Oι κατηγορίες που εκτοξεύθηκαν ένθεν και ένθεν στη συζήτηση στην ολομέλεια για την δικαιοσύνη και τη διαφθορά, επιβεβαίωσαν το ζοφερό κλίμα στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα.
Δεν κατατέθηκε καμία σοβαρή και ολοκληρωμένη πρόταση για την αναστροφή της κρίσης και την ανάταξη της οικονομίας, ωσάν η εφαρμοζόμενη πολιτική όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων να είναι η μοναδική λύση και το πεπρωμένο του λαού μας.
Λείπει παντελώς η προσπάθεια για συναίνεση ακόμα και σε θέματα που έχουν αδιαμφισβήτητο εθνικό-πατριωτικό χαρακτήρα και η όποια αναφορά για οικουμενική κυβέρνηση χωρίς συγκεκριμένες προτεραιότητες και δεσμεύσεις γίνεται για επικοινωνιακούς και μόνο λόγους.
Ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έχει κλείσει προ πολλού, το πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει κάτω από το βάρος της διαπλοκής και της διαφθοράς, γεγονός που επιβεβαιώθηκε από τη μεγάλη αποχή στις εκλογές και ενισχύεται από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Στο μεταξύ η οικονομία βουλιάζει στη διαρκή ύφεση, η κοινωνική συνοχή έχει αποδομηθεί, η ανεργία έχει απογειωθεί, και η αξιοπιστία του κράτους και συνάμα η αισιοδοξία και ελπίδα του λαού έχουν φθάσει στο ναδίρ.
Το μίγμα των νέων μέτρων, την ουσία των οποίων η κυβέρνηση κατήγγειλε σφόδρα πριν ένα χρόνο, και το αποπροσανατολιστικό πρόσχημα της αναδιανομής εισοδήματος σε βάρος της μεσαίας τάξης των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, αγροτών και επαγγελματιών, έχουν στόχο να συγκαλύψουν την συσσώρευση πλούτου στις κυρίαρχες οικονομικές τάξεις οι οποίες κατέχουν όλο και μεγαλύτερο ποσοστό του καταρρέοντος ΑΕΠ, κατατεθειμένου σε φορολογικούς παραδείσους και εξωχώριες εταιρείες.
Η λέξη «ανάπτυξη» είναι φυσικό να απουσιάζει παντελώς από την ατζέντα της κυβερνητικής πολιτικής ενώ τα ανείσπρακτα έσοδα του κράτους εγγίζουν τα 100 δις.
Άλλωστε ουδέποτε οι μνημονικές κυβερνήσεις προσήλθαν στις διαπραγματεύσεις με εθνικό σχέδιο στόχους και όραμα και έτσι αφεθήκαμε στις αδηφάγες διαθέσεις των δανειστών και τις αδιέξοδες επιταγές του ΔΝΤ και των Ευρωπαϊκών θεσμών.
Η μόνη έγνοια του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου ήταν και είναι να κρατήσουν ανέπαφα τα ανίερα συμφέροντά τους, την ώρα που η ελληνική κοινωνία υποφέρει και ματώνει.
Οι δανειστές εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος να αρθρώσει και εφαρμόσει μια σοβαρή μεταρρυθμιστική πολιτική, επιδιώκουν δια των απορρυθμίσεων των κοινωνικών εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων τον απόλυτο έλεγχο της οικονομικής πολιτικής και της εθνικής μας περιουσίας με όρους και λογική αποικίας χρέους.
Η δυνάστευση των πελατειακών σχέσεων
Είναι πλέον κοινό μυστικό ότι οι χρόνιες παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος έχουν διαβρώσει τη λειτουργία του κράτους και της οικονομίας, αφού το πολιτικό χρήμα είναι ο καταλύτης που ρυθμίζει τις σχέσεις των οικονομικών κρατικοδίαιτων παραγόντων με τους πολιτικούς, είναι ο μοχλός που ενισχύει τον ρόλο των εξωθερμικών παραγόντων που έχει γίνει πλέον ασφυκτικός.
Η λειτουργία του κράτους είναι απογοητευτική, η γραφειοκρατία κυριαρχεί, οι πελατειακές σχέσεις δυναστεύουν την κοινωνική ζωή, η περιστολή των κρατικών δαπανών δεν είναι στις κυβερνητικές προτεραιότητες- Περί τους διακόσιους Δημόσιους Οργανισμούς χρηματοδοτούνται ακόμη χωρίς να υπηρετούν συγκεκριμένο ρόλο, ο ΕΟΠΠΥ νέος οργανισμός υγείας λειτουργεί σε πρωτόγονες συνθήκες αφού η ηλεκτρονική τεχνολογία είναι απούσα. Η εγκατάσταση του ηλεκτρονικού συστήματος ελέγχου εισροών – εκροών στα διυλιστήρια βάσει του Ν.4072/11 δεν εφαρμόζεται, όπως και η εγκατάσταση ακτίνων Χ στα τελωνεία για την πάταξη του παραεμπορίου και την εξασφάλιση αρκετών δις ευρώ για το κράτος (στοιχεία Γενικής Γραμματείας Διαφάνειας).
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κομβικός πυλώνας της εθνικής ανάπτυξης, έχει αποδεκατισθεί σε ανθρώπινο δυναμικό και ιδίως σε γεωτεχνικούς και επιστημονικό προσωπικό, με αποτέλεσμα την έλλειψη ελέγχου στην κυριαρχία των συμφερόντων προμηθευτών και επιχειρηματιών του κλάδου. Τα αναπτυξιακά προγράμματα 2014-2020 βρίσκονται ακόμη στα συρτάρια την ώρα που η οικονομία διψά για πιστώσεις κοκ.
Το κράτος συνολικά χωρίς την εφαρμογή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης ενιαία και αδιαίρετα σ’ όλο το φάσμα του Δημοσίου, λειτουργεί σαν λάφυρο και φέουδο της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας και άλλων κομμάτων, αντί να έχει κατοχυρωθεί ο επιτελικός του ρόλος στην οικονομία και την κοινωνία(άλλωστε την πίστωση των 6,5 δις ευρώ για την ολιστική εφαρμογή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης απεμπόλησε όλο το πολιτικό σύστημα το 2012).
Είναι τυχαίο ότι η αξιολόγηση δομών, υπηρεσιών και υπαλλήλων δεν στηρίχθηκε από κανένα κόμμα της Βουλής εκτός της ΔΗΜΑΡ η ηγεσία της οποίας δεν τόλμησε περαιτέρω;
Η φοροδιαφυγή είναι η γάγγραινα της οικονομίας, αλλά πως μπορεί να αντιμετωπισθεί σοβαρά όταν τα πολιτικά κόμματα χρηματοδοτούνται από αυτή και λειτουργούν σε πλήρη αδιαφάνεια. Είναι όμως επείγον και ζωτικό ζήτημα και πρέπει να εξασφαλισθούν έσοδα από τις γνωστές λίστες και τις offshore εταιρείες ώστε να αλλάξει το μίγμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Ουδόλως υποτιμώ την προσπάθεια της κυβέρνηση για μια συνολική αναδιάρθρωση του χρέους, αλλά αν δεν αλλάξει ριζικά η λειτουργία του κράτους και δεν εφαρμοσθεί επιτέλους σχέδιο οικονομικής ανάπτυξης, το χρέος θα αυξάνεται συνεχώς.
Για ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της χώρας
Είναι όμως γνωστό ότι η χάραξη εθνικού κυβερνητικού σχεδίου είναι χαρακτηριστικό των ευνομούμενων κρατών που λειτουργούν με κοινωνικό έλεγχο στη διαμόρφωσή του και χρειάζεται εκτός των παραπάνω και κάποια αλλά σοβαρά εργαλεία για να πετύχει ,όπως ενδεικτικά είναι:
• Η θέσπιση ενός προοδευτικού φορολογικού νόμου με εκλογικευμένους φορολογικούς συντελεστές και ορίζοντα δεκαετίας είναι η απάντηση στους αβάσταχτους εισπρακτικούς νόμους.
• Η δημιουργία μιας δημόσιας αναπτυξιακής τράπεζας που θα λειτουργεί με σύγχρονα πιστωτικά εργαλείακαι με τη συνεργασία της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων θα μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη χωρίς τις ανορθόδοξες καταστάσεις του παρελθόντος. Βάση μιας τέτοιας τράπεζας θα είναι η ΑΤΕ, η πώληση της οποίας αποτελεί τα μέγιστο σκάνδαλο της εποχής μας όπως έχει αποκαλύψει ο κ. Νικολούδης, και πρέπει να παίξει σοβαρό λόγο.
• Η συγκρότηση ενός ενδιάμεσου φορέα κράτους και ένωσης Τραπεζών για τα κόκκινα δάνεια με στόχο την απόδοση δίκαιης λύσης για τους οφειλέτες και τις τράπεζες, ώστε η περιουσία των πολιτών να παραμείνει σε ελληνικά χέρια και να μη καταλήξει στα ξένα funds……
Πρώτιστα όμως για να πετύχουμε όλους τους παραπάνω στόχους και να συγκροτήσουμε ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της χώρας απαιτείται ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ για την αναστροφή της αδιέξοδης δημοσιονομικής πολιτικής ,την εφαρμογή των πραγματικών μεταρρυθμίσεων, την ενίσχυση της συμμετοχής των κοινωνικών φορέων ώστε αργά αλλά σταθερά να αλλάξει το πολιτικό τοπίο της χώρας και να βελτιωθεί η θέση του λαού μας συνολικά.
Γράφει ο Πάρις Μουτσινάς
* Ο κ. Μουτσινάς Πάρις είναι π. βουλευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου