθός είναι μεγάλος;
Ν. Παρασκευόπουλος: Διέλυσε τη δικαιοσύνη, έκανε νομοσχέδια για να βγουν έξω τρομοκράτες, άφησε να κάνουν κουμάντο στις φυλακές εξωθεσμικοί παράγοντες. Πανηγυρίζουν οι ισοβίτες και οι καταδικασμένοι για τρομοκρατία.
Π. Κουρουμπλής: Ο άφαντος υπουργός. Στην υγεία κατηγορήθηκε ότι τα βρήκε με βιομηχάνους του χώρου. Στο Εσωτερικών είναι σα να μην υπάρχει. Μίλησε μια φορά για τον εκλογικό νόμο και τα μαγειρέματα που ετοιμάζονται.
Πολλάκης και Ξανθός: Οι υπουργοί Υγείας που δείχνουν πόσο άρρωστη είναι τελικά η χώρα. Η συνέντευξη εκείνη με τα σκυλάκια και τα πεκινουά τα λέει όλα. Όπως και η γνωστή υπόθεση με την αναισθησιολόγο ξαδέρφη. 
Antinews.gr