Ψεύτικα λόγια για την ανάπτυξη που θα μάς φέρουν ξένα προγράμματα, συμβόλαια θανάτου στην πραγματικότητα που εκποιούν γη και αποδεκατίζουν ψυχές ελληνικές. Όμως ο σκοπός τής Ελληνικής Πατρίδος είναι να φωτίζει τα σκότη, να δημιουργεί όμορφα έργα, να απονέμει δικαιοσύνη, να πολεμά και να νικάει τούς δυνατούς τής ύλης με την πίστη και με το ατσάλι. Και τώρα πάλι σήμανε η ώρα για το προσκλητήρι το καλό. Ήρθε η ώρα να σηκώσουμε τον λαμπρό ήλιο τής ελληνοσύνης επάνω από τα λασπωμένα από τις αμαρτίες χώματα τής Ιερής Πατρίδος μας. Να φερθούμε ως άνθρωποι, ως προσωπικότητες που κινούμαστε με όρθιο το ανάστημα, που ορθοφρονούμε την Πίστη των Πατέρων μας και χτίζουμε με τα χέρια μας τον ελληνικό κόσμο. Να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις και να αποκτήσουμε θέληση να κάνουμε τον τόπο μας κτήμα των παιδιών μας και των δικαίων Ελλήνων, να φτιάξουμε μια Ελλάδα σωστή σκυτάλη νέου ελληνικού αίματος και αξιοσύνης. Δύο λοιπόν είναι τα κύρια έργα που συνιστούν την αποστολή τού Άγιου Ελληνισμού μας. Το ένα έργο είναι η ανέγερση νέου και ολόδροσου πολιτισμού με τις διαχρονικές πρώτες ύλες τής θεοσέβειας και τού ελληνικού ήθους. Και το δεύτερο έργο είναι να τειχίζουμε με την φλογερή αγάπη στα στήθια και την υπεράνθρωπη ρωμαλεότητα τού καθήκοντος τον Οικουμενικό Ελληνισμό και τις κοινότητές του μακριά από τούς βέβηλους και τούς εισβολείς εκάστου εποχής. Να βαστούμε το τιμόνι τής ζωής επάνω στις γραμμές που έχουμε χαράξει με την δική μας, καθάρια ελληνική βούληση. Να φτιάξουμε το λοιπόν με δύο λόγια ένα αληθινά ελληνικό κράτος. Ελληνική διοίκηση. Ελληνική κοινωνία. Ελληνικό βουλευτήριο. Ελληνική οικονομία. Ελληνική εργασία. Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Μια Ελλάδα Μεγάλη και Ισχυρή που να ανήκει αποκλειστικά στους Έλληνες. Τις δε συμμαχίες και τις γεωπολιτικές ισορροπίες τις ρυθμίζουν εκείνοι οι λαοί που κοιτούν στα μάτια τούς φίλους τους κι όχι στα πόδια. Διότι οι σχέσεις των λαών περνάνε από τα συμφέροντα αυτών. Επομένως ο ελληνικός λαός ως ο μόνος έχων προικίσει την πλάση με αξίες διαχρονικές, οφείλει να γενεί μια σφιχτή γροθιά στηριγμένη στις πυρωμένες καρδιές και να τσακίσει τούς πραματευτάδες. Να έρθουν στα πράματα οι Πολεμιστές τής Ελληνικής Φυλής. Δεν είναι η ζωή μια κάλπικη υπόθεση ούτε η Πατρίδα κέντρο διερχομένων. Ο σύγχρονος δημοκρατικός τρόπος ζωής έχει στηθεί για να εκτονώνει την λαϊκή κραυγή και για να δίδει τα κλειδιά τής εξουσίας σ’ αυτούς που βαστούνε τούς μηχανισμούς τού προτεκτοράτου στα χέρια τους. Παρακολουθήσαμε τις προάλλες δύο ενδεικτικές εκλογικές αναμετρήσεις. Στην μία περίπτωση οι Ιταλοί αποφάσισαν μέσω δημοψηφίσματος την έξοδο από την ευρωπαϊκή ένωση και το ευρώ. Στην δεύτερη περίπτωση οι Αυστριακοί ψήφισαν για δεύτερη φορά μετά την νοθεία τής πρώτης διαδικασίας για πρόεδρο δημοκρατίας, με την κάλπη να βγάζει τον υποψήφιο των Πράσινων εκ νέου και ακόμη περισσότερο ενισχυμένο, ενάντια στις προβλέψεις και την βούληση τού αυστριακού λαού υπέρ τού Εθνικιστή υποψήφιου! Τα συμπεράσματα είναι απλά και αβίαστα. Στην περίπτωση τής Ιταλίας επικράτησε η βούληση τού λαού διότι το αποτέλεσμα ήταν ανέξοδο και βολικό για τούς χαλαστές των εθνών. Η απόφαση των Ιταλών να πάρουν την Πατρίδα τους στα δικά τους χέρια δεν οδηγεί άμεσα στην εκλογική διαδικασία για σχηματισμό εθνικής διοικήσεως, αλλά στην πολιτική διαβούλευση κομμάτων με ευρείες και παρόμοιες δουλικές εξαρτήσεις στον παγκόσμιο νεοταξίτη. Στην περίπτωση των Αυστριακών η εξουσία παρέμεινε στα χέρια μιας κάστας που εκφράζει την ασύνορη και πολυπολιτισμική ανθρωπότητα. Και στις δύο περιπτώσεις επικράτησε η αβεβαιότητα, με τις ενέργειες των δυνατών από το παρασκήνιο να προσανατολίζονται στην φυλάκιση τού χρήματος και την απειλή τής παγκόσμιας χρεοκοπίας. Οι πολιτικές τής λιτότητας και η χαλάρωση των συνόρων έχουν φέρει σε αδιέξοδο οικονομία και κοινωνία. Σκοπός των σιωνιστών παγκοσμιοποιητών είναι η διαχειριστική αποτυχία τού εθνικού κράτους και η αυτοκατάργησή του. Το κοινό νόμισμα και η ενοποίηση τής οικονομικής διεργασίας και της αγοράς αποσκοπούσε σ’ αυτό που ζούμε, την ενθυλάκωση τού πλούτου στα χέρια τής νεοταξικής ολιγαρχίας. Την ίδια στιγμή οι εχθροί τού Θεού και τού Ανθρώπου επιχειρούν την μεταβολή των γεωπολιτικών ισορροπιών υπέρ τής παγκόσμιας διακυβέρνησης. Δίπλα λοιπόν στον εκβιασμό τού ανθρώπου κουβαλούν τον φόβο τής πολεμικής φωτιάς. Είναι η διαμάχη ανάμεσα στον νεοταξικό μονοπολισμό και τον εθνικό πολυπολισμό. Ο νέος μεγάλος πόλεμος περνάει από τα Θερμά Νερά Αιγαίου και Μεσογείου. Αγκάθι τής περιοχής ο Τούρκος, ο οποίος είναι ωστόσο διχασμένος. Από την μία πλευρά είναι ο κοσμικός ατλαντισμός που ηττήθηκε στο τελευταίο αποτυχημένο πραξικόπημα. Και από την άλλη πλευρά είναι ο νεοοθωμανικός ισλαμισμός που υπερίσχυσε τού εσωτερικού αντιπάλου του, αλλά τρεμοσβήνει μπροστά στο κουρδικό κράτος που φέρνουν ανατολικά οι έως σήμερα ισχυροί. Και έτσι, η Τουρκία τού Ερντογάν μετατοπίζεται μια στον αμερικανό και μία στον ρώσο. Οι ελπίδες τού απόβλητου των μογγολικών στεπών είναι λίγες και απολύτως συγκεκριμένες. Η μόνη διέξοδος που έχει ο Τούρκος προκειμένου να ισοσκελίσει τις βέβαιες εδαφικές του απώλειες είναι προς δυσμάς. Να αφαιρέσει εδάφη από την μνημονιακή Ελλάδα που βυθίζεται στην φτώχια και την τουρκοσταλμένη λαθρομεταναστευτική πλημμυρίδα. Είναι πάντοτε ο πατρόνας τού Ισλαμικού Κράτους στην περιοχή μας. Συνδέει πάγια τον μουσουλμανισμό με τον τουρκισμό. Και φυσικά ζητάει νέες συνοριακές συνθήκες τις οποίες επιδιώκει να επιβάλλει μέσω προβοκάτσιας στον ελλαδικό χώρο και τουρκικής στρατιωτικής εισβολής στη συνέχεια. Θέλει πολλά και καθάρια ελληνικά χέρια για να γυρίσει και να μάς σκεπάσει με την θαλπωρή του ο ήλιος τής αληθινής δικαιοσύνης. Θέλει απόλυτη πίστη στα πεπρωμένα και την αποστολή τής Φυλής μας. Θέληση προσήλωση στον Θεό, στο αίμα των ηρώων και την ασφάλεια των παιδιών μας. Θέλει ασυγκράτητη ορμή για να ενεργήσουμε παν δυνατό και αδύνατο ώστε να φέρουμε τής νέας δόξης τον καιρό. Ό,τι συνέβη μια φορά, μέλλει να συμβεί ξανά. Να γενούμε μεγάλη και αυτοκρατορική δύναμη. Να πάψουμε να συνορεύουμε με μικρές Ελλάδες ολόγυρα των συνόρων μας, αλλά να διευρύνουμε τα σύνορά μας με την απελευθέρωση των έως χθες αλύτρωτων πατρίδων μας. Οι μεγάλες δυνάμεις δεν γίνονται με κομματικά βιλαέτια αλλά με εθνική πανστρατιά. Ο Ελληνισμός ενωμένος είναι ανίκητος και πάλι αυτό θα συμβεί. Με τούς Αριστείς τής Ορθοδοξίας και τού Πατριωτισμού στην κεφαλή ως ίσοι μεταξύ ίσων και δίκαιων Ελλήνων. Με την αλληλεγγύη στον αδερφό, με την αξιοποίηση τής εθνικής γης που την ίδια στιγμή μέσα γίνεται εργαστήριο και στρατόπεδο για το χτίσιμο τής νέας Ελλάδος, για την νίκη στο πεδίο τής μάχης. Για την Ελλάδα που απλώνεται σε δύο ηπείρους και πέντε θάλασσες. Για την Εθνικοκοινωνική Ελλάδα που οδηγεί στην κραταίωση το στρατόπεδο των εθνικών δυνάμεων. ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ http://stellaioannidou.blogspot.ca
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου