να βρούν να παρουσιάσουν κάποιες διαφορές μεταξύ τους, ώστε να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου και να μπορέσουν να πολώσουν τους οπαδούς τους όταν έρθει η ώρα των εκλογών. (Εκλογές που κανείς τους δεν θέλει τώρα, αυτή τη στιγμή. Ο ένας για να μη χάσει την εξουσία, κι ο άλλος για να μη την πάρει) Κι έτσι βρίσκουν διαφορές σε επουσιώδη, δευτερεύοντα ζητήματα, όπως αν το Πινόκιο πήρε μαζί και την οικογένεια για βόλτα στο Παρίσι, ή αν το Κούλη είχε προβεί σε εικονική διάσταση με την σύζυγο για να μη φανούν οι αγορές ακινήτων της στο πόθεν έσχες τού Γκόλντεν Μπόϊ (μη χ@σω). Μπορεί τα ζητήματα αυτά να είναι ηθικής υφής και χαρακτηριστικά του ποιού των συγκεκριμένων πολιτικών, όμως μπροστά στον ορυμαγδό και την καταστροφή που προκαλούν με την πολιτική τους οι πιό πάνω δωσίλογοι, καταντούν μηδαμινά και γελοία. Τα τραγικά αυτά ανθρωπάκια συμφωνούν σε όλα τα μείζονα θέματα, υποκλίνονται στην νεοφιλελεύθερη συνταγή διακυβέρνησης, ορκίζονται στους ευρωμονόδρομους, συναγωνίζονται σε χαμέρπεια και γλύψιμο του φον-σακάτη για το ποιός εφαρμόζει καλύτερα τα μνημόνια και υποστηρίζουν έμπρακτα την απώλεια της Εθνικής κυριαρχίας, τόσο στην οικονομία όσο και στους υπόλοιπους τομείς του δημόσιου βίου. Παρ' όλα αυτά εξακολουθούν και παίζουν το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι με τους ψηφοφόρους, μόνοι τους, χωρίς αντίπαλο, χωρίς αντίλογο, καθώς η πολυδιάσπαση της αντιμνημονιακής πλευράς, που αποτελεί και την μεγάλη πλειοψηφία του λαού, και η απουσία καθαρών αντιμνημονιακών φωνών και επιχειρημάτων στην Βουλή, με απόλυτη ευθύνη των ίδιων των ψηφοφόρων, έχει καταστήσει το παιχνίδι σικέ, και το αποτέλεσμα γνωστό, άσχετα με την έκβαση των εκλογών όποτε κι αν γίνουν: μνημόνια, νεοφιλελευθερισμός, καταστροφή. Όσο θα πλησιάζουμε στην τελική καταστροφή τόσο το επίπεδο αντιπαράθεσης των δύο πόλων του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων θα ξεπέφτει σε επίπεδο πρωϊνάδικου και μεσημεριανάδικου των "βοθροκάναλων", κατά την προσφιλή έκφραση του τραμπούκου υφυπουργού Υγείας (ο ίδιος άλλωστε κάτι παραπάνω ξέρει από βόθρους, αν κρίνουμε από την ανατροφή και την παιδεία του). Θα μας τα πουν όλα, μέχρι πόσα σώβρακα αλλάζει ο καθένας τους την βδομάδα, εκτός από το βασικό: πως η κατάληξη των μνημονίων όπως είναι σχεδιασμένα και όπως εφαρμόζονται, δεν είναι η έξοδος στις αγορές, αλλά η έξοδος από την ευρωζώνη, το περίφημο grexit, που ενώ ακόμη και τώρα είναι επιθυμητό και αποτελεί μία επώδυνη αλλά βιώσιμη λύση των προβλημάτων μας, όταν θα γίνει με όρους τοκογλύφων και "εταίρων", και αφού με τους αντισυνταγματικούς νόμους κλείσει και η τελευταία πόρτα πιθανής σωτηρίας, θα είναι τόσο τοξικό και θανατηφόρο όσο τα ίδια τα μνημόνια. Τόσο η έξοδος από τα μνημόνια, όσο και το πιθανό grexit πρέπει να γίνει με την διαδικασία της λαϊκής οργής, κατακραυγής και επανάστασης και όχι με τους δικούς τους όρους. Αυτά, και αυτό θέλουν να κρύψουν, και γι αυτό κάνουν τόση φασαρία για πράγματα ελάχιστα. Φωνάζουν οι απατεώνες για να βρούν το "δίκιο" τους. Από τα θύματά τους. Θα το βρούν;... Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου