Μέσα σε μιά απ' τις πιό κρίσιμες ιστορικά στιγμές για την ανθρωπότητα, η Ελλάδα έχει βρεθεί να χαροπαλεύει, να πασχίζει να σώσει τον εαυτό της,
Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος. αδύναμη για άλλη μία φορά να ακολουθήσει τις διεθνείς εξελίξεις. Είτε οι εξελίξεις αυτές οδηγήσουν σε μιά νέα Αναγέννηση, είτε σε έναν νέο Μεσαίωνα, εμείς θα ήμαστε οι μεγάλοι απόντες, αυτοί που δεν θα μπορέσουν να συμβαδίσουν με τη εποχή τους, χάνοντας έτσι τα τρένα που οι άλλοι λαοί θα επιβιβάζονται. Σε διεθνές επίπεδο, όσο κι αν δεν είναι ορατό με μιά πρώτη ματιά, σιγοβράζει ένα κύμα συνειδητοποίησης. Όλο και περισσότερες είναι οι φωτισμένες φωνές, και όλο και μεγαλύτερο είναι το πλήθος που ανταποκρίνεται σ' αυτές. Φωνές που επισημαίνουν τον ψευδεπίγραφο τίτλο του τεχνολογικού "πολιτισμού" μας, που μαστιγώνουν την μονομανία του πολιτισμού αυτού προς την δημιουργία χρήματος (που συσσωρεύεται και αυτοαπενεργοποιείται) μέσω της ξέφρενης παραγωγής και της υπερκατανάλωσης, που προειδοποιούν για την πορεία του "πολιτισμού" τούτου προς τον παγκόσμιο ολοκληρωτισμό, που κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για την έλευση του λύκου που λέγεται Παγκοσμιοποίηση ως φύλακα των προβάτων-λαών και εμψυχώνουν τις μάζες για μιά άμεση αλλαγή πορείας, μέσω της συμμετοχής και της αντίδρασης σε όλα τα επίπεδα από την πιό φαινομενικά ασήμαντη έως την οργανωμένη επανάσταση. Η συνειδητοποίηση αυτή έχει βαθύτερες ρίζες απ' ό,τι φαίνεται, και ακόμη μακρύτερα πλοκάμια που απλώνονται ακόμη και σε απόμακρες γωνιές του πλανήτη, εκτός από τούτη εδώ την μικρή γωνιά που λέγεται Ελλάδα. Πρέπει κάποια στιγμή να απεγκλωβιστούμε απ' τον στενό ορίζοντα μας, να αντιληφθούμε πως τα προβλήματά μας προέρχονται απ' το μεγαλύτερο διεθνές πρόβλημα του αχαλίνωτου και παράφρονα πλέον καπιταλισμού, που οδηγεί στην σταδιακή κατάργηση της χάρτας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πολύ μακριά απ' τις αρχές του ουμανισμού και να συμμετάσχουμε κι εμείς στην κοινή συνειδητοποίηση, αντιδρώντας ενεργά σε όλα αυτά που ζούμε. Ήδη τα ξένα κινήματα που συγκροτούνται σιγά-σιγά συμπεριλαμβάνουν κι εμάς εν αγνοία μας, συνήθως πρώτους απ' τους λαούς που πάσχουν, και που η απελευθέρωσή τους απ΄ τον κυκλώνα Παγκοσμιοποίηση αποτελεί την άμεση προτεραιότητά τους. Ας σταματήσουμε να ομφαλοσκούμε περί του ποιός προδότης είναι ο χειρότερος, ο αριστερός ή ο δεξιός κι ας ακολουθήσουμε τα παγκόσμια κινήματα εναντίον της ορμητικής κατάργησης της δημοκρατίας και την εγκαθίδρυση μιάς παγκόσμιας δικτατορίας του (νεκρού) χρήματος και των τραπεζών. Έτσι, και μόνον έτσι θα λύσουμε και το δικό μας πρόβλημα!... Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος. αδύναμη για άλλη μία φορά να ακολουθήσει τις διεθνείς εξελίξεις. Είτε οι εξελίξεις αυτές οδηγήσουν σε μιά νέα Αναγέννηση, είτε σε έναν νέο Μεσαίωνα, εμείς θα ήμαστε οι μεγάλοι απόντες, αυτοί που δεν θα μπορέσουν να συμβαδίσουν με τη εποχή τους, χάνοντας έτσι τα τρένα που οι άλλοι λαοί θα επιβιβάζονται. Σε διεθνές επίπεδο, όσο κι αν δεν είναι ορατό με μιά πρώτη ματιά, σιγοβράζει ένα κύμα συνειδητοποίησης. Όλο και περισσότερες είναι οι φωτισμένες φωνές, και όλο και μεγαλύτερο είναι το πλήθος που ανταποκρίνεται σ' αυτές. Φωνές που επισημαίνουν τον ψευδεπίγραφο τίτλο του τεχνολογικού "πολιτισμού" μας, που μαστιγώνουν την μονομανία του πολιτισμού αυτού προς την δημιουργία χρήματος (που συσσωρεύεται και αυτοαπενεργοποιείται) μέσω της ξέφρενης παραγωγής και της υπερκατανάλωσης, που προειδοποιούν για την πορεία του "πολιτισμού" τούτου προς τον παγκόσμιο ολοκληρωτισμό, που κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για την έλευση του λύκου που λέγεται Παγκοσμιοποίηση ως φύλακα των προβάτων-λαών και εμψυχώνουν τις μάζες για μιά άμεση αλλαγή πορείας, μέσω της συμμετοχής και της αντίδρασης σε όλα τα επίπεδα από την πιό φαινομενικά ασήμαντη έως την οργανωμένη επανάσταση. Η συνειδητοποίηση αυτή έχει βαθύτερες ρίζες απ' ό,τι φαίνεται, και ακόμη μακρύτερα πλοκάμια που απλώνονται ακόμη και σε απόμακρες γωνιές του πλανήτη, εκτός από τούτη εδώ την μικρή γωνιά που λέγεται Ελλάδα. Πρέπει κάποια στιγμή να απεγκλωβιστούμε απ' τον στενό ορίζοντα μας, να αντιληφθούμε πως τα προβλήματά μας προέρχονται απ' το μεγαλύτερο διεθνές πρόβλημα του αχαλίνωτου και παράφρονα πλέον καπιταλισμού, που οδηγεί στην σταδιακή κατάργηση της χάρτας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πολύ μακριά απ' τις αρχές του ουμανισμού και να συμμετάσχουμε κι εμείς στην κοινή συνειδητοποίηση, αντιδρώντας ενεργά σε όλα αυτά που ζούμε. Ήδη τα ξένα κινήματα που συγκροτούνται σιγά-σιγά συμπεριλαμβάνουν κι εμάς εν αγνοία μας, συνήθως πρώτους απ' τους λαούς που πάσχουν, και που η απελευθέρωσή τους απ΄ τον κυκλώνα Παγκοσμιοποίηση αποτελεί την άμεση προτεραιότητά τους. Ας σταματήσουμε να ομφαλοσκούμε περί του ποιός προδότης είναι ο χειρότερος, ο αριστερός ή ο δεξιός κι ας ακολουθήσουμε τα παγκόσμια κινήματα εναντίον της ορμητικής κατάργησης της δημοκρατίας και την εγκαθίδρυση μιάς παγκόσμιας δικτατορίας του (νεκρού) χρήματος και των τραπεζών. Έτσι, και μόνον έτσι θα λύσουμε και το δικό μας πρόβλημα!... Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου