Παρά την προειδοποίηση του απόστολου Παύλου από τα μέσα του δεύτερου αιώνα μερικοί Χριστιανοί άρχισαν να χρησιμοποιούν ιδέες δανεισμένες από αρχαίους φιλόσοφους προκειμένου να εξηγούν τις πεποιθήσεις τους γιατί ήθελαν να είναι αποδεκτοί από τον κύκλο των μορφωμένων της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και έτσι να κάνουν περισσότερους προσήλυτους.
Ο Ιουστίνος ο μάρτυρας ένας από τους πιο φημισμένους Χριστιανούς που ακολουθούσαν αυτή τη γραμμή, πίστευε ότι ο εκπρόσωπος του Θεού είχε φανερωθεί στους Έλληνες φιλόσοφους πολύ καιρό πριν από την έλευσή του στη γη ως Ιησούς. Σύμφωνα με τον Ιουστίνο και άλλους ομοϊδεάτες του δάσκαλους, η συμβουλή της φιλοσοφίας και της μυθολογίας στη χριστιανοσύνη προσέδωσε σε αυτή τη μορφή θρησκείας οικουμενική απήχηση.
Η μορφή χριστιανοσύνης που υποστήριζε ο Ιουστίνος ο μάρτυρας προσέλκυε προσήλυτους με μεγάλη επιτυχία. Ωστόσο η υιοθέτηση ενός μύθου οδηγούσε στη δημιουργία άλλων και έτσι διαμορφώθηκε αυτό που πολλοί σήμερα θεωρούν ότι αποτελεί το σύνολο των χριστιανικών δοξασιών. Αυτοί οι μύθοι καταρρίπτονται όταν γίνει παραβολή με τα όσα διδάσκει στην πραγματικότητα η Αγία Γραφή.
Μυθος.1 ‘’η ψυχή είναι αθάνατη’’
Η προέλευση του μύθου : Οι πρώτοι Χριστιανοί φιλόσοφοι υιοθέτησαν την ελληνική ιδέα σχετικά με την αθανασία της ψυχής και υποστήριξαν ότι η ψυχή δημιουργήθηκε από τον Θεό, ο οποίος την εμφύσησε στο σώμα κατά τη διάρκεια της σύλληψης -- Πάπυρος Λάρους Μπριτάνικα , τόμος 61, σελ. 429
Τι λέει η Αγια γραφή : Η ψυχή η αμαρτησασα, αυτή θέλει αποθάνει Ιεζεκιήλ 18:4 (Μετάφραση του Βάμβα)
Σχετικά με τη δημιουργία της πρώτης ανθρώπινης ψυχής η Αγια γραφή αναφέρει <<και έπλασε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπο από χώματος εκ της γης και εμφύσησε εις τους μυκτήρας αυτού πνοή ζωής και εγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχή ωσάν Γένεσης 2:7
Η εβραϊκή λέξη νέφες που μεταφράζεται ψυχή σημαίνει πλάσμα που αναπνέει όταν ο θεός δημιούργησε τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ , δεν εμφύσησε μέσα του αθάνατη ψυχή αλλά τη δύναμη της ζωής η οποία διατηρείται μέσω της αναπνοής. Επομένως, η ψυχή με τη βιβλική έννοια αναφέρεται σε ολόκληρο το ζωντανό ων (Γένεσης 1:20,24,30 – πούλια ζώα είναι ψυχές) η ψυχή πεθαίνει αν αποχωριστεί από τη δύναμη της ζωής που δόθηκε αρχικά από τον θεό. – Γένεσης 3:19 – Ιεζεκιήλ 18:20
Το δόγμα περί αθανασίας της ψυχής ήγειρε ερωτήματα όπως : που πηγαίνουν οι ψυχές μετά θάνατον ; τι συμβαίνει στις ψυχές των κακών ; όταν οι κατ’ όνομα χριστιανοί υιοθέτησαν το μύθο περί αθανασίας της ψυχής , αυτό τους οδήγησε στο να αποδεχτούν έναν άλλο μύθο 2 -- τη διδασκαλία της πύρινης κόλασης.
Αλλά γραφικά εδάφια : Εκκλησιαστής 3:19 . Ματθαίος 10:28 . Πράξεις 3:23
Η αλήθεια
Τη στιγμή του θανάτου το άτομο παύει να υπάρχει
http://www.truthison.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου