Σήμερα η Ελλάδα γιορτάζει το μεγάλο «ΟΧΙ». Μια λέξη με
εντελώς διαφορετικό νόημα και με διαφορετικές διαστάσεις εκείνη την
εποχή.
Δεν έχει σημασία να πούμε ποιος είπε το «ΟΧΙ» εκείνο, αν ο Μεταξάς ήταν… ήρωας ή δικτάτορας. Αν ήταν ξεπουλημένος στους ξένους ή ήρωας όπως τον θέλουν αρκετοί, κυρίως Χρυσαυγίτες. Όλα αυτά ας τα κρίνει η ιστορία. Αυτό που έχει σημασία είναι να δούμε τα «ΟΧΙ» του σήμερα, εκείνα που έπρεπε να έχουμε πει και θα πρέπει να συνεχίσουμε να λέμε.
Όχι, δεν εννοούμε τα «ΟΧΙ» του κάθε ψεκασμένου που το παίζει πατριώτης και νομίζει ότι με το να λέει σε κάθε επέτειο την… παπάρα του γίνεται πιο Έλληνας από όλους εμάς.
Δεν εννοούμε τους ξεπουλημένους στα κόμματα και τους συνδικαλιστικούς φορείς που ξεπουλάνε τη χώρα τους κάθε μέρα και μετά βγαίνουν να το παίξουν πατριώτες. Ούτε τους πολιτικούς που πρόδωσαν και συνεχίζουν να προδίδουν τη χώρα αλλά είναι πρώτοι στις εξέδρες των επισήμων.
Εννοούμε εκείνους τους πραγματικούς Έλληνες που αγαπάνε τον τόπο τους, το αποδεικνύουν καθημερινά, δεν είναι λαμόγια, δεν κλέβουν το κράτος, ακόμη κι αν αυτό τους κλέβει, έχουν όραμα για την πατρίδα και είναι έτοιμοι να χύσουν το αίμα τους χωρίς φόβο και πάθος.
Πόσο υποκριτικό είναι να βλέπεις κάθε παραμονή εθνικής επετείου να βγάζουν ορισμένοι την Γαλανόλευκη στο μπαλκόνι για να δείξουν πόσο πατριώτες είναι. Και πάνε και στην Εκκλησία για να ολοκληρώσουν το «πακέτο»… «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», έστω μια φορά το χρόνο.
Πολλοί από αυτούς είναι οι ίδιοι που βρίζουν ασύστολα το γείτονα, που γα…σταυρίζουν τον οδηγό που τους έκλεισε το δρόμο. Που δεν κόβουν καμιά απόδειξη κλέβοντας ασύστολα το κράτος και τους πολίτες. Οι ίδιοι που βάζουν τρικλοποδιά στους πιο ικανούς στη δουλειά για να αναρριχηθούν αυτοί γλείφοντας και έρποντας.
Πολλοί από αυτούς βρίζουν το κράτος, την πολιτεία, τους πολιτικούς, τη Δημοκρατία, τα κόμματα και όποιον άλλον σκέφτονται, όμως, δεν κοιτούν ποτέ στον καθρέφτη για να δουν αν φταίνε και οι ίδιοι για την κατρακύλα της χώρας. Που έχουν κάνει «θεό» τους το χρήμα και πατούν επί πτωμάτων γι’ αυτό και όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα ρίχνουν νερό στο δικό τους σπίτι και αδιαφορούν για τον διπλανό.
Υπάρχουν βεβαίως εκτός από τους απλούς πολίτες και οι πολιτικοί της υποκρισίας, της προσωπικής στρατηγικής, της ανέλιξης με κάθε τρόπο στα ανώτατα αξιώματα. Της διεκδίκησης με κάθε τρόπο της εξουσίας που φέρνει δύναμη και πλούτο αλλά που καμιά σχέση δεν έχει με την αγάπη για την πατρίδα και την ανιδιοτέλεια.
Υπερβολές θα πει κανείς. Δεν είναι όλη η Ελλάδα έτσι. Πράγματι, δεν είναι όλοι οι Έλληνες έτσι, αλλά δυστυχώς είναι πολλοί και πληγώνουν τη χώρα. Καθημερινά. Την έχουν φτάσει σ’ αυτό το σημείο και δεν την αφήνουν τώρα να πάει ένα βήμα μπροστά. Θέλουν να την ξαναγυρίσουν πίσω, στα μαύρα χρόνια της Μεταπολίτευσης, εκεί που μπήκαν οι βάσεις για την σημερινή κατάσταση.
Ας πούμε λοιπόν για άλλη μια φορά ένα μεγάλο «ΟΧΙ».
· Στους υποκριτές πολιτικούς και πολίτες που δεν έχουν ούτε μια ικμάδα πατριωτικής συνείδησης και πουλάνε και τη μάνα τους για λίγο χρήμα και δύναμη.
· Στους ψεύτικους υπερπατριώτες που έχουν κάνει επάγγελμα την «Ελλάδα» και την πουλάνε με κάθε τρόπο γιατί έτσι επιβιώνουν.
· Στους ψευτοπροοδευτικούς που θέλουν να γυρίσουν τη χώρα πίσω. Θέλουν να την μετατρέψουν σε μπανανία, σε Κούβα και σε Ουγκάντα απλά και μόνο για να δικαιολογήσουν την… σοσιαλιστική ύπαρξή τους. Στους Συριζαίους που δεν ξέρουν τι τους γίνεται αλλά είναι έτοιμοι να καταλάβουν την εξουσία.
· Στους μπαχαλάκηδες, τους τρομοκράτες, τους εξτρεμιστές οι οποίοι νομιμοποιήθηκαν μέσω της Κουμουνδούρου κι ετοιμάζονται να πάρουν εκδίκηση για τον Εμφύλιο.
· Στους ακροδεξιούς της Χρυσής Αυγής που κρύβουν τον νεοναζί χαρακτήρα τους και την εγκληματική τους υπόσταση κάτω από κοστούμια βουλευτικά. Που έπεσαν σαν ύαινες για να φάνε τη χώρα εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να ισχυροποιήσει τη δημοκρατία.
· Στους επαγγελματίες «αντιμνημονιακούς» δεξιά και αριστερά του πολιτικού φάσματος που έκαναν πολιτική καριέρα πουλώντας τον πιο άθλιο λαϊκισμό που είδε ποτέ αυτός ο τόπος. Και που οι ίδιοι είναι πιο σάπιοι και από το πολιτικό σύστημα που έχει ήδη βρομίσει.
· «ΟΧΙ» και στην ίδια την κυβέρνηση, στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που έκαναν τραγικά λάθη και οδήγησαν τη χώρα στην οικονομική και κοινωνική κρίση. Που δεν άκουσαν τα κοράκια να κράζουν, ούτε είδαν τα σημάδια να έρχονται. Και που ακόμη και σήμερα κάνουν λάθη, έχουν εγκαταλείψει τα χαμηλά και μεσαία κοινωνικά στρώματα και ακολουθούν μια αντιλαϊκή πολιτική η οποία θα τους οδηγήσει στη διάλυση.
Υπάρχουν χιλιάδες «ΟΧΙ» που μπορούμε να πούμε. Μεγάλα ή μικρότερα που θα μπορούσαν να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη. Που θα έβαζαν τις βάσεις για μια καλύτερη Ελλάδα, με περισσότερη αισθητική, με σεβασμό στο περιβάλλον και τον ελληνικό πολιτισμό.
Αυτή είναι λοιπόν η Επέτειος του «ΟΧΙ» για την πατρίδα. Ή όπως έλεγε ο μεγάλος εθνικός ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης: Νιώθω για σε, πατρίδα μου, στα σπλάχνα χαλασμό.
http://www.antinews.gr
Δεν έχει σημασία να πούμε ποιος είπε το «ΟΧΙ» εκείνο, αν ο Μεταξάς ήταν… ήρωας ή δικτάτορας. Αν ήταν ξεπουλημένος στους ξένους ή ήρωας όπως τον θέλουν αρκετοί, κυρίως Χρυσαυγίτες. Όλα αυτά ας τα κρίνει η ιστορία. Αυτό που έχει σημασία είναι να δούμε τα «ΟΧΙ» του σήμερα, εκείνα που έπρεπε να έχουμε πει και θα πρέπει να συνεχίσουμε να λέμε.
Όχι, δεν εννοούμε τα «ΟΧΙ» του κάθε ψεκασμένου που το παίζει πατριώτης και νομίζει ότι με το να λέει σε κάθε επέτειο την… παπάρα του γίνεται πιο Έλληνας από όλους εμάς.
Δεν εννοούμε τους ξεπουλημένους στα κόμματα και τους συνδικαλιστικούς φορείς που ξεπουλάνε τη χώρα τους κάθε μέρα και μετά βγαίνουν να το παίξουν πατριώτες. Ούτε τους πολιτικούς που πρόδωσαν και συνεχίζουν να προδίδουν τη χώρα αλλά είναι πρώτοι στις εξέδρες των επισήμων.
Εννοούμε εκείνους τους πραγματικούς Έλληνες που αγαπάνε τον τόπο τους, το αποδεικνύουν καθημερινά, δεν είναι λαμόγια, δεν κλέβουν το κράτος, ακόμη κι αν αυτό τους κλέβει, έχουν όραμα για την πατρίδα και είναι έτοιμοι να χύσουν το αίμα τους χωρίς φόβο και πάθος.
Πόσο υποκριτικό είναι να βλέπεις κάθε παραμονή εθνικής επετείου να βγάζουν ορισμένοι την Γαλανόλευκη στο μπαλκόνι για να δείξουν πόσο πατριώτες είναι. Και πάνε και στην Εκκλησία για να ολοκληρώσουν το «πακέτο»… «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», έστω μια φορά το χρόνο.
Πολλοί από αυτούς είναι οι ίδιοι που βρίζουν ασύστολα το γείτονα, που γα…σταυρίζουν τον οδηγό που τους έκλεισε το δρόμο. Που δεν κόβουν καμιά απόδειξη κλέβοντας ασύστολα το κράτος και τους πολίτες. Οι ίδιοι που βάζουν τρικλοποδιά στους πιο ικανούς στη δουλειά για να αναρριχηθούν αυτοί γλείφοντας και έρποντας.
Πολλοί από αυτούς βρίζουν το κράτος, την πολιτεία, τους πολιτικούς, τη Δημοκρατία, τα κόμματα και όποιον άλλον σκέφτονται, όμως, δεν κοιτούν ποτέ στον καθρέφτη για να δουν αν φταίνε και οι ίδιοι για την κατρακύλα της χώρας. Που έχουν κάνει «θεό» τους το χρήμα και πατούν επί πτωμάτων γι’ αυτό και όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα ρίχνουν νερό στο δικό τους σπίτι και αδιαφορούν για τον διπλανό.
Υπάρχουν βεβαίως εκτός από τους απλούς πολίτες και οι πολιτικοί της υποκρισίας, της προσωπικής στρατηγικής, της ανέλιξης με κάθε τρόπο στα ανώτατα αξιώματα. Της διεκδίκησης με κάθε τρόπο της εξουσίας που φέρνει δύναμη και πλούτο αλλά που καμιά σχέση δεν έχει με την αγάπη για την πατρίδα και την ανιδιοτέλεια.
Υπερβολές θα πει κανείς. Δεν είναι όλη η Ελλάδα έτσι. Πράγματι, δεν είναι όλοι οι Έλληνες έτσι, αλλά δυστυχώς είναι πολλοί και πληγώνουν τη χώρα. Καθημερινά. Την έχουν φτάσει σ’ αυτό το σημείο και δεν την αφήνουν τώρα να πάει ένα βήμα μπροστά. Θέλουν να την ξαναγυρίσουν πίσω, στα μαύρα χρόνια της Μεταπολίτευσης, εκεί που μπήκαν οι βάσεις για την σημερινή κατάσταση.
Ας πούμε λοιπόν για άλλη μια φορά ένα μεγάλο «ΟΧΙ».
· Στους υποκριτές πολιτικούς και πολίτες που δεν έχουν ούτε μια ικμάδα πατριωτικής συνείδησης και πουλάνε και τη μάνα τους για λίγο χρήμα και δύναμη.
· Στους ψεύτικους υπερπατριώτες που έχουν κάνει επάγγελμα την «Ελλάδα» και την πουλάνε με κάθε τρόπο γιατί έτσι επιβιώνουν.
· Στους ψευτοπροοδευτικούς που θέλουν να γυρίσουν τη χώρα πίσω. Θέλουν να την μετατρέψουν σε μπανανία, σε Κούβα και σε Ουγκάντα απλά και μόνο για να δικαιολογήσουν την… σοσιαλιστική ύπαρξή τους. Στους Συριζαίους που δεν ξέρουν τι τους γίνεται αλλά είναι έτοιμοι να καταλάβουν την εξουσία.
· Στους μπαχαλάκηδες, τους τρομοκράτες, τους εξτρεμιστές οι οποίοι νομιμοποιήθηκαν μέσω της Κουμουνδούρου κι ετοιμάζονται να πάρουν εκδίκηση για τον Εμφύλιο.
· Στους ακροδεξιούς της Χρυσής Αυγής που κρύβουν τον νεοναζί χαρακτήρα τους και την εγκληματική τους υπόσταση κάτω από κοστούμια βουλευτικά. Που έπεσαν σαν ύαινες για να φάνε τη χώρα εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να ισχυροποιήσει τη δημοκρατία.
· Στους επαγγελματίες «αντιμνημονιακούς» δεξιά και αριστερά του πολιτικού φάσματος που έκαναν πολιτική καριέρα πουλώντας τον πιο άθλιο λαϊκισμό που είδε ποτέ αυτός ο τόπος. Και που οι ίδιοι είναι πιο σάπιοι και από το πολιτικό σύστημα που έχει ήδη βρομίσει.
· «ΟΧΙ» και στην ίδια την κυβέρνηση, στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που έκαναν τραγικά λάθη και οδήγησαν τη χώρα στην οικονομική και κοινωνική κρίση. Που δεν άκουσαν τα κοράκια να κράζουν, ούτε είδαν τα σημάδια να έρχονται. Και που ακόμη και σήμερα κάνουν λάθη, έχουν εγκαταλείψει τα χαμηλά και μεσαία κοινωνικά στρώματα και ακολουθούν μια αντιλαϊκή πολιτική η οποία θα τους οδηγήσει στη διάλυση.
Υπάρχουν χιλιάδες «ΟΧΙ» που μπορούμε να πούμε. Μεγάλα ή μικρότερα που θα μπορούσαν να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη. Που θα έβαζαν τις βάσεις για μια καλύτερη Ελλάδα, με περισσότερη αισθητική, με σεβασμό στο περιβάλλον και τον ελληνικό πολιτισμό.
Αυτή είναι λοιπόν η Επέτειος του «ΟΧΙ» για την πατρίδα. Ή όπως έλεγε ο μεγάλος εθνικός ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης: Νιώθω για σε, πατρίδα μου, στα σπλάχνα χαλασμό.
http://www.antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου