Ενας πόλεμος που κράτησε για περίπου έξι χρόνια. Στα αντίπαλα χαρακώματα τα πιο αγαπημένα πρόσωπα του «σερ» του ελληνικού τραγουδιού. Αφορμή των εχθροπραξιών, ο «θησαυρός» του Γρηγόρη Μπιθικώτση, τα πνευματικά του δικαιώματα.
Λίγο καιρό μετά τον θάνατο του ανεπανάληπτου δημιουργού και ερμηνευτή Γρηγόρη Μπιθικώτση, η μεγάλη κόρη του Αναστασία πρόσβαλε τη διαθήκη του πατέρα της. Είχε επικαλεστεί ασάφεια ως προς τη διάταξη που αφορά τα «καλλιτεχνικά δικαιώματα» του «σερ», ενώ επιθυμούσε να μάθει με την προσφυγή της στη Δικαιοσύνη εάν αυτά περιλαμβάνουν και τα συγγενικά του δικαιώματα.
Η ενάγουσα ζητούσε από τους δικαστές να μην είναι η μοναδική κληρονόμος των πνευματικών δικαιωμάτων του πατέρα της η δεύτερη σύζυγός του Μεταξία Μπιθικώτση, αλλά να αναγνωριστεί ότι πρέπει να έχουν ίδιο μερίδιο οι πιο κοντινοί συγγενείς του αείμνηστου καλλιτέχνη. Με λίγα λόγια η Αναστασία Μπιθικώτση πρότεινε με την αγωγή της να αρθεί η εν λόγω ασάφεια και να αναγνωριστεί ότι η πραγματική βούληση του πατέρα της ήταν να κληρονομηθούν τα πνευματικά του δικαιώματα από την ίδια, την αδελφή της Αννα, τον αδερφό της Γρηγόρη και τη Μεταξία Μπιθικώτση με ποσοστό 25% ο καθένας.
Τελικά, το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας ασπάστηκε την απόφαση του «σερ» κι έτσι η δικαστική διαμάχη για τα συγγενικά και πνευματικά δικαιώματα έληξε υπέρ της δεύτερης γυναίκας του Μεταξίας Μπιθικώτση.
ΣΚΕΠΤΙΚΟ
Τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα ήταν το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο που δεν είχε διαθέσει σε κάποιον από τους κληρονόμους του ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης όταν βρισκόταν εν ζωή. Ο «σερ» τακτοποίησε το θέμα αυτό με τη διαθήκη του, η οποία συντάχθηκε ενώπιον συμβολαιογράφου. Το περιεχόμενο της διαθήκης δημοσιεύτηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών κι όπως προέκυψε από αυτό, ο μεγάλος Ελληνας καλλιτέχνης είχε αποφασίσει με ποιο τρόπο θα μοιραζόταν η περιουσία του και σε ποιον θα διατεθεί το σύνολο των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων του που απέρρεαν από την καλλιτεχνική του δραστηριότητα.
Στη δικαστική απόφαση σημειώνεται: «Ο διαχωρισμός μεταξύ αυτών ήταν γνωστός στον διαθέτη, αφού σε ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ αυτού και της γυναίκας του Μεταξίας είχε μεταβιβάσει στην τελευταία κατά ψιλή κυριότητα τα πνευματικά του δικαιώματα, ενώ υπήρξε και ιδρυτικό στέλεχος του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης των συγγενικών δικαιωμάτων τραγουδιστών – ερμηνευτών. Το γεγονός ότι στο κείμενο της διαθήκης του δεν έκανε χρήση των ειδικότερων αυτών όρων «πνευματικά» και «συγγενικά», αλλά του ευρύτερου όρου «καλλιτεχνικά», ο οποίος ναι μεν δεν απαντάται στη νομική επιστήμη, αλλά συνηθίζεται στον καλλιτεχνικό χώρο, καταδεικνύει τη βούλησή του να συμπεριλάβει στον όρο αυτό κάθε δικαίωμα που απέρρεε από την πολύχρονη και πολύπλευρη (ερμηνευτής και συνθέτης) καλλιτεχνική του δραστηριότητα».
Μάλιστα, κατά τη δικαστή αυτό επιβεβαιώνεται και από το «σύνολο του κειμένου της διαθήκης, το οποίο έχει αποδοθεί με έναν ιδιαίτερα απλό και άμεσο τρόπο, που συνάδει απόλυτα με το επίπεδο εκπαίδευσης και την έλλειψη εξειδικευμένων γνώσεων του Γρηγόρη Μπιθικώτση, καθώς και τον προσωπικό του τρόπο έκφρασης, που ήταν γνωστός και στο ευρύ κοινό. Είναι προφανής η απουσία οιουδήποτε νομικού όρου, αφού ο διαθέτης αναφέρεται σε περιουσιακές διαθέσεις έναντι των τέκνων του, χωρίς να διευκρινίζει τον νομικό μανδύα που αυτές φέρουν και δη εάν πρόκειται για πλήρη κυριότητα ή ψιλή, ενώ γίνεται αποκλειστική χρήση των γραμματικών χρόνων του ενεστώτα και του παρακείμενου, αποδιδόμενου ακόμα και του χρόνου του μέλλοντος με τον ενεστώτα («Μετά το θάνατο της μητέρας τους», «τον δικαιούνται τα παιδιά μας…», «στα καλλιτεχνικά μου δικαιώματα … είναι…»).
«ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΛΩΝΟΥΝ»
Μεγάλο ρόλο στην απόφαση του δικαστηρίου έπαιξε κι ένας από τους μάρτυρες που ήταν στενός φίλος του αείμνηστου καλλιτέχνη και ήταν παρόν στη σύνταξη της διαθήκης ενώπιον του συμβολαιογράφου.
Ο άνθρωπος αυτός κατέθεσε ότι κανείς δεν παρενέβη στη διαθήκη, αφού υπήρχε ρητή απαγόρευση από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση,
Λόγω της ιδιότητάς του ως μάρτυρας στη σύνταξη της διαθήκης η κατάθεση του κρίθηκε από το δικαστήριο ιδιαίτερα αξιόπιστη. Ο μάρτυρας αναφέρθηκε στη βούληση του «σερ» να καταστήσει τη Μεταξία αποκλειστική δικαιούχο του συνόλου των δικαιωμάτων του με σκοπό να την εξασφαλίσει και να την προστατέψει.
«Τη διαθήκη την έκανε για αυτό» είπε ενώπιον του δικαστηρίου, ενώ στη συνέχεια ανέφερε τι του είχε εξομολογηθεί ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης: «Δεν θέλω μετά τον θάνατό μου, Νίκο, να μαλώνουν…».
Παράλληλα, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τού είχε εκφράσει την πεποίθησή του ότι όλα του τα παιδιά θα είναι πλήρως εξασφαλισμένα με τις εν ζωή παροχές στις οποίες είχε προβεί προς αυτά.
Ετσι, η δικαστής κατέληξε στην απόφαση να απορριφθεί η αγωγή της Αναστασίας Μπιθικώτση ως ουσία αβάσιμη, καθώς κατά συνέπεια όλων των παραπάνω αναφορών, η αληθινή βούληση του Γρηγόρη Μπιθικώτση ως προς τα πνευματικά και συγγενικά του δικαιώματα σύμφωνα με την υποκειμενική άποψη του τελευταίου και το σύνολο του περιεχομένου της διαθήκης συνάγεται ότι ήταν να περιέλθουν αυτά στη σύζυγό του Μεταξία ως αποκλειστική κληρονόμο επί του συνόλου αυτών.
Ολη η διαθήκη
Στη δικαστική απόφαση γίνεται εκτενής αναφορά στη διαθήκη του «σερ», στην οποία αποτυπώνεται η πραγματική του βούληση για τα περιουσιακά στοιχεία που άφησε σε καθένα από τα τρία παιδιά του, καθώς και η μεγάλη αγάπη και εκτίμηση που έτρεφε στη γυναίκα του Μεταξία.
Η διαθήκη που συντάχθηκε ενώπιον συμβολαιογράφου τον Ιανουάριο του 2002 και ανοίχτηκε μετά τον θάνατό του αναφέρει τα εξής:
«Στις κόρες μου από τον πρώτο μου γάμο με τη Θεοκλεία έχω γράψει μια οικία στην Αργυρούπολη που αποτελείται από τέσσερα μαγαζιά και τρεις ορόφους. Τα τέσσερα μαγαζιά είναι γραμμένα στην κόρη μου Αναστασία και στην εγγονή μου Αθηνά, παιδί της κόρης μου Αννας από τον πρώτο της γάμο.
»Τα τέσσερα μαγαζιά όχι ξεχωριστά στην καθεμία, από δύο τα έχουν μαζί από κοινού. Πάνω από τα μαγαζιά στον πρώτο όροφο κατοικεί η πρώτη γυναίκα μου Θεοκλεία, τον οποίον έχουμε εξ ημισείας. Μετά τον θάνατο της μητέρας τους και τον δικό μου τον δικαιούνται τα παιδιά μας Αννα και Τασία.
»Στον δεύτερο όροφο κατοικεί η κόρη μου Αναστασία με τον σύζυγό της και τα παιδιά της και είναι γραμμένος στο όνομά της. Στον τρίτο όροφο κατοικεί η κόρη μου Αννα με τον σύζυγό της από τον δεύτερο γάμο της και είναι γραμμένος στο όνομά της. Επίσης, οι κόρες μου Αννα και Αναστασία τους έχω γράψει από ένα εξοχικό σπίτι στο Πόρτο Ράφτη στη θέση “Αυλάκι”.
»Τον γιο μου από τον δεύτερο μου γάμο με τη Μεταξία, Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον θεωρώ φυσικό μου διάδοχο και συνεχιστή της ιστορίας μου στα καλλιτεχνικά μου δρώμενα. Εχουμε γράψει στον γιο μου Γρηγόρη εγώ και η γυναίκα μου Μεταξία το σπίτι στο Χαλάνδρι. Επίσης, το εξοχικό σπίτι στον Κάλαμο στη θέση “Αγκώνα” και ένα χωράφι στο Μαρκόπουλο, είναι γραμμένα στον γιο μου Γρηγόρη Μπιθικώτση.
»Για τη νυν γυναίκα μου Μεταξία έχω να πω τα καλύτερα λόγια για όλη τη ζωή που περάσαμε μαζί μέχρι σήμερα, τριάντα δύο χρόνια, και επιθυμία μου είναι και όταν δεν θα υπάρχω να τη σέβονται και να την εκτιμούν όλοι όσοι με αγάπησαν. Στα καλλιτεχνικά μου δικαιώματα νόμιμος δικαιούχος είναι η γυναίκα μου Μεταξία Μπιθικώτση».
- Σχολιάζοντας την απόφαση ο Βασίλης Καπερνάρος, δικηγόρος της Μεταξίας Μπιθικώτση και του γιου της Γρηγόρη, δήλωσε στην «Espresso»:
«Η απόφαση του δικαστηρίου σέβεται πλήρως τη βούληση του αείμνηστου Γρηγόρη Μπιθικώτση όσον αφορά τα πνευματικά δικαιώματα. Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης έχει αφήσει όλα τα παιδιά του τακτοποιημένα. Εύχομαι να είναι το τελευταίο περιστατικό μεταξύ των παιδιών του που προκαλεί συναισθήματα θλίψης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου