Ο ΝΕΟΣ ΑΝΑΡΧΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

 
Ιστορικά, ο πολιτισμός τη Δύσης βασίζονταν για την επιβίωση του σε δυο μεγάλες οικογένειες εθνών: Τους Ευρωπαίους, και τους Βορειοαμερικάνους.
Σήμερα όμως, τόσο η ΕΕ όσο και οι ΗΠΑ πάσχουν από μια ατονία, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα κενό εξουσίας, εκεί που κάποτε υπήρχαν οι Pax Britannica, και Pax Americana.
Αυτό το κενό δημιουργεί όλο και περισσότερους κινδύνους. Για παράδειγμα, έχουν επιστρέψει η πειρατεία, και το δουλεμπόριο, τα οποία είχε ξεριζώσει  κάποτε το βασιλικό ναυτικό της Αγγλίας.
Ακόμη και η διπλωματία των κανονιοφόρων μοιάζει να επιστρέφει στη Μέση Ανατολή. Ιρανικά πολεμικά σκάφη διασχίσουν το Σουέζ, με την ευλογία της Αιγύπτου, την ίδια ώρα που το μέλος του ΝΑΤΟ Τουρκία, απειλεί το Ισραήλ με ναυτικό πόλεμο.
Η διπλωματία δεν φαίνεται να λειτουργεί, αφού μπορεί να σημειωθεί μια ατιμώρητη εισβολή  όχλου στην ισραηλινή πρεσβεία του Καίρου, με τον νέο ηγέτη της Αιγύπτου στρατάρχη Tantawi να μην δέχεται το τηλεφώνημα του Netanyahu, και να κάνει ώρες ώστε να απαντήσει στον Αμερικανό υπουργό Άμυνας Leon Panetta.
Η υποβάθμιση της διπλωματίας αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ο ΟΗΕ φιλοξενεί το αντιρατσιστικό συνέδριο Durban III, που ως μοναδικό του σκοπό έχει να κατακρίνει το «ρατσιστικό» Ισραήλ, ενώ παράλληλα, η Γενική Συνέλευση αναγνωρίζει τη μονομερή διακήρυξη κράτους από πλευράς της παλαιστινιακής αρχής.
Στην πραγματικότητα, το εβραϊκό κράτος αναγνωρίζει ίσα δικαιώματα στους Άραβες, ενώ η ηγεσία του παλαιστινιακού κράτους υποστηρίζει την εθνοκάθαρση των Εβραίων. Η Δύση μπορεί να κλείνει τα μάτια στην απομόνωση του Ισραήλ, αυτή είναι όμως αποτέλεσμα της δικής της πολιτικής.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία και η Κίνα συνεχίζουν την επέκταση των σφαιρών επιρροής τους, χωρίς καμία αντίσταση από πλευράς των δυνάμεων της Δύσης.
Η Βόρειος Κορέα συνεχίζει να εξάγει θανατηφόρα τεχνολογία σε ολόκληρη την υφήλιο, ενώ άλλα κράτη παρίες, όπως η Βενεζουέλα, η Λευκορωσία, και η Συρία αγνοούν επιδεικτικά την Δύση.
Χωρίς την αμερικανική ηγεσία, η παγκόσμια τάξη βαίνει προς την αναρχία. Ο Ομπάμα κάνει παρατηρήσεις, αλλά μέχρι εκεί.  Και σε μια εποχή που η Κίνα δημιουργεί ένα ισχυρό πολεμικό ναυτικό για τους ωκεανούς, το αντίστοιχο αμερικανικό συρρικνώνεται σε επίπεδα που είχαμε να δούμε από την εποχή του Pearl Harbor.
Η παρακμή της ναυτικής ισχύος των ΗΠΑ μπορεί να μην φοβίζει τους τυράννους, αλλά θα πρέπει να φοβίζει την Ευρώπη. Εκτός από την Γαλλία και την Βρετανία, η Ευρώπη έχει ουσιαστικά αφοπλιστεί. Ακόμη όμως και αυτές οι δύο πάλαι ποτέ υπερδυνάμεις, δυσκολεύονται να ανατρέψουν τον Καντάφι. Μάλιστα, χωρίς την αμερικανική στρατιωτική τεχνολογία, η Λιβύη δεν θα μπορούσε ποτέ να απελευθερωθεί.
Η Ευρώπη δεν είναι σε θέση να αναλάβει τον ρόλο που αποποιήθηκε η Αμερική του Ομπάμα. Η φύση απεχθάνεται το κενό, και αν αυτό δεν καλυφτεί από τις δημοκρατίες, θα το καλύψουν οι δικτάτορες. Οι Ευρωπαίοι επιμένουν πως προτιμούν την ήπια δύναμη, αλλά μόλις βρουν τα σκούρα και θέλουν να ξεφορτωθούν κάποιον δικτάτορα, ή να αντιμετωπίσουν μια ισλαμική απειλή, αμέσως καλούν το αμερικανικό ιππικό.
Το κενό που έχει δημιουργηθεί, δεν είναι μόνο στρατιωτικό. Είναι αποτέλεσμα του δόγματος Ομπάμα, ενός δόγματος παρακμής, που θέλει τον μαρασμό της ατλαντικής συμμαχίας, η οποία κέρδισε τόσο τον Α`Π.Π όσο και τον ψυχρό πόλεμο.
Η λέξη κλειδί σε αυτό το δόγμα είναι η «εμπλοκή». Κάποτε σήμαινε μάχη, τώρα σημαίνει κατευνασμό. Δίνοντας το σήμα για αποχώρηση από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, ο Ομπάμα επιτρέπει την αναβολή του έργου της δημιουργίας δημοκρατιών, που είχε ξεκινήσει μετά τη 9/11, και χωρίς το οποίο δεν θα είχε συμβεί ποτέ η αραβική άνοιξη.
Όλα αυτά σημαίνουν πως όσοι πολεμούν για την ελευθερία, δεν μπορούν πλέον να βασίζονται στην αμερικανική υποστήριξη. Και αυτού του είδους οι διαφωνούντες πολεμιστές αποτελούν τους μόνους φυσικούς συμμάχους της Δύσης. Η Αμερική ήταν ανέκαθεν η  μοναδική ελπίδα για όλα τα θύματα γενοκτονίας, τρομοκρατίας, λογοκρισίας, και καταπίεσης.
Όσο η Αμερική αποχωρεί από τις υποχρεώσεις της, αφήνοντας πίσω της το χάος, τόσο αυξάνεται η πολιτική και θεσμική εντροπία του πλανήτη. Οι δομές καταρρέουν, οι συμμαχίες ατροφούν, η διαφθορά κυριαρχεί.
Οργανισμοί, όπως ο ΟΗΕ, η ΕΕ, και το ΝΑΤΟ αρχίζουν και μοιάζουν με εταιρίες σφραγίδες, χωρίς κανέναν σκοπό πέραν της διασφάλισης τη ύπαρξής τους. Σε αυτόν τον νέο κόσμο, η αταξία είναι απρόβλεπτη.
Και όχι μόνο βλέπουμε να αυξάνονται τα «αποτυχημένα κράτη» στην Αφρική και στην Ασία, αλλά ακόμη και η ΕΕ, και οι ΗΠΑ βαρύνονται πλέον από παρασιτικές οντότητες όπως είναι η Ελλάδα και η Καλιφόρνια. Η εντροπία αυτή είναι επικίνδυνη, όπως επικίνδυνο είναι και το κενό εξουσίας που την δημιούργησε.
Το φαινόμενο δεν είναι αναπότρεπτο. Έχει προκληθεί από ανθρώπινα σφάλματα τα οποία είναι πρόσφατα και ανατρέψιμα.
Ήδη, μπορούμε να δούμε μια μελλοντική μετά Ομπάμα Αμερική,  όπως και μια Ευρώπη χωρίς το ευρώ.
Το πόσο γρήγορα μπορούμε να επαναφέρουμε την τάξη, εξαρτάται από τον αγώνα για την ψυχή της Δύσης.

Standpoint
http://standpointmag.co.uk