και που δυστυχώς όλοι εμείς καταναλώνουμε καθημερινά σε μεγάλες ποσότητες. Εφόσον μας στερείται το δικαίωμα της ελευθερίας, της υγείας, και πολλά άλλα δικαιώματα, τουλάχιστον ας αξιοποιήσουμε την γνώση που μας προσφέρεται απλόχερα, πάντα για κάποιο λόγο.
1) Τί είναι το φθόριο Φθόριο χαρακτηρίζεται κάθε συνδυασμός στοιχείων το οποίο περιέχει ιόντα φθορίου. Στην στοιχειακή μορφή του, το φθόριο έχει ένα ωχροκίτρινο χρώμα, είναι υψηλής τοξικότητας και θεωρείται ως διαβροτικό αέριο. Στη φύση το φθόριο εμφανίζεται σε συνδυασμό με ορυκτά, όπως τα φθορίδια. Είναι το πιο χημικό στοιχείο που μπορεί να περιέχεται σε κάθε στοιχείο, οπως επίσης και το πιο αντιδραστικό στα ηλεκτρο-αρνητικά ιόντα. Λόγω αυτής της ακραίας αντιδραστικότητας, το φθόριο δεν απαντάται στην φύση σαν ανεξάρτητο στοιχείο. Ανήκει στον πίνακα VII του περιοδικού πίνακα των στοιχείων και εχει την δυνατότητα να εκτοπίζει έυκολα τα υπόλοιπα αλογόνα -όπως το χλώριο, το βρώμιο, το ιώδιο- από τα μεταλλικά άλατα τους. Με το υδρογόνο, σχηματίζει το υδρογόνο εάριου φθορίου, το οποιο σε υδατικό διάλυμα μετατρέπεται σε υδροφθορικό οξύ. Οι ενώσεις του φθορίου ή φθοριούχες ενώσεις απαριθμούνται από την Αμερικανική Υπηρεσία Καταγραφής Τοξικών Ουσιών και Ασθενειών (ATSDR), μεταξύ των κορυφαίων 20 ουσιων που δημιουργούν την πιο σημαντική απειλή για την ανθρώπινη υγεία.
2) Ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης Η πρώτη εμφάνιση του φθοριωμένου πόσιμου νερού στη Γη βρέθηκε στα ναζιστικά στρατόπεδα της Γερμανίας. Η Γκεστάπο ανησυχούσε για την υποτιθέμενη επίδραση του φθορίου στα δόντια των παιδιών. Ετσι, ο υποτιθέμενος λόγος για τον μαζικό εμποτισμό του νερού με φθοριούχο νάτριο ήταν για να αποστειρώσουν τον άνθρωπο και να αναγκάσουν τους ανθρώπους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε ήρεμη υποβολή. (Βιβλιογραφία:. “Το Έγκλημα και η Τιμωρία της IG Farben” του Joseph Borkin) Η ακόλουθη επιστολή του χημικού Charles Perkins παραλήφθηκε από το Ίδρυμα διατροφικής έρευνα, στις 2 Οκτωβρίου 1954: “Έχω την επιστολή σας, της 29ης Σεπτεμβρίου, στην οποία ζητάτε περαιτέρω τεκμηρίωση σχετικά με μια δήλωση που έκανα στο βιβλίο μου, «Η αλήθεια για Φθορίωση του νερού», σύμφωνα με την οποία η ιδέα της φθορίωση του νερού ήρθε στην Αγγλία από τη Ρωσία, από τον Ρώσο Κομμουνιστή Kreminoff.” Το 1930 , ο Χίτλερ και η γερμανοί Ναζί οραματίστηκαν έναν κόσμο που πρέπει να κυριαρχείται και να ελέγχεται από τη ναζιστική φιλοσοφία του παν-Γερμανισμού. Οι γερμανοί χημικοί εκπόνησαν ένα πολύ έξυπνο και εκτεταμένο σχέδιο μαζικού ελέγχου, που υποβλήθηκε και εγκρίθηκε από το γερμανικό Γενικό Επιτελείο. Αυτό το σχέδιο είχε σκοπό τον έλεγχο τον πληθυσμό σε κάθε περιοχή, μέσω μαζικής φαρμακευτικής αγωγής των αποθεμάτων του πόσιμου νερού. Με αυτή τη μέθοδο, θα μπορούσαν να ελέγξουν τον πληθυσμό ολόκληρων περιοχών, τη μείωση του πληθυσμού με φάρμακα- διότι το φθοριομένο νερό παράγει στειρότητα στις γυναίκες-και ούτω καθεξής. Σε αυτό το σχέδιο του μαζικού ελέγχου, το φθοριούχο νάτριο καταλαμβάνει περίοπτη θέση. … «Επαναλαμβανόμενες δόσεις απειροελάχιστων ποσοτήτων φθορίου, θα προκαλέσουν εν καιρώ, μείωση της δύναμης του ατόμου να αντισταθεί στην κυριαρχία, αφού η αργή δηλητηρίαση μιας συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου, καθιστα το άτομο υποτακτικό στην βούληση εκείνων που θέλουν να τον κυβερνήσουν. «Ο πραγματικός λόγος πίσω από φθορίωση του νερού, δεν είναι προς όφελος των δοντιών των παιδιών. Εάν αυτό ήταν η πραγματική αιτία, υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους θα μπορούσε να γίνει ευκολότερα, φθηνότερα και πιο αποτελεσματικά. Ο πραγματικός σκοπός πίσω από τη φθορίωση του νερού είναι η μείωση της αντίστασης των μαζών στην κυριαρχία και τον έλεγχο και η απώλεια της ελευθερίας. “Όταν οι Ναζί, υπό τον Χίτλερ, αποφάσισαν να πάνε στην Πολωνία, το γερμανικό Γενικο Επιτελείο και το Ρωσικό Γενικό Επιτελείο, αντάλλασαν επιστημονικές και στρατιωτικές ιδέες και σχέδια, σχετικά με την οικονομία του μαζικού ελέγχου μέσω φαρμακευτικής αγωγής διοχετευόμενης στο νερό, ένα σχέδιο που χαροποιούσε ιδιαίτερα τους ρώσους κομουνιστές, επειδή ταίριαζε ιδανικά στο σχέδιό τους για την επικράτηση του κομουνισμού στον κόσμο. … “Εμαθα γι αυτό το σύστημα, από έναν Γερμανό χημικό, ο οποίος ήταν υπάλληλος της μεγάλης χημικής βιομηχανίας IG Farben, που είχε εξέχουσα θέση στο ναζιστικό κίνημα της εποχής. Το λέω αυτό με όλη τη σοβαρότητα και την ειλικρίνεια ενός επιστήμονα, ο οποίος έχει περάσει σχεδόν 20 χρόνια έρευνας για την χημεία, τη βιοχημεία, τη φυσιολογία και την παθολογία του φθορίου – κάθε άτομο που πίνει φθοριούχο τεχνητό νερό για χρονικό διάστημα ενός έτους ή μεγαλύτερο, δεν θα είναι και πάλι το ίδιο πρόσωπο ψυχικά ή σωματικά». CHARLES PERKINS Ε., Χημικός, 2 1η του Οκτώβρη Ο ανιψιός του Αϊνστάιν, Δρ E.H. Bronner (χημικός ο οποίος επίσης ήταν αιχμάλωτος πολέμου κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου), σε τυπωμένη επιστολή του στο Catholic Mirror, τον Ιανουάριος 1952, δηλώνει: «Φαίνεται ότι οι πολίτες της Μασαχουσέτης είναι ανάμεσα στους επόμενους, στην ημερήσια διάταξη της δηλητηρίασης του νερού. Υπάρχει ένα σκοτεινό δίκτυο ανατρεπτικών παραγόντων, άθεα πνευματικά `παράσιτα, που εργάζονται στη χώρα μας σήμερα, των οποίων οι προεκτάσεις μεγαλώνουν εκτενέστερες, περισσότερο επιτυχείς και περισσότερο ανησυχητικές από κάθε νέα περίοδο, των οποίων ο πραγματικός στόχος είναι να αποθαρρύνουν, να παραλύσουν και καταστρέψουν τη Δημοκρατίας μας –εκ των έσω, σύμφωνα με το σχέδιο τους. – για δική τους κατοχή. Η τραγική επιτυχία που έχουν ήδη σημειώσει κατά τη μακρά πολιορκία τους, να καταστρέψουν το ηθικό ανάστημα της αμερικανικής ζωής, είναι σήμερα ένα από τα πιο ισχυρά ερείσματα προς τη δική τους τελική νίκη πάνω μας. “Η φθορίωση του νερού των συστημάτων της κοινότητας μας, μπορεί κάλλιστα να γίνει το πιο ανεπαίσθητο όπλο τους για τη σίγουρη σωματική και ψυχική φθορά μας. «Ως ερευνητής φαρμακοποιός, έφτιαξα κατά τα τελευταία 22 χρόνια, 3 Αμερικανικά χημικά εργοστάσια και έχει δοθεί άδεια σε 6 από τις 53 πατέντες μου. Βάση της πολυετής μου πείρας στον τομέα της υγείας, των τροφίμων και των χημικών, επιτρέψτε μου να προειδοποιήσω:. Η Φθορίωση του πόσιμου νερού είναι εγκληματική παραφροσύνη και σίγουρα εθνική αυτοκτονία. Μην το κάνετε. «Ακόμη και σε μικρές ποσότητες, το φθοριούχο νάτριο είναι ένα θανατηφόρο δηλητήριο που δεν έχει κάποιο αποτελεσματικό αντίδοτο. Κάθε εξολοθρευτής γνωρίζει ότι είναι ο πιο αποτελεσματικός δολοφόνος. … Το φθοριούχο νάτριο, είναι εντελώς διαφορετικό από το βιολογικό ασβέστιο-φθορο-φωσφορο που απαιτείται από τους οργανισμούς μας και παρέχεται από τη φύση, με τη μεγάλη πρόνοια και την αγάπη του Θεού, να οικοδομήσει και να ενισχύσει τα οστά και τα δόντια μας. Αυτό το οργανικό ασβέστο-φθορο-φωσφορικό άλαςείναι ένα εδώδιμο οργανικό άλας, που προέρχεται απο την ορθή σιτιση, είναι αδιάλυτο στο νερό και μπορεί να εξομοιωθεί με το ανθρώπινο σώμα, ενώ το μη βιολογικό φθοριούχο νάτριο που χρησιμοποιείται για τη φθορίωση του νερού, είναι ένα στιγμιαίο δηλητήριο στο νερό και πλήρως διαλυτό στο ανθρώπινο σώμα. Ο οργανισμός αρνείται να το αφομοιώσει. Το φθοριωμένο πόσιμο νερό καταστρέφει τα δόντια, πριν την ενηλικίωση και μετά, με την καταστρεπτική ποικιλία αποχρώσεων και άλλων παθολογικών καταστάσεων και δημιουργεί επίσης πολλές άλλες πολύ σοβαρές παθολογικές καταστάσεις. Πως μπορεί να ονομάζεται “υγιεινό” ένα τέτοιο σχέδιο σχέδιο; Τι κρύβεται πίσω από αυτό; “Οι λεγόμενοι « γιατροί »θα πείσουν κάθε πολιτισμένο έθνος να προσθέσει εκουσίως ένα θανάσιμο δηλητήριο στο πόσιμο νερό των συστημάτων της. Είναι απίστευτο. Είναι το ζενιθ της ποινικής παραφροσύνης. Δεν είναι να απορεί κανεις, γιατί ο Χίτλερ και ο Στάλιν πίστευαν απόλυτα σε αυτό το σχέδιο και συμφώνησαν μεταξύτων ετών 1939 – 1941 ότι, -παραθέτοντας ένα απόσπασμα από το Last Will του Λένιν και το Mein Kampf του Χίτλερ: “Θα ρίξει το ηθικό της Αμερικής, θα διαιρέσει και θα καταστρέψει την χώρα από μέσα .”… Ενα από τα πιό πρόσφατα ρωσικά αρχεία στο θέμα που συζητάμε έιναι οι δηλώσεις του Oliver Kenneth Goff, ο οποίος ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και της Κομμουνιστικής νεολαίας Λίγκα, από τις 2 Μαΐου 1936, μέχρι τισ 9 Οκτώβρη 1939, υιοθετώντας το ψευδώνυμο John Keats: «Σαν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, παρακολούθησα τις Κομμουνιστικές σχολές στη Νέα Υόρκη και το Ουισκόνσιν … και ήμασταν εκπαιδευόμενοι στην επαναστατική ανατροπή της κυβέρνησης των ΗΠΑ .”… Συζητήσαμε αρκετά καλά για τη φθορίωση των υδάτινων αποθεμάτων και πώς χρησιμοποιούταν από τη Ρωσία ως ηρεμιστικό στα στρατόπεδα φυλακών. Οι ηγέτες του σχολείου μας ,θεωρούσαν ότι αν μπορούσαν να εισχωρήσουν στην αμερικανική ύδρευση, θα επέφεραν ένα πνεύμα λήθαργου στο έθνος, όπου θα μπορούσε να διατηρήσει το ευρύ κοινό υπάκουο κατά τη διάρκεια μιας σταθερής καταπάτησης του κομμουνισμού. Συζητήσαμε επίσης το γεγονός ότι η διατήρηση θανάσιμου φθορίου σε αποθήκες κοντά στη δεξαμενή νερού, θα είναι επωφελής κατά τη διάρκεια της επανάστασης, καθώς θα μας δώσει την ευκαιρία να διοχετεύσουμε αυτό το δηλητήριο στην παροχή νερού, είτε για να σκοτώσουμε τον λαό ή για να τον απειλήσουμε, έτσι ώστε να παραδοθεί για την απόκτηση γλυκού νερού».
3) Φθόριο στην τροφική αλυσίδα Είναι λοιπόν γεγονός πως πλέον το φθόριο υπάρχει μέσα στο νερό μας. Και, φυσικά, αν το φθόριο βρίσκεται μέσα στο νερό, βρίσκεται και στην τροφική αλυσίδα. Τα τρόφιμα αρδεύονται, πλένονται και επεξεργάζονται με φθοριωμένο νερό. Καταναλώνουμε πολύ περισσότερο φθόριο από όσο νομίζουμε. Το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας του Καναδά έχει κάνει εκτεταμένη έρευνα σχετικά με τις πολλές περιβαλλοντικές πηγές των φθοριούχων ενώσεων και τις πολλαπλές οδούς μέσω των οποίων εισέρχονται στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα. Τα περισσότερα συσκευασμένα τρόφιμα, καθώς και πολλά φρούτα και λαχανικά, περιέχουν φθόριο σε μορφή φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων. Όταν η φθορίωση ξεκίνησε για πρώτη φορά, η έκθεση σε φθόριο από άλλες πηγές εκτός του φθοριομένου νερού ήταν ελάχιστες. Σήμερα αυτό δεν συμβαίνει. Οι άνθρωποι λαμβάνουν τώρα το φθορίουαπό πλήθος πηγών, όπως τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων,τα φθοριωμένα οδοντιατρικά προϊόντα, τα μηχανικά κρέατα, το φθόριο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, και τα επεξεργασμένα τρόφιμα & ποτά που παρασκευάζονται με φθοριομένο νερό (σόδα, χυμός, μπύρα, δημητριακά, κλπ). Η κατάσταση έχει φθάσει στο σημείο, που οι περισσότεροι άνθρωποι λαμβάνουν το λιγότερο 1 mg. φθορίου / ημέρα χωρίς να πίνουν ένα ποτήρι φθοριοένου νερού. Τρόφιμα όπως οι σαρδέλες, το τσάι, το μαρούλι, το σπανάκι, και άλλα έχουν ιδιαίτερα υψηλή περιεκτικότητα σε φθόριο.
Οι βλαβερές επιδράσεις του φθορίου είναι γνωστές για πάνω από εκατό χρόνια. Απαιτούνται άραγε περισσότερα στοιχεία πριν, εμείς, τα θύματα, να σταματήσουμε αυτό το πρόγραμμα τροποποίησης της συμπεριφοράς; Μερικοί άνδρες καταναλώνουν πάνω από έξι λίτρα φθοριομένου νερού την ημέρα, από μπύρα και μόνο. Στο επόμενο μέρος της έρευνας θα περιέχονται οι επιπτώσεις του φθορίου στην φυσιολογία. Θα αναφερθούν οι ασθένειες που βρίσκονται σε έξαρση εξ αιτίας του φθορίου καθώς και τρόποι να καταναλώνουμε λιγότερο φθόριο καθημερινά. Μα δεν το βλέπουμε; Τα πάντα βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο ενός καλά στημένου σχεδίου. Δεν μας στερούν απλά την ελευθερία μας, αλλά και το δικαίωμα να ειμαστε υγιείς. Κοινώς, ο απόλυτος στόχος είνα η δημιουργία μαριονετών, πλήρως ελεγχόμενων ανθρώπων. Ελεγχόμενων από την μέρα που θα γεννηθουν, μέχρι την ώρα που θα πεθάνουν. Δεν είναι κινδυνολογία ή τρομολαγνεια, είναι η στιγνη αλήθεια που μόνο αν μας γίνει συνείδηση, θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε..
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου