Δέκα μόλις μήνες μετά τα εγκαίνια των...
υπερσύγχρονων εγκαταστάσεων το 2003, το κέντρο NEWater, όπως ονομάζεται το πρόγραμμα, είχε δεχθεί 100.000 επισκέψεις πολιτών και τουριστών. Η ανακύκλωση των λυμάτων και η χρήση τους ως πόσιμο νερό, επέτρεψε στο νησιωτικό έθνος να περιορίσει την εξάρτησή του από τη Μαλαισία και το πόσιμο νερό που εξάγει το γειτονικό κράτος στη Σιγκαπούρη. Η τιμή του εισαγόμενου από τη Μαλαισία ύδατος αποτελούσε, άλλωστε, συνεχή πηγή διπλωματικών τριβών μεταξύ των δύο κρατών.
Η ανακύκλωση των λυμάτων επιτυγχάνεται χάρη σε τετραπλό σύστημα καθαρισμού. Το πρώτο στάδιο στηρίζεται στην κλασική μέθοδο βιολογικού καθαρισμού. Το δεύτερο στάδιο χρησιμοποιεί μικρο-φίλτρα για τη δέσμευση αιωρούμενων ακαθαρσιών, επικίνδυνων βακτηρίων, ορισμένων ιών και διάφορων πρωτοζώων. Το φιλτραρισμένο νερό, που περιέχει πια μόνο λιωμένα άλατα και οργανικές ενώσεις, διοχετεύεται αμέσως μετά μέσω σειράς μεμβρανών. Το τρίτο στάδιο καθαρισμού χρησιμοποιεί τη μέθοδο της αντίστροφης ώσμωσης, όπου ημι-στεγανές μεμβράνες (φίλτρα) εγκλωβίζουν ρυπογόνους παράγοντες, όπως βακτήρια, ιούς, βαρέα μέταλλα, ενώσεις του αζώτου, του χλωρίου, υποπροϊόντα απολύμανσης και ίχνη φυτοφαρμάκων. Το νερό, που παράγεται από το στάδιο αυτό είναι εντελώς απαλλαγμένο από ιούς και βακτήρια, ενώ διαθέτει ελάχιστες ποσότητες αλάτων και οργανικής ύλης. Στο στάδιο αυτό, το νερό θεωρείται ήδη πόσιμο.
Στο τελικό -τέταρτο- στάδιο της μεθόδου NEWater, το νερό υποβάλλεται σε απολύμανση μέσω υπεριωδών ακτίνων, που εγγυάται την απενεργοποίηση κάθε ζώντος οργανισμού μέσα σε αυτό. Μετά την πρόσμειξη ορισμένων αλκαλικών ενώσεων, για την εξισορρόπηση των pH, το νερό NEWater είναι έτοιμο προς πόση.
Τα τρία εργοστάσια καθαρισμού και παραγωγής νερού NEWater της Σιγκαπούρης παράγουν σήμερα περίπου 75.000 κυβικά μέτρα την ημέρα. Ποσοστό 18% του ύδατος αυτού χρησιμοποιείται για οικιακή χρήση, συμπεριλαμβανομένης και της πόσης, ενώ το υπόλοιπο αξιοποιείται από τον βιομηχανικό τομέα του νησιωτικού έθνους. Σύμφωνα με εργαστηριακές εξετάσεις της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, το νερό του συστήματος NEWater της Σιγκαπούρης είναι πιο καθαρό και καταλληλότερο για κατανάλωση από τον άνθρωπο, απ’ ό,τι το νερό που προέρχεται από άλλες πηγές ύδατος της νήσου.
Η Σιγκαπούρη πειραματίζεται σήμερα με νέα μέθοδο αφαλάτωσης, που αποδεικνύεται πολύ λιγότερο ενεργοβόρα από τη μέχρι σήμερα γνωστή μέθοδο της αντίστροφης ώσμωσης. Η μέθοδος της «πολλαπλής διύλισης σε μεμβράνη» οδηγεί σε σημαντική οικονομία ενέργειας, καθώς το θαλασσινό νερό βράζει σε κενό αέρος και άρα σε θερμοκρασία 50 με 80 βαθμών Κελσίου, αντί των 100 που απαιτούνται κανονικά.
Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου