Προφανώς η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη αποφασίζει όπως πιστεύει η ίδια και δεν μπορούμε να κάνουμε κριτική α λα καρτ. Μπορούμε όμως να έχουμε άποψη για τις αποφάσεις της, ειδικά όταν αυτές έρχονται σε αντίθεση με το περί δικαίου αίσθημα. Κι αναφερόμαστε στην απόφαση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών που επικυρώθηκε και από την Εισαγγελία Εφετών με την οποία τέθηκε στο αρχείο η δικογραφία που σχηματίστηκε για την επιβολή των capital control. Η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο, καθώς από την έρευνα που διενεργήθηκε δεν προέκυψαν στοιχεία για την τέλεση αξιόποινων πράξεων από το μέτρο που επιβλήθηκε μία εβδομάδα πριν από την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015. Η έρευνα διενεργήθηκε με αφορμή προσφυγές πολιτών που ανέφεραν ότι η επιβολή capital controls τον Ιούλιο του 2015 είχε, μεταξύ άλλων, ως αποτέλεσμα να περιέλθουν σε δεινή οικονομική κατάσταση και να μην μπορούν να καλύψουν ακόμα και βασικές καθημερινές τους ανάγκες. Οι πολίτες ζητούσαν να ερευνηθεί αν στην υπόθεση προκύπτουν αδικήματα σχετικά με το πολίτευμα, όπως αυτό της εσχάτης προδοσίας, και άλλα. Κατά τη διάρκεια της έρευνας ο εισαγγελέας έλαβε πολλές καταθέσεις και συγκέντρωσε πλήθος εγγράφων από κάθε αρμόδια υπηρεσία, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων ελήφθησαν εξ ανάγκης ή μπορούσαν να αποτραπούν με άλλη λύση. Είναι προφανές ότι τα capital controls ίσχυσαν εξ ανάγκης. Αν μάλιστα δεν αποφασιζόταν τότε να κλείσουν οι τράπεζες η χώρα θα είχε διαλυθεί, θα παίζαμε ξύλο έξω από τα ΑΤΜ και η δραχμούλα θα μας κουνούσε το χεράκι της, πολύ πριν ο Ξυδάκης πιεί... ξύδι και αρχίσει τις μπαρούφες. Και για να λέμε και μια ακόμη μεγάλη αλήθεια. Αν δεν επιβάλλονταν τα capital controls εν μέσω της φοβερής αβεβαιότητας από το καλοκαίρι του 2015 και μετά, τότε και κούρεμα στις καταθέσεις θα είχαμε, λόγω διάλυσης του τραπεζικού συστήματος, αλλά και χαμένες περιουσίες θα είχαμε. Όμως, μήπως οι δικαστές θα έπρεπε να ερευνήσουν πώς φτάσαμε μέχρι του σημείου να κλείσουν οι τράπεζες και ποιες είναι οι γενικότερες συνέπειες στην αξιοπιστία της χώρας; Διότι είναι άλλο η υποχρεωτική επιβολή των περιορισμών προκειμένου να μην καταρρεύσει η οικονομία κι άλλο η τεράστια ζημιά, που ακόμη και σήμερα δεν μπορεί να υπολογιστεί, που προκάλεσε εκείνο το εφιαλτικό καλοκαίρι. Μήπως πρέπει να ξεχάσουμε ότι η παρατεταμένη διαπραγμάτευση με Βαρουφάκη υπουργό οδήγησε σε στάση πληρωμών; Μήπως να ξεχάσουμε ότι η ανοησία του δημοψηφίσματος τίναξε τα πάντα στον αέρα και τότε έκλεισαν οι τράπεζες; Μήπως όλη αυτή η κατάσταση δεν οδήγησε στο νέο μνημόνιο των 86 δισ. ευρώ; Οι δικαστές μπορεί να έκριναν αλλιώς, έτσι όμως αθωώνουν τον Τσίπρα, τον Βαρουφάκη και όλους εκείνους που σχεδίαζαν την έξοδο από το ευρώ και το παράλληλο νόμισμα. Αθωώνουν όλους όσοι κατέστρεψαν την οικονομία κι επιβάρυναν ακόμη περισσότερο το δημόσιο χρέος. Δίνουν «ελευθέρας» στην κυβέρνηση που και σήμερα κυβερνά και κάνει τα ίδια λάθη, να μας οδηγήσει σε μια νέα κατάσταση με κλειστές τράπεζες ή με κούρεμα στις καταθέσεις και Grexit. Δεν ξέρουμε νομικά, ξέρουμε όμως οικονομικά και πολιτικά και υπάρχουν κατηγορούμενοι που κάποτε πρέπει να λογοδοτήσουν. Με τέτοιες αποφάσεις δικαστών, όμως, θα την γλιτώσουν οι ολετήρες της χώρας, κι αυτό δεν είναι καλό ούτε για την ελληνική κοινωνία, ούτε για το πολιτικό σύστημα. http://www.antinews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου