Του Γιώργου Χαρβαλιά
Στις ανώτατες σχολές πολέμου, στρατιωτικές ή ακαδημαικές, το πρώτο πράγμα που μαθαίνεις είναι η έννοια της “κλιμάκωσης” (escalation). Αυτη καθορίζει την ένταση, την διάρκεια, φευ όμως και τις απώλειες, υλικές και ανθρώπινες σε μια πολεμική αναμέτρηση. Η κλιμάκωση δυστυχώς δεν έχει οδό επιστροφής. Ετσι και ανέβεις σκαλί αλλάζεις επίπεδο και κατηγορία. Είναι η απαραίτητη στρατηγική επιλογή για να φτάσεις στην τελική νίκη. Μόνο που αναγκάζεις και τον αντίπαλο να ανέβει πίστα. Και αυτόματα το θέατρο του πολέμου επεκτείνεται σε αέρα, ξηρά και θάλασσα. Δυστυχώς και πάλι, η κλιμάκωση δεν έχει μόνο στρατιωτική διάσταση. Μπορεί να χαρακτηρίσει και μια φραστική ή διπλωματική αντιπαράθεση, που συχνά προηγείται μιας πολεμικής σύγκρουσης. Ο επιτεθέμενος έχει κάθε λόγο να ανεβάσει τους τόνους. Ο αμυνόμενος ή εν πάσει περιπτώσει αυτός που έχει λόγους να αποφύγει την σύρραξη οφείλει να μην “τσιμπήσει”. Αν επιλέξει πίστα σκληρού ροκ δεν υπάρχει τρόπος να γυρίσει στο μπλουζ. Οχι τουλάχιστον χωρίς να διασυρθεί και να ταπεινωθεί. Χρειάζεται επομένως ύψιστη προσοχή στην κλιμάκωση της φραστικής αντιπαράθεσης με την Τουρκία. Δεν υπάρχει λόγος να προκαλούμε τον εγωισμό μιας νευρικής ηγεσίας που κλυδωνίζεται και έχει ανάγκη να αποδείξει στη κοινή της γνώμη, ότι ελέγχει ακόμη το παιχνίδι. Μέσα και έξω. Κι αυτό το λέω, όχι γιατί φοβάμαι την τουρκική πολεμική μηχανή. Αλλά επειδή κάποιος που γνωρίζει στοιχειωδώς ζητήματα στρατιωτικής επιστήμης καταννοεί ότι οι απέναντι έχουν δεκάδες εύκολα σενάρια αιφνιδιασμού σχετικά χαμηλής έντασης στα οποία η Ελλάδα πρέπει να απαντήσει με ευθεία κλιμάκωση ενός “στρατηγικού χτυπήματος”. Κι άμα η αναμέτρηση πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια ούτε πόσο θα κρατήσει, ούτε πόσο θα στοιχίσει. Ειδικά με μια Αμερική σε εσωτερική αστάθεια και τη Γερμανία σε ρόλο τσανακογλύφτη του Ερντογάν. Επιμύθιον: Καλό θα είναι να προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο. Αθόρυβα και μεθοδικά. Την ίδια ώρα όμως, ας επιστρέψουμε πακέτο τα δύο παλλικάρια με τους κόκκινους μπερέδες που μας ήρθαν πεσκέσι. Δεν έχουμε κανένα λόγο να διακινδυνεύσουμε σύρραξη για αφορμή ή αιτία που δεν μας αφορά και δεν άπτεται ζητήματος προστασίας της εθνικής μας κυριαρχίας. Μια πρώτη κίνηση καλής θέλησης από την πλευρά μας θα δώσει ευκαιρία αποκλιμάκωσης και στον φραστικό καυγα. Αν οι Τούρκοι δεν ανταποκριθούν, θα ξέρουμε τουλάχιστον που πραγματικά το πάνε… https://kostasxan.blogspot.ca
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου