Το 1682 φιλάσθενος τσάρος Θεόδωρος πέθανε. Διαδοχοί του οι δύο νεότατοι αδελφοί του Ιβάν και Πέτρος. Αλλά η αδελφή του Σοφία ήθελε να αναλάβει την κηδεμονία τους και να τους αποσπάσει από την επιρροή των Ναρίσκιν( της οικογένειας της Ναταλίας,μητέρας του Πέτρου). Με τους πιστούς της Στρέλζυ, (φρουρά επιλέκτων) διέσπειρε την ψεύτικη πληροφορία ότι ο Ιβάν δολοφονήθηκε από τους Ναρίσκιν. Ο λαός συγκεντρώθηκε στην κόκκινη πλατεία και , με τους Στρέλζυ επικεφαλής μπήκε στο Κρεμλίνο......, τρομοκρατόντας τον δεκάχρονο Πέτρο και τη μητέρα του. Επιασε τους Ναρίσκιν τους έσυρε στην πλατεία και τους έσφαξε. Έτσι η Σοφία κατάφερε να κυβερνά στο όνομα των αδελφών της έως την στιγμή που ο Πέτρος ενηλικιώθηκε και κατόρθωσε να επιβληθεί, αφού έκλεισε την αδερφή του σε μοναστήρι.Το 1698, κατέστειλε νέα εξέγερση των Στρέλζυ που υποκίνησε η Σοφία. Οι επαναστάτες εκτελέσθηκαν επίσης στην κόκκινη πλατεία. Κάπως έτσι ξεκινά κατά κάποιον τρόπο η ιστορία της κόκκινης πλατείας όπου έγιναν επανάστασεις, σφαγές, εκτελέσεις. Τον 16ο αιώνα ο Ιβάν ο Δ (1533-1584) που το1564 είχε εκτελέσει στην ίδια πλατεία, 80 εχθρούς του , έχτισε την Εκκλησία του Αγίου Βασιλείου. Μετά τον θάνατο 1598 του γιού του Θεόδωρου και την βασιλεία του Μπόρις Γκουντούνοφ (1598-1605) άρχισε είχε τη Ρωσία η περίοδος των αναταραχών. Παράγοντες που έπαιξαν ρόλο σε αυτή την περίοδο ήταν οι ψευδο-Δημήτριοι, ο βογιάρος Βασίλι Σουίσκυ,ο Ιβάν Μπολοτνίκωφ, Πολωνοί, Σουηδοί και η ορθόδοξη Εκκλησία. Τον Μάιο του 1606 όταν οι βογιάροι του Σουίσκυ, ηττήθηκαν μετά από μακρά πολιορκία του Κρεμλίνου, οι Πολωνοί που υποστήριζαν τον πρώτο Δημήτριο , εκτελέστηκαν στην κόκκινη πλατεία Τον Αύγουστο του 1612 στρατεύματα αποτελούμενα από πολίτες και μικρό ευγενείς υπό την ηγεσία του Κόζμαν Μήνιν και του Ντμίτρι Ποζόρσκι, ενώθηκαν με τους Κοζάκους του πρίγκιπα Τρουμπεσκόι, που ήδη πολιορκούσαν το Κρεμλίνο και έδιωξαν και από κει και όλη την ρωσία τους Πολωνούς.
Ο Μήνιν και ο Ποζόρσκι τιμήθηκαν ως εθνικοί ήρωες. Το 1818 κτίστηκε στο κέντρο της πλατείας μνημείο, το οποίο το 1930 μετατοπίστηκε προς τον Αγιο Βασίλειο για να αφήσει χώρο για το γρανιτένιο μαυσωλείο του Λένιν που αντικατέστησε το ξύλινο του 1924. Εν τω μεταξύ η Πλατεία πλουτίστηκε με κτίρια. Από τον δέκατο έβδομο αιώνα ονομάσθηκε Κρασνάγκα, δηλαδή ωραία αλλά και κόκκινη. Από τον όγδοο αιώνα η Μόσχα έπαυσε να είναι το διοικητικό κέντρο της Ρωσίας γιατί ο Πέτρος ο Α' ίδρυσε την Αγία Πετρούπολη και μετέφερε εκεί την πρωτεύουσα, αλλά εξακολουθούσε να είναι το πνευματικό κέντρο της χώρας. Το 1812 διέσχισαν στην έρημη πλατεία ,οι Γάλλοι υπό την διοίκηση του Μυρά. Τον Οκτώβριο του 1917 ο συνταγματάρχης Ριαμπτσώφ με τους αξιωματικούς και τους ευέλπιδες , που υποστηρίζαν την κυβέρνηση, κατέλαβε το Κρεμλίνο και αιχμαλώτισε ένα Σύνταγμα μπολσεβίκων, που είχαν εισβάλει εκεί για να πάρουν στην κατοχή τους τα όπλα. Όλοι οι εργάτες της Μόσχας κατατάχθηκαν τότε στην κόκκινη φρουρά,η οποία στις αρχές Νοεμβρίου και επέτυχε πλήρη και οριστική νίκη. Στην κόκκινη πλατεία μίλησε επανειλημμένα προς το λαό ο Λένιν, που του Μαρτίου του 1918 μετέφερε πάλι την πρωτεύουσα στη Μόσχα. Ό αρχηγός της επανάστασης πέθανε την 1η Ιανουαρίου 1924. Στις 27 Ιανουαρίου η σορός του εξετέθη σε Δημόσιο προσκύνημα στην κόκκινη πλατεία. Στις 7 Νοεμβρίου 1941, ενώ ο γερμανικός στρατός πλησίαζε στη Μόσχα, έγινε στην πλατεία η πατροπαράδοτη στρατιώτικη επιθεώρηση , από την οποία οι στρατιώτες πήγαιναν κατευθείαν στη μάχη. Η κόκκινη πλατεία είναι η καρδιά της Ρωσίας, κοντά στον Λένιν και κατά μήκος των τειχών του Κρεμλίνου είναι θαμμένοι όλοι οι άξιοι άνδρες της ιστορίας της. H-M-V
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου