Συναντώνται δυο φίλοι και μετά τα «τι κάνεις και πώς είσαι» και τα σχετικά, ρωτάει ο πρώτος :
-Με τη χολή σου εντάξει; Την έκανες την επέμβαση που έλεγες ..
-Μπα, όχι. Μπήκα στο χειρουργείο, αλλά δεν άντεξα. Φοβήθηκα. Πριν με ναρκώσουν οι γιατροί, τους την κοπάνησα και βγήκα έξω.
-Δεν είμαστε καλά. Τι φοβήθηκες μωρέ; Πιο απλή επέμβαση από τη χολή δεν υπάρχει. Είναι πιο απλή κι από τις αμυγδαλές και την σκωληκοειδίτιδα.
-Δεν αντιλέγω αλλά ... να .... Ήταν επάνω από το κεφάλι μου και δύο νοσοκόμοι και ο αναισθησιολόγος και όλο αυτό έλεγαν και ξανάλεγαν ... «μη σε νοιάζει» .... «όλα καλά θα πάνε» .... «μια γελοία επέμβαση είναι, θα δεις»
-Καλά σου έλεγαν. Έτσι είναι. Συνεχίζω και δεν σε καταλαβαίνω. Εσύ γιατί φοβήθηκες;
-Φοβήθηκα γιατί δεν τα έλεγαν σε μένα. Στον γιατρό που θα με χειρουργούσε τα λέγαν!
Πάει ένας παππούς στο γιατρό.
- Γιατρέ, του λέει, έχω ένα πρόβλημα. Κλάνω γιατρέ, κλάνω συνέχεια. Από τη στιγμή που μπήκα στο ιατρείο σου, να φανταστείς, πρέπει να έχω κλάσει πάνω από 10 φορές. Ευτυχώς, όμως, ούτε βρωμάνε, ούτε ακούγονται.
Τον εξετάζει ο γιατρός και του γράφει μια συνταγή.
- Λοιπόν παππού, του λέει. Θα πάρεις αυτά τα χάπια (τρεις φορές την ημέρα) και να 'ρθεις σε 10 ημέρες.
Φεύγει ο παππούς και σε 10 μέρες επιστρέφει ξεφυσώντας απ' τα νεύρα.
- Γιατρέ, τι ήταν αυτό που μου 'κανες; Όχι μόνο δεν σταμάτησα να κλάνω, αλλά τώρα, κάθε που θα κλάσω ξεσηκώνω τη γειτονιά. Πάλι καλά που δεν βρωμάνε. Μα τι ήταν αυτά τα χάπια που μου' δωσες;
- Ωραία παππού, λέει ο γιατρός, και του γράφει άλλη μια συνταγή. Με τα πρώτα χάπια ξεβουλώσαμε τ' αυτιά, μ' αυτά τώρα πάμε να ξεβουλώσουμε και τη μύτη.
Μια κοπέλα κάθεται σε μια καφετερία, και ξύνει ασυναίσθητα το αυτί της με το κλειδί του αυτοκινήτου της.
Κάποιος κάθεται και την παρακολουθεί πολλή ώρα...
Και κάποια στιγμή αυτή τσαντισμένη τον ρωτά γιατί την κοιτάει επίμονα.
- Περιμένω, λέει αυτός.
- Τι περιμένεις;
- Να δω, αν θα πάρεις μπροστά ή θα σε σπρώξω!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου