Ο Κωστάκης Μουσούρος λοιπόν, ήταν εξέχων διπλωματικός υπάλληλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ελληνικής καταγωγής, που τιμήθηκε με τους τίτλους του πασά και του βεζίρη. Ο Κωνσταντίνος Μουσούρος (Kostaki Musurus) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 18 Φεβρουαρίου του 1807 και καταγόταν από τη γνωστή φαναριώτικη οικογένεια των Μουσούρων, με ρίζες από το Ρέθυμνο της Κρήτης. Σπούδασε στη γαλλική σχολή του τάγματος των Λαζαριστών στη Νάξο και το 1832 διορίστηκε γραμματέας του Ηγεμόνα της Σάμου Στέφανου Βογορίδη. Την 1η Μαΐου του 1840 ανέλαβε επικεφαλής της νεοσυσταθείσης διπλωματικής αποστολής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Ελλάδα, με απόφαση του σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ Α’. Ήταν ο πρώτος πρεσβευτής της Υψηλής Πύλης στην Αθήνα, μετά την Ελληνική Επανάσταση. Ο Μουσούρος υπερασπίστηκε με ιδιαίτερο ζήλο τα συμφέροντα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, διότι πολύ απλά στερείτο εθνικής συνείδησης και πήγαινε με το ρεύμα…. Γενικά ήταν μορφωμένος και προοδευτικός….. Σήμερα θα μπορούσε να έχει τελειώσει την ΠΑΝΤΕΙΟ, να έχει κάνει μεταπτυχιακό, να χρυσοπληρώνεται, να είναι κολλητάρι του ΚΑΜΙΝΗ και του Μπουτάρη….να κάνει δηλώσεις ανησυχίας για την κατάληψη απο έλληνες του Βοτανικού, που εμποδίζουν το χτίσιμο του Τζαμιού, όπως ακριβώς ο Κουμουτσάκος, θα μπορούσε να πίνει καφέ με την Τασία, ή να είναι στο επιτελείο του Αβραμόπουλου και να υπογράφει το βιβλίο του Αη Στράτη για όσους μπολσεβίκους αγωνίστηκαν και εκτοπίστηκαν για να μας κάνουν Γκουλάγκ…. Σίγουρα θα είχε και ευαισθησίες για τους πρόσφυγες…. Ο απίθανος αυτός τύπος που τότε ήταν ένας, αλλά σήμερα τον συναντούμε σε κάθε υπουργικό συμβούλιο, συγκρούστηκε επανειλημμένα με τον έλληνα πρωθυπουργό Ιωάννη Κωλέττη και μισήθηκε από την κοινή γνώμη. Αποκορύφωμα της συμπεριφοράς του υπήρξε η διαμάχη του με τον βασιλιά Όθωνα, που οδήγησε στη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ της Ελλάδας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την ανάμιξη των μεγάλων δυνάμεων στα εσωτερικά της χώρας μας. Τα περιστατικά αυτά έμειναν στην ιστορία ως: «Μουσουρικά» (25 Ιανουαρίου 1847 – 8 Φεβρουαρίου 1848). Μετά την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, ο Μουσούρος επανήλθε στην Αθήνα. Όμως, στις 24 Απριλίου του 1848 πυροβολήθηκε και τραυματίστηκε ελαφρά στο χέρι από τον ελληνικής καταγωγής υπάλληλο της Οθωμανικής πρεσβείας Απόστολο Ναδίρη, ο οποίος δήλωσε στους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν ότι δεν μπορούσε να ακούει τον Μουσούρο να βρίζει τους Έλληνες. Η θέση του Μουσούρου, μετά και την εξέλιξη αυτή, επιβαρύνθηκε υπέρμετρα και ο σουλτάνος τον μετακίνησε στη Βιέννη, ως πρεσβευτή του στην Αυστροουγγαρία όπου σίγουρα ανανέωσε τις σχέσεις του με τις επιτόπιες ιλλουμινατικές αρχές. Εκεί παρέμεινε έως το 1851 και στη συνέχεια ανέλαβε επικεφαλής της πρεσβείας στο Λονδίνο, όπου παρέμεινε έως το 1879…… Το τυπάκι ζούσε στα καλύτερα αλά Μητσάρας που πάει απο θέση σε θέση υποσκάπτει το έθνος και χρυσοπληρώνεται απο εμάς. Το 1867 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Πασά και το 1881 ο τίτλος του Βεζίρη. Ο Κωνσταντίνος Μουσούρος, που διακρινόταν για τη μόρφωση και τη γλωσσομάθειά του, μετέφρασε τη Θεία Κωμωδία του Δάντη σε δωδεκασύλλαβους στίχους στην αρχαία ελληνική και τη δημοσίευσε στο Λονδίνο το 1890. …. ΟΧΙ ΠΑΙΖΟΥΜΕ Ψόφησε στην Κωνσταντινούπολη στις 2 Φεβρουαρίου του 1891, σε ηλικία 84 ετών. Ο γιος του Στέφανος Μουσούρος (1841-1907) τηρώντας τις παραδόσεις, υπηρέτησε κι αυτός στη διπλωματική υπηρεσία των Τούρκων και του Ισλάμ και διετέλεσε Ηγεμόνας της Σάμου (1896-1899).
http://www.paraxeno.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου